اسرار ناگشوده کشتی های ارواح

به گزارش همشهری آنلاین، ماهیگیران محلی هم گروه دیگری از این افراد هستند که همیشه داستان‌هایی شنیدنی درباره اتفاقاتی که زمان صید برایشان افتاده، دارند. از جمله این داستان‌ها، دیدن کشتی‌هایی است که سال‌ها پیش در اعماق آب‌ها گم شده یا مسافرانشان ناگهان ناپدید شده‌اند. از این رو نام معروف‌ترین کشتی‌ها نیز همیشه سر زبان دریانوردان و ماهیگیران است که با اتفاقات عجیب و غریب آمیخته شده و برای همین از آنها با نام کشتی ارواح یاد می‌کنند.

اورانج مدان

داستان ‌اورانج مدان از سال ۱۹۴۷، زمانی که دو کشتی آمریکایی در سواحل مالزی در حال گشت‌وگذار بودند و یک پیام اضطراری دریافت کردند، آغاز شد. فرستنده پیام، خود را یکی از اعضای خدمه کشتی  اورانج مدان معرفی کرد.  گیرندگان پیام با شنیدن آن بسیار شگفت‌زده شده بودند زیرا مردی که آن طرف خط بود، مرتب تکرار می‌کرد که این کشتی هلندی به همراه ناخدا و خدمه آن در حال مردن هستند و عجیب‌تر آنکه فرستنده این پیغام با گفتن جمله «من مرده‌ام» پیام را به پایان رساند و دیگر خبری از آن نشد.  

دو کشتی که این پیغام عجیب را دریافت کرده بودند، به سرعت خود را به محلی که اورانج مدان در آنجا بود، رساندند تا بلکه بتوانند خدمه را نجات دهند. آنها خیال می‌کردند که کشتی در حال غرق شدن است اما زمانی که به آن نزدیک شدند، در کمال تعجب متوجه شدند که خود کشتی سالم است اما تمام سرنشینان آن حتی سگ‌های کشتی به طرز بسیار وحشتناکی با چهره‌های وحشت‌زده خشک شده‌اند و نگاه بیشتر خدمه به سمت خاصی است و حتی بعضی از آنها با انگشت در حال اشاره به چیزی بودند که در آن لحظه آنجا وجود نداشت.

با رسیدن نیروی امداد، آنها شروع به جست‌وجو کردند تا به راز مرگ خدمه اورانج مدان پی ببرند اما قبل از اینکه کوچک‌ترین سرنخی پیدا کنند، ناگهان کشتی آتش گرفت و همه امدادگران مجبور شدند برای نجات جان خود از آن خارج شوند و به این ترتیب جلوی چشم همه، این کشتی اسرارآمیز منفجر شد و به قعر دریا فرو رفت.

هر چند سال‌ها از غرق شدن ‌اورانج مدان می‌گذرد اما هنوز هم در بسیاری از محافل درباره آن صحبت می‌کنند و نظریه‌های مختلفی درباره علت مرگ خدمه وجود دارد. بعضی‌ها می‌گویند که این کشتی مورد حمله یوفوها قرار گرفته و حوادث ماوراءالطبیعه باعث بروز چنین اتفاقاتی شده و عده‌ای هم بر این باورند که این کشتی به طور غیرقانونی در حال حمل گاز اعصاب بوده و از آنجا که مسائل ایمنی در آن به خوبی رعایت نشده بود، این اتفاق وحشتناک برای خدمه آن افتاد.  

کشتی کالیئوچ

به ادعای افرادی که در جزیره چیلوئه واقع در جنوب شیلی زندگی می‌کنند، خصوصا ماهیگیران محلی، هر شب کشتی کالیئوچ در نزدیکی ساحل چیلوئه ظاهر می‌شود؛ کشتی‌ای که از آن صدای هیاهو و خنده به گوش می‌رسد و چند دقیقه‌ای روی آب‌های منطقه گشت می‌زند و مسافران آن افرادی هستند که تاکنون در دریاها غرق شده‌اند.  در افسانه‌ها ‌آورده‌اند که این کشتی، بسیار باشکوه و زیباست و صدای موسیقی‌ای که از درون آن شنیده می‌شود، بسیار گوشنواز است.

کالیئوچ پس از اینکه چند دقیقه‌ای روی آب‌ها ظاهر می‌شود، دوباره از نظرها ناپدید شده و گویی که به قعر دریا فرو می‌رود. طبق افسانه‌های باستان مردم شیلی روح افرادی که در دریا غرق شده‌اند، توسط سیرنا، پینکویا و پیکای،  ارواح سه‌گانه آب‌ها، فراخوانده می‌شوند و از این رو آنها باید سریع به این سه روح ملحق شوند که احتمالا آنها سوار بر کشتی کالیئوج هستند.

لیدی لاویباند

انگلستان افسانه‌های بسیاری درباره کشتی‌های ارواح دارد که معروف‌ترین آن کشتی لاویباند است. در داستان‌هایی که در مورد این کشتی نقل شده، ‌آورده‌اند که سیزدهم فوریه ۱۷۴۸ ناخدای کشتی سیمون پیل روز جشن عروسی‌اش برای خوشحال‌کردن مهمان‌ها تصمیم می‌گیرد تا آنها را سوار برکشتی کرده و بگرداند. او با نوعروس خود سوار برکشتی می‌شود، در حالی که همه بر این باور بودند که ورود به کشتی با تازه عروس برای ناخدا شگون نخواهد داشت و حادثه‌ای تلخ برای او دیر یا زود به وقوع خواهد پیوست، آنها را تا عرشه همراهی کردند.  

از طرفی یکی از خدمه کشتی که قصد ازدواج با همسر ناخدا را داشت، وقتی می‌بیند که دختر مورد علاقه‌اش حاضر به ازدواج با ناخدا شده، از شدت خشم تصمیم به انتقام می‌گیرد و بدون اینکه ناخدا متوجه شود، کشتی را به سمت بادهای خطرناک هدایت می‌کند. ناخدا آن‌قدر سرگرم جشن عروسی و مهمان‌ها شده بود که اصلا متوجه نبود به چه سمتی در حال حرکت هستند. کشتی هر لحظه به بادهای سهمگین نزدیک‌تر می‌شد، تا اینکه ناگهان کشتی در میان این بادها  گیر می‌افتد و دیگر هیچ راه نجاتی برای مهمان‌ها نبود.

به این ترتیب لاویباند به همراه سرنشینانش غرق می‌شود. از آن سال به بعد به ادعای مردمی که در منطقه کنت زندگی می‌کنند، هر ۵۰ سال یک‌بار کشتی لاویباند در این منطقه مشاهده شده است. گزارشات به ثبت رسیده مبنی بر دیده شدن لاویباند عبارتند از سال ۱۷۹۸ که کشتی توسط ناخدای برخی از کشتی‌ها ‌شناسایی شد، سال ۱۸۴۸ و ۱۸۹۸ که در این دوسال کشتی آن‌قدر حقیقی به نظر می‌رسید که به گفته شاهدان آنها خیال می‌کردند یک کشتی واقعی دچار حادثه شده است تا جایی که برای این کشتی ارواح قایق نجات هم فرستاده بودند.  

اوکتاویوس

هرچند بسیاری بر این باورند که داستان اوکتاویوس افسانه‌ای بیش نیست اما سرنوشت این کشتی در گروه معروف‌ترین کشتی‌های ارواح جای دارد و حتی تابلوهای نقاشی هم از این کشتی اسرارآمیز کشیده شده است. داستان این کشتی به سال ۱۷۷۵ باز می‌گردد. گفته می‌شود  در آن سال کشتی شکار نهنگ به نام «هرالد» با «اوکتاویوس» که بی‌هدف در دریا سرگردان بود، در ساحل گرینلند تصادف کرد. وقتی‌خدمه کشتی هرالد از روی عرشه داخل اوکتاویوس را نگاه کردند، آنچه را که می‌دیدند باور نمی‌کردند؛ همه مسافران کشتی از شدت سرمای شمالگان یخ زده بودند.

 تعدادی از خدمه هرالد وارد اوکتاویوس شدند تا اگر شخصی زنده مانده، نجاتش دهند.  گروه وارد کشتی که شد، در کنار مسافران کشتی، کاپیتان را دید که در حال ماهیگیری خشک شده بود. تاریخ سفرنامه کشتی نشان می‌داد که همه وقایع، متعلق به سال ۱۷۶۲ است؛ یعنی ۱۳ سال از مرگ افراد اوکتاویوس می‌گذشت و آنها در همان حالتی که به کام مرگ کشیده شدند، بسیار اسرارآمیز بدون اینکه کوچک‌ترین تکانی بخورند، سر جای خود باقی مانده بودند. تاکنون هیچ‌کس پی به این راز که چگونه این همه سال کشتی بدون اینکه دیده شود، آب‌های اقیانوس اطلس را می‌پیمود، نبرده است.   

اس‌اس والنسیا

اس‌اس والنسیا، از کشتی‌های بخاری بود که سال ۱۹۰۶ در ساحل ونکوور غرق شد. وقتی که کشتی به کاپ مندوسینو، در نزدیکی کالیفرنیا رسید، هوا به شدت توفانی شد و کنترل کشتی هر لحظه سخت‌تر می‌شد که ناگهان این کشتی عظیم از کنترل ناخدا خارج شد و با سرعت در حالی که با وزش بادهای سهمگین به این طرف و آن طرف می‌رفت، محکم به صخره‌های دریایی برخورد کرد. دیگر هیچ راه نجاتی برای اس‌اس والنسیا وجود نداشت و افراد حاضر در کشتی هر چه سریع‌تر می‌بایست از آن خارج می‌شدند.

خدمه به سرعت قایق‌های نجات را داخل آب انداختند و نزدیک به ۱۰۸ مسافر سوار بر قایق وارد آب‌های خروشان شدند، غافل از اینکه حادثه‌ای ناگوار در کمین نجات‌یافتگان نشسته است. قایق‌های نجات در آب واژگون شدند و یکی از قایق‌ها به کلی ناپدید شد. کشتی والنسیا لحظه به لحظه در حال فرو رفتن در آب بود و از دست هیچ‌کس کاری ساخته نبود و از بین ۱۸۰ خدمه کشتی، تنها ۳۷ نفر جان سالم به در بردند و نجات یافتند.  

پنج ماه از این ماجرا گذشت تا اینکه یک روز ماهیگیری که مشغول صید بود، از دور قایق نجاتی را دید. انگار که داخل قایق چند نفر نشسته بودند. ماهیگیر برای آنها دست تکان داد اما  آنها هیچ جوابی ندادند تا اینکه قایق نزدیک شد و در کمال تعجب، مرد صیاد هشت اسکلت را که داخل قایق به حالت نشسته بودند، مشاهده کرد.

مرد ماهیگیر ترسید که خودش نزدیک قایق نجات شود و به همین دلیل پلیس را در جریان گذاشت. اما وقتی پلیس به منطقه مورد نظر رسید، نه خبری از قایق نجات بود و نه اسکلت‌ها. حتی ماموران تا چند کیلومتر اطراف محل دیده شدن قایق را نیز جست‌وجو کردند اما هیچ اثری از آنها نبود.  از آن روز به بعد صیادان زیادی ادعا کرده‌اند که کشتی اس‌اس والنسیا و ارواح مسافران را دیده‌اند که در حال فریاد کشیدن و غرق شدن هستند.

نکته شگفت‌انگیز درباره کشتی اس‌اس والنسیا، این است که پس از گذشت ۲۷ سال از ماجرای غرق شدن این کشتی یکی از قایق‌های نجات آن در حالی که هنوز صحیح و سالم بود، پیدا شد و عجیب‌تر اینکه هنوز  این قایق پس از گذشت این همه سال، سالم باقی مانده بود.

بایچیمو

بایچیمو یکی از شگفت‌انگیزترین موارد کشتی ارواح است که نزدیک به ۴۰ سال پیش در نزدیکی آلاسکا رها شد و پس از مدتی این بارکش بخاری، در قعر اقیانوس فرو رفت. کشتی متعلق به شرکت هادسون بود و در دهه ۱۹۲۰ برای حمل پوست و پشم حیوانات به شمال کانادا مورد استفاده قرار می‌گرفت. انتقال چنین باری به کانادا، کار همیشگی خدمه بود تا اینکه در سال ۱۹۳۱ بایچیمو نزدیک یخ‌های آلاسکا  گیر افتاد.  

امدادگران تمام تلاش خود را برای نجات کشتی کردند اما خارج کردن آن از توده عظیم برف و یخ امکان‌پذیر نبود و از این رو تصمیم بر آن شد تا فقط خدمه آن را از طریق هوایی نجات دهند و به مکان امنی انتقال دهند.  بعد از نجات خدمه کشتی، کولاک سختی شروع شد. کولاک که به پایان رسید، کشتی از میان یخ‌ها آزاد شد اما به شدت صدمه دیده بود و دیگر استفاده از آن امکان‌پذیر نبود.

از این رو شرکت هادسون، بایچیمو را همان‌جا رها کرد و مطمئن بود که تا زمستان به پایان نرسیده، این کشتی غرق می‌شود. اما این بارکش بخاری تا ۳۸ سال همچنان روی آب‌های آلاسکا باقی ماند و غرق نشد و از زمان رها شدن کشتی، حرف و حدیث‌های مردم بومی درباره کشتی و دیده شدن سایه‌های ناشناس در آن آغاز شد.

اسکیموهای زیادی  ادعا می‌کردند این کشتی را در حالی‌که بی‌هدف در میان آب‌ها چرخ می‌زد، دیده ‌اند و آخرین‌بار بایچیمو در سال ۱۹۶۹ رویت شد و بعد دوباره در میان یخ‌های آلاسکا گیر افتاد و پس از آن دیگر کوچک‌ترین نشانه‌ای از آن دیده نشد. بسیاری بر این باورند که این کشتی در اعماق آب‌ها غرق شده و همچنان جست‌وجوها برای یافتن کشتی ارواح ۸۰ ساله ادامه دارد. 

کشتی مری کلست

مری کلست از دیگر کشتی‌های ارواح بسیار مشهور است. مری کلست یک کشتی تجاری بود که در سال ۱۸۷۲ سرگردان در آب‌های اقیانوس اطلس کشف شد. این کشتی در حالی پیدا شد که بادبان‌های آن، هنوز در حالت برافراشته قرار داشت و انبار آذوقه آن مملو از غذا بود اما کشتی‌های نجات، دفترچه گزارش سفر ناخدا و دیگر خدمه کشتی همگی ناپدید شده بودند.  

در داخل ماری کلست، هیچ اثری از کشمکش که نشان دهد دزدان دریایی به آن حمله کرده‌اند، به چشم نمی‌خورد. دست نخورده بودن ۱۵۰۰ بشکه نوشیدنی موجود در کشتی، ثابت می‌کرد که دزدان دریایی به آن حمله نکرده‌اند.  از آنجا که هیچ توجیه منطقی‌ای برای ناپدید شدن اعضای حاضر در کشتی به دست نیامد، نظریه‌های مختلفی در این مورد شکل گرفت. تعدادی می‌گفتند مسافران کشتی توسط موج‌های سهمگین در دریا افتاده‌اند و عده‌ای بر این باور بودند که چیزی باعث شده تا مسافران همگی سوار قایق نجات شده، به خشکی نرسند و در دریا غرق شوند.

کارول دیرینگ

بدون شک معروف‌ترین کشتی ارواح در سواحل شرقی آمریکا، کارول دیرینگ است که در سال ۱۹۲۱ نزدیک هاتراس، منطقه‌ای ساحلی واقع در کارولینای شمالی به گل نشست. این کشتی دو دکله به آمریکای جنوبی رفته بود تا زغال‌سنگ وارد کند و در زمان بازگشت به جنوب منطقه ساحلی هاتیراس بود که مسؤول فانوس دریایی، آن را از دور تشخیص داد. کشتی به منطقه دیاموند شوآلز که رسید، به گل نشست. هیچ کشتی‌ای تا آن زمان از دیاموند شوآلز سالم بیرون نیامده بود و دیرینگ هم به محض رسیدن به آن ناحیه، به گل نشست.

تا چند روز هیچ نیروی کمکی‌ای نتوانست به این منطقه نزدیک شود تا اینکه بالاخره امدادگران هرطور که بود، توانستند به کشتی برسند اما بعد از ورود به کشتی در کمال تعجب هیچ خبری از خدمه نبود و کشتی کاملا متروک رها شده بود. کشتی را که خوب جست‌وجو کردند، نه خبری از تجهیزات دریانوردی بود و نه دفترچه گزارشات روزانه کشتی و هر دو قایق نجات هم داخل کشتی  نبودند.  

طبق تحقیقاتی که مسؤولان مربوطه انجام دادند، کشتی‌های بسیاری تا آن زمان تحت شرایط اسرارآمیزی مفقود شده بودند و نظریه‌های بسیاری درباره ناپدید شدن کارول دیرینگ شکل گرفت که یکی از آنها، دزدیده شدن خدمه توسط دزدان دریایی بود اما هیچ توجیه منطقی‌ای برای ناپدید شدن خدمه کشتی وجود نداشت و همین، باعث شد تا به کشتی کارول دیرینگ هم لقب کشتی ارواح بدهند.