«جنگ دوست داشتنی نیست اما یاد کردن از صفا و یکدلی و از جان‌گذشتگی رزمندگان در ۸ سال دفاع‌مقدس، آن روزها را برایمان دوست‌داشتنی می‌کند». این جمله را اصغر نقی‌زاده، رزمنده، عکاس جبهه و بازیگر سینما و تلویزیون که این شب‌ها با برنامه گفت‌وگو محور «جنگ دوست‌داشتنی» مهمان خانه‌ها شده می‌گوید

اصغر نقی پور

همشهری آنلاین_گروه فرهنگی: اگر اهل تماشای تلویزیون باشید این شب‌ها تماشای برنامه گفت‌وگو محور «جنگ دوست‌داشتنی» را از دست ندهید. اصغر نقی‌زاده به‌عنوان مجری و کارشناس، میزبان رزمندگان برای بیان خاطرات شیرین و شنیدنی از جبهه‌هاست. «جنگ دوست‌داشتنی» به مناسبت ایام دفاع‌مقدس از۲۵ شهریورماه به‌مدت ۲۰ شب به روی آنتن رفته است. این برنامه با توجه به ایام دفاع‌مقدس سعی دارد زیبایی‌های جنگ و خاطرات شیرین و طنز رزمندگان دفاع‌مقدس را به تصویر بکشد تا علاوه بر پرداختن به موضوع دفاع‌مقدس در ایام ربیع‌الاول برای مخاطبان حال و هوایی طنزگونه داشته باشد. به همین بهانه، سراغ این رزمنده و عکاس دوران دفاع‌مقدس رفتیم و با او درباره پرداختن به خاطرات شاد و شیرین سال‌های دفاع‌مقدس گفت‌وگو کرده‌ایم.

* *

جنگ در هیچ کجای دنیا دوست‌داشتنی نیست اما در برنامه تلویزیونی «جنگ دوست‌داشتنی» رزمندگانی پای دوربین می‌نشینند که می‌گویند حاضرند همه دارایی خود را بدهند که به آن روزها برگردند! نقی‌زاده درباره حضورش در این برنامه می‌گوید:‌ «حدود ۱۲ سال پیش در مراسمی برای بزرگداشت دفاع‌مقدس دعوت بودم و سردار سلامی هم حضور داشتند. در این مراسم من جنگ را از نگاه خودم و با لحن طنزآمیز برای حضار تعریف کردم. بعد برنامه سردار مرا دیدند و گفتند کار جالبی بود که جنگ را از این زاویه نگاه کرده و ایثار و فداکاری رزمنده‌ها را با این لحن متفاوت به مخاطبان مختلف به‌ویژه نسل جوان منتقل کنیم. انگیزه‌ام را مضاعف کرد و اینگونه روایت‌ها را ادامه دادم تا اینکه از طرف بنیاد روایت فتح و آقای حسین همایون‌فر به من پیشنهاد میزبانی از این برنامه شد. استقبال کردم و قرار شد این کار با بودجه محدودی ساخته شود. زمان شروع کار دی‌ماه ۹۸ بود اما چون سردار سلیمانی به شهادت رسیدند، کار عقب افتاد. بعد از آن ویروس کرونا همه‌گیر شد و دوران قرنطینه ما را محدود کرد. با این حال در ایام کرونا این فیلم کلید خورد.» فصل اول این مجموعه در ایام نوروز ۱۴۰۰ از شبکه افق پخش شد و مورد استقبال قرار گرفت. از این‌رو فصل دوم آن با حضور مهمانانی چون سیدمسعود شجاعی طباطبایی، جواد مجلسی‌راد، علی مسجدی، رضا صراف و سعید تاجیک تولید شد. نقی‌زاده می‌گوید: «پخش این برنامه از شبکه نسیم در ساعت ۱۰ شب که مخاطبان زیادی پای تلویزیون می‌نشینند بازتاب‌های زیادی داشت و خوشحالم با بازگو کردن این خاطرات شیرین حال مردم را خوب کردیم.»

روای خاطراتی که پرکشید

نقی‌زاده به یکی از خاطرات آن روزها اشاره کرده و می‌گوید: «یکی از خاطرات شیرین من از ضبط این کار مربوط به جانباز شیمیایی به‌نام حضرتی بود. قد بسیار کوتاهی داشت و خیلی شیرین و بامزه خاطراتش را تعریف کرد. سر ضبط برنامه کلی خندیدیم. چند وقت بعد از برنامه به کرونا مبتلا شد و شهید شد. من هنوز صدای خنده‌ها و خاطرات این رزمنده را به خاطرم دارم. باید قدر این دوران و نفس‌های گرم رزمنده‌ها و جانبازان دفاع‌مقدس را بیشتر بدانیم و با خلاقیت‌های بیشتر، خاطرات آنها را برای هم‌نسلان و نسل‌های آینده حفظ کنیم.»

جنگ و لبخند

در این برنامه مجری و میزبان این برنامه نقی‌زاده همراه مهمانان خاطرات آن روزها را مرور می‌کنند. او درباره اهمیت به اشتراک گذاشتن خاطرات طنز جبهه می‌گوید: «جنگ دوست داشتنی نیست اما یاد کردن از صفا و یکدلی، یکرنگی و خلوص و از جان‌گذشتگی رزمندگان در ۸ سال دفاع‌مقدس، آن روزها را برایمان دوست‌داشتنی می‌کند. روزهای جنگ هم مثل زندگی معمولی با شادی و غم همراه بود؛ هم شکست داشت و هم پیروزی. واقعیت این است که کسی از جنگ خوش‌اش نمی‌آید. جنگ بر ما تحمیل شده بود و همه با تمام توان در برابر دشمن مقابله می‌کردیم. در عین حال، با هم بودن‌ها، دور هم بودن‌ها و گفتن و خندیدن‌ها در یاد همه آنها که روزهای حضور در جبهه را تجربه کرده‌اند خاطرات خوشی به یادگار گذاشته است. خیلی از جوان‌ها حتی فرزندان خودم هم به من می‌گویند مگر در جنگ هم از این اتفاقات می‌افتاد؟ مگر شوخی هم می‌کردید؟ پاسخ من این است که این جوان‌ها که از کره مریخ نیامده بودند. جوانانی از دل همین مردم و محله‌ها بودند که راهی جبهه شدند. معتقدم نباید روایت‌های ما از جنگ فقط محدود به شب‌های عملیات باشد. باید این بخش از تاریخ دفاع‌مقدس را هم به جوانان معرفی کنیم که رزمندگان در دل جنگ با حفظ روحیه‌ای قوی در صحنه دفاع حاضر می‌شدند.»

عکاس شوخ‌طبع رزمنده‌ها

رزمندگان می‌گفتند از هر کسی عکس می‌گیری شهید می‌شود. نقی‌زاده صحبتش را با این جمله ادامه می‌دهد و می‌گوید: «از رزمنده‌ها و فرماندهان زیادی عکس گرفتم که بعدها به شهادت رسیدند. جوری شده بود که رزمنده‌ها به شوخی به من می‌گفتند چطوری است که از هر کسی عکس می‌گیری شهید می‌شود. گاهی نگران این موضوع می‌شدم که نکند واقعا همینطور است. البته داشتیم افرادی هم که شهید نمی‌شدند اما به هر حال میدان جنگ بود و هر اتفاقی ممکن بود حتی برای خود من هم پیش بیاید. خیلی از افرادی که از آنها عکس گرفته‌ام شهید شدند و حالا این عکس‌ها به‌عنوان تنها عکس‌های زمان حضورشان در جبهه به یادگار مانده‌اند. زمان عکس گرفتن با رزمنده‌ها شوخی می‌کردم و می‌گفتم شهید اخمو نداریم. هر جور شده آنها را می‌خنداندم.»

ناگفته نماند نقی‌زاده متولد ۱۳۴۱ است و با شروع جنگ تحمیلی از مسجد محل خود به جبهه اعزام شد. او با گلعلی بابایی که اکنون از نویسندگان و پژوهشگران دفاع‌مقدس است دوست و همراه بوده و به همین‌خاطر وقتی او به لشکر ۲۷ محمدرسول‌الله(ص) رفت، نقی‌زاده هم به این لشکر محلق شد و چون با حرفه عکاسی آشنایی داشت، شروع به عکاسی کرد. از معروف‌ترین عکس‌های او می‌توان به عکس شهید افراسیابی اشاره کرد. تصویری که رزمنده‌ای را با یک پای قطع شده از پشت سر نشان می‌دهد.

کد خبر 791260

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha