همشهری‌آنلاین
دوشنبه شب، شب رویایی وزنه‌برداری و مصطفی جوادی بود؛ شبی که همه‌چیز داشت؛ از خشم داوری و به‌هم‌ریختگی ذهنی جوادی گرفته تا وزنه ۲۱۵کیلویی که جلوی چشمان حیرت‌زده همگان روی دستان لرزان او بالا رفت و شادی را به خانه ایرانی‌ها برد. جوادی هیجانش را روی صحنه و جلوی همان وزنه ۲۱۵کیلویی با پشتکی حرفه‌ای خالی کرد. اگر داور حرکت یک‌ضرب او را خطا نمی‌گرفت شاید او ۳طلا از مسابقات قهرمانی جهان در عربستان می‌گرفت اما جوادی به همین ۲طلا هم راضی است. او ۲سال پیش در جهانی دوم شده بود و سال پیش اوت کرده بود اما حالا روی بالاترین سکوی جهان ایستاده است و نه‌تنها مدال‌های طلا را به گردن دارد که سهمیه بازی‌های المپیک پاریس هم در دستان اوست. چه چیزی بهتر از این؟ و همه این اتفاقات در حالی افتاده که جوادی چهره تازه‌وارد دسته ۸۹کیلوگرم است؛ دسته‌ای که داین‌لی چینی رکورددار یک‌ضرب و تیان تائو چینی رکورددار دوضرب آن، در عربستان حاضر بودند و رقیب جوادی. جوادی در یک‌ضرب با خطایی که داور از او گرفت با وزنه ۱۶۹کیلوگرم ششم شد ولی در دوضرب با وزنه ۲۱۵کیلوگرم و با مجموع ۳۸۴ به ۲مدال طلا رسید.
*پیش‌بینی می‌کردید که روی سکوی اول جهان بایستید؟
برای این مسابقات زیاد پیش‌بینی نکرده بودم ولی به هیچ عنوان حدس نمی‌زدم که بتوانم مدال طلا بگیرم. در وزنه‌برداری مربی است که بیشتر کار آنالیز می‌کند نه وزنه‌بردار. با این حال طبق شناختی که روی حریفان داشتیم، روی کاغذ فقط احتمال مدال دوضرب را می‌دادیم، حتی احتمال گرفتن مدال مجموع هم خیلی کم بود ولی هم شرایط به نفع ما پیش رفت و هم توانستم وزنه‌های خوبی بزنم.
*داور در حرکت یک‌ضرب وزنه شما را قبول نکرد. از نظر ذهنی چطور توانستید روی ادامه مسابقه تمرکز کنید؟
در حرکت اول یک‌ضرب داوران خیلی سخت‌گیرانه خطا دادند. کلا در این دوره از مسابقات داوران خیلی سخت قضاوت می‌کنند. در آن حرکت خیلی ناراحت شدم ولی نمی‌توانستم کاری کنم. ۳حرکت در یک‌ضرب است و ۳حرکت در دوضرب. یک حرکت را از دست بدهی، خیلی عقب می‌افتی. به‌خصوص در این شرایط که جدول مسابقه خیلی نزدیک بود و ۱۰نفر برای مدال تلاش می‌کردند، هر حرکت حکم ۴-۳جابه‌جایی در رتبه را داشت. حالا مسابقه تمام‌شده و من مدال طلای مجموع را هم گرفته‌ام و گذشته ولی اگر داوری آن وزنه را تأیید می‌کرد شاید در حرکت سوم می‌توانستم مدال بگیرم در حالی‌که با آن تصمیم در یک‌ضرب ششم شدم.
*رکوردی که زدید با رکورد خودتان ۱۰کیلوگرم فاصله داشت. زدن این وزنه سخت نبود؟ به‌خودتان اطمینان داشتید که می‌توانید این وزنه را بزنید؟
در تمرینات وزنه ۲۱۲کیلوگرم را زده بودم و در مسابقه وزنه ۲۰۵کیلویی را. وزنه ۲۱۵کیلویی از رکورد شخصی‌ام ۳کیلو و از رکورد مسابقه‌ای‌ام ۱۰کیلوگرم بیشتر بود. به‌خودم اطمینان داشتم که می‌توانم وزنه را بزنم چون می‌دانستم که زورش را دارم فقط باید به نحو احسن کار را اجرا می‌کردم که خدا را شکر وزنه را صحیح بالا بردم.
*تغییر کادر فنی در این مدت روی کار شما تأثیر منفی نگذاشت؟
کادر فنی باتجربه‌ای داریم که تا اینجا برنامه‌ریزی خوبی برای مسابقات داشته‌اند و خیلی به من کمک کرده‌اند و باید ازشان تشکر کنم.
*بلافاصله بعد از مسابقات جهانی راهی بازی‌های آسیایی می‌شوید. فاصله کم است و هر ورزشکار در یک بازه زمانی مشخص به پیک می‌رسد. در این مدت می‌شود ۲بار به قهرمانی رسید؟ امیدی هست که در هانگژو هم مدال بگیرید؟
بازی‌های آسیایی دسته ۸۹کیلوگرم ندارد و قرار است در دسته ۹۶کیلوگرم وزنه بزنم. همین وزنه‌برداران چینی هستند و احتمالا رقبای سرسخت‌تری هم می‌آیند و یکی از آنها ایرانی است. امیر حقوقی هم یکی از حریفان اصلی من است. کارم را انجام می‌دهم و پیش می‌روم، از الان نمی‌شود چیز خاصی گفت. وزنه‌ام را می‌زنم و به گرفتن بهترین مدال و بهترین نتیجه امیدوار هستم.
*همه به گرفتن سهمیه پاریس امیدوارند، ولی شما از قطعی شدن این سهمیه مطمئن هستید. در این مدت چه اتفاقی باید بیفتد تا طلای جهان به طلای المپیک تبدیل شود؟
سهمیه تقریبا برای من قطعی شده است. در این یک سال باید وزنم را بالاتر بیاورم و رکوردهای بهتری بزنم تا به طلای المپیک برسم، همین.
*با تغییر وزن شرایط برای شما چگونه پیش رفت؟
سال پیش اوت کردم و ۲سال پیش دوم شدم. هر دو سال در دسته ۸۱کیلوگرم بودم. اول امسال از مسابقات آسیایی به دسته ۸۹کیلوگرم آمدم. ۶-۵ماه است که در این وزن هستم. دلیل اصلی افزایش رکوردهایم، همین آمدن به یک وزن بالاتر است و کم‌کم دارم بهتر می‌شوم. هم وزنم دارد به حد نصاب می‌رسد و هم دارم در این وزن جا می‌افتم. البته هنوز کار دارم و باید شرایطم بهتر شود.
*بعد از قهرمانی خیلی حرفه ای پشت زدید، تمرین کرده بودید؟
9سال ژیمناستیک کار کردم؛ از 4سالگی تا 13سالگی پیش استاد کاظمی در کرج. از 13سالگی به وزنه‌ای آمدم و کارم را با آقای محسن حیدریان شروع کردم. از 17سالگی هم وارد اردوهای تیم ملی جوانان شدم. اولین نفری که من را به اردوها دعوت کرد آقای حسین برخواه، سرمربی جوانان بود که بعدا سرمربی خودم شد. از 18سالگی هم به تیم بزرگسالان آمدم تا الان هم که هستم.
نظر شما