همشهری آنلاین- مژگان مهرابی: حرف اول را در ورزش تنیس روی میز میزد. جزو ۵ نفر اول کشور بود. نه فقط معلمانش که همه دوستان و آشنایان گمان میکردند او روزی مدال قهرمانی جهان را بر گردن خواهد آویخت. اما او ورزشکار نشد و در هیچ مسابقهای هم شرکت نکرد. دوروبریهایش در مخیلهشان هم نمیآمد محسن، کسی که نخبه ورزشی است بشود استاد خوشنویسی. در کارنامه هنریاش هم موفقیتهای بسیاری به ثبت رسانده اما خودش اهدای تابلو خوشنویسی واژه امیرالمؤمنین(ع) به موزه نجف را مهمترین افتخار زندگیاش میداند.
قصههای خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
خوشنویس شدن نخبه ورزشی!
محسن ابراهیمی، استاد خوشنویسی است و به گفته خودش نمونه خط معلی را در تیتراژ فیلم مریم مقدس دید و به آن علاقهمند شد. خودش درباره چرا دنبال هنر خوشنویسی رفته است میگوید: «از همان دوران کودکی خط خوش را دوست داشتم. در دوران راهنمایی معلمی به نام آقای عباسی داشتم که برای بچههای مستعد خطاطی در زنگ تفریح کلاس خصوصی برگزار میکرد.» او عضو این کلاس نبود. چراکه معلمش تصور نمیکرد ابراهیمی چنین اشتیاقی داشته باشد. این هنرمند ادامه میدهد: «من هنگام زنگ تفریح به کلاس درس وی سرک میکشیدم و مشق کردن بچهها را میدیدم.»
ابراهیمی از نخبههای ورزشی بود و در تنیس روی میز مهارت خاصی داشت. او در ادامه میافزاید: «در دوره دبیرستان دوستی به نام احمد ذوقی داشتم که خط خوشی داشت. متوجه شدم ذوقی به فرهنگسرای خاوران میرود. از رقص نی روی کاغذ خوشم میآمد. قلم نی خریدم و از روی پوسترها شروع به تمرین کردم.»
ابراهیمی تمرین میکرد بدون اینکه استادی داشته باشد. عاقبت یکی از دوستان نمونه کارش را دید و به او توصیه کرد برای موفقیت بیشتر به کلاس برود. ابراهیمی هم در کلاسهای خوشنویسی فرهنگسرای خاوران ثبتنام کرد. حسین مصلحی، استاد خطاطی وقتی نمونه خط او را دید از اینکه قبلاً کلاس نرفته تعجب کرد و به او گفت که در این کار استعداد بسیار دارد.
نخستین مشق معلی در ماه محرم
بعضی از دیدارها گاهی مسیر زندگی آدمها را تغییر میدهد و میتواند سرنوشت را بهگونه دیگری رقم بزند. ملاقات ابراهیمی با حمید عجمی، استاد خط معلی در سال ۱۳۷۹ هم از اینگونه ملاقاتها بود. این خوشنویس میگوید: «سریال مریم مقدس که پخش شد خطاطی تیتراژ پایانی فیلم نظرم را جلب کرد. خطاط آن حمید عجمی بود. من تا آن زمان نه اسم استاد را شنیده بودم و نه با خط معلی آشنایی داشتم.»
از این پیشآمد چند سالی گذشت. ماه محرم بود. ابراهیمی مشغول بههم زدن دواتش بود و میخواست تمرین کند. چند وقتی بود که مشق معلی میکرد. همان موقع در تلویزیون فردی درباره عاشورا صحبت میکرد و این هنرمند جوان مجذوب صحبتهای او شد. زیرنویس برنامه را خواند؛ بله، حمید عجمی بود. مبدع خط معلی. تازه فهمید استاد کیست؟
باقی ماجرا را خودش اینطور تعریف میکند: «بعد از سربازی در مدرسه حکمت، معلم خط شدم. جالب اینکه با آقای عباسی همکار بودم. درباره استاد عجمی با یکی از دوستانم صحبت کردم. ایشان شماره استاد را به من داد. تماس گرفتم ولی کلاس خوشنویسی او دایر نبود. مدتها منتظر ماندم تا اینکه با خبر شدم کلاس استاد دایر شده است.»
ابراهیمی در محضر استاد حاضر شد. مشق خود را نشان داد. عجمی به او گفت که پنجه خوبی دارد و سرمشق داد: السلام علیک یا اباعبداالله(ع). او همه اشتیاق خود را به کار گرفت و شروع به نوشتن کرد. از آن موقع ۱۲ سال میگذرد.
هنر اصیل ایرانی
ابراهیمی بعد از گذشت ۱۹ سال و رسیدن به مدارج بالای خطاطی، هنوز مشق میکند. او در مدارس بهویژه در مقطع ابتدایی هنر خوشنویسی را آموزش میدهد. به گفته او خوشنویسی در منطقه ۱۵ چندان با استقبال اولیای مدارس مواجه نیست مگر در مدارس غیرانتفاعی. میگوید: «متأسفانه تدریس هنر در مدارس بیشتر برای رفع تکلیف است و این معضل از ضعف نظام آموزشی ما ناشی میشود.»
هنرمند محله کیانشهر، خوشنویسی را هنر سنتی ایرانی میداند و میافزاید: کمتر کسی میداند که ۱۹ نوع خطاطی داریم که اصول آن به هویت و هنر اصیل ایرانی باز میگردد. با این حال هنرمندان خوشنویس ما در جامعه امروز قدر نمیبینند و به دلیل بیتوجهی مسئولان فرهنگی اغلب هنرمندان خوشنویس کنج عزلت را انتخاب کردهاند و گمنام هستند.»
نصب تابلو معلی در موزه نجف
این هنرمند جوان در جشنوارههای بسیاری شرکت کرده و مقام آورده است. امسال نیز برای پنجمین بار در جشنواره بینالمللی قرآن شرکت کرد و همچون سالهای گذشته، مقام اول را کسب کرد. ابراهیمی علاوه بر حضور در ۲۳ جشنواره مختلف مسابقه، شرکت در ۱۷ نمایشگاه داخلی و ۶ نمایشگاه خارجی را در کارنامه هنری خود دارد و در این باره میگوید: «در کشورهای بوسنی، صربستان، قطر و عراق نمایشگاه برگزار کردم. جای بسی تأسف که هنرمندان خارجی بیشتر از مردم کشورمان به این هنر علاقه نشان میدادند.»
یکی از تابلوهای ابراهیمی مزین به نام امیرالمؤمنین(ع) نیز در موزه نجف نصب شده است و خوشنویس هممحلهای این را مهمترین افتخار زندگیاش میداند و میگوید: «این اثر در نمایشگاه بینالمللی قرآن و نهجالبلاغه مقام برتر را کسب کرد. مدتی بعد دبیر جشنواره نهجالبلاغه پیشنهاد داد که تابلو را به موزه نجف بفرستم. وقتی به من گفته شد که میتوانم تابلویم را به موزه اهدا کنم مثل بهت زدهها دبیر جشنواره را نگاه میکردم. من از اول به نیت حضرت مولا(ع) نوشتن این تابلو را شروع کرده بودم و خوشحالم که آقا هدیهام را پذیرفت.»
-----------------------------------------------------------------------------------------------
*منتشر شده در همشهری محله منطقه ۱۵ در تاریخ ۱۳۹۴/۰۸/۰۹
نظر شما