تیتانیای نانولوله‌ای یکی از نویدبخش‌ترین ماده‌‌های نوری برای تجزیه آب با استفاده از پرتوهای خورشیدی است. اکنون محققان دانشگاه آرکانزاس و دانشگاه نوادا، برای افزایش راندمان تبدیل الکتروشیمیایی نوری آندهای نوری تیتانیای نانوساختار، یک فرایند مبتنی بر اصلاح سطحی پلاسمایی را توسعه داده‌اند.
به گزارش سایت http://nanotechweb.org ابتدا آندهای نوری تیتانیایی با ساختارهای نانولوله‌ای با استفاده از آندیزاسیون الکتروشیمیایی ورقه‌های نازک تیتانیوم تولید شدند.
سپس سطوح این آندهای نوری با پلاسمای نیتروژن کم‌فشار اصلاح شد. این محققان متوجه شدند که اصلاح پلاسمایی فعالیت الکتروشیمیایی نوری این نمونه‌ها را به‌شدت افزایش می‌دهد. چگالی جریان نوری مواد اصلاح‌شده با پلاسما تقریباً80 درصد بیشتر از الکترودهای اصلاح‌نشده، بود.
این محققان با توجه به نتایج‌شان، اعتقاد دارند که ترکیب هم‌افزایی نانوساختارکردن آندهای نوری و اصلاح سطحی آنها می‌تواند تولید الکتروشیمیایی هیدروژن را با استفاده از نور خورشید و الکترودهای نیمه‌هادی پایدار از نظر نوری افزایش دهد. این محققان نتایج خود را تحت عنوان «افزایش راندمان الکتروشیمیایی نوری آندهای نوری TiO2 نانولوله‌ای با استفاده از اصلاح سطحی به کمک پلاسمای نیتروژن» در مجله Nanotechnology منتشر کرده‌اند.
تایید مضر نبودن نانوذرات برای انسان
تحقیقات محققان آمریکایی در مرکز PNNL نشان می‌دهد که نانوذرات سیلیکا که در پزشکی زیستی و مهندسی استفاده می‌شوند، به خاطر اندازه‌شان، منجر به پیامدهای ناخواسته زیستی نمی‌شوند. این نتایج باید منجر به کاهش ترس ناشی از عکس‌العمل ناخواسته بافت‌ها و سلول‌هایی شوند که در معرض نانومواد سیلیکای کوچک مورد استفاده در کاربردهای صنعتی و تجاری، قرار می‌گیرند.
به گزارش سایت http://www.pnl.gov تحقیقات برایان ترال و همکاران وی که در زمینه سم‌شناسی فناوری‌نانو فعالیت می‌کنند، نشان می‌دهد که با استفاده از پوشش بیرونی کلی در اندازه کم نه در حجم زیاد و مشاهده عکس‌العمل زیستی سلول‌ها، ذرات نانو باعث تغییر عکس‌العمل زیستی آنها نمی‌شوند.
