همشهری آنلاین: خود با معدودی از عمله شکار و پیشخدمتها به طرف صحرا رفتیم و همه صحرا حاصل و گلهای رنگارنگ با خضرت و نضرت بود. آقا ابراهیم آبدار را پیاده نموده، گل بسیاری چید...» اینها را «اعتمادالسلطنه» در سفرنامه مازندران از قول «ناصرالدین شاه» نوشته است. شاه قاجار حق داشت، چنین محو طبیعت منطقه کلاردشت شود؛ زیبایی طبیعت که شاه و رعیت نمیشناسد و آنطور که پیداست، منطقه کلاردشت از گذشته تا امروز، مسافرانش بسیار شیفته میکرد. کلاردشت منطقهای است کوهستانی با چشماندازهای بکر جنگلی که گاه و بیگاه در مه غلیظ فرو میرود، آنوقت است که کوهستان سبز و روستاهای ییلاقیاش تکهای از بهشت میشوند.
مرزنآباد، خانه اول
برای رسیدن به کلاردشت باید وارد جاده چالوس شوید و در مرزن آباد ـ ۲۵ کیلومتری جنوب چالوس ـ وارد جاده غربی شوید و ۲۰ کیلومتربعد به کلاردشت برسید. از شهر عباسآبادهم میتوانید حدود ۳۰ کیلومتر در جاده جنوبی رانندگی کنید تا بعد از گذر از جاده جنگلهای عباس آباد در ناحیه مکارود از غرب وارد کلادرشت شوید.
دریاچه تا جنگل
دریاچه ولشت: اگر به کلاردشت بروید و دریاچه زیبای آن یعنی «ولشت» را نبینید، نصف عمرتان برفناست. این دریاچه کوچک آب شیرین، حدود ۲۰ هکتار وسعت دارد و حدود ۶ کیلومتر با جاده چالوس فاصله دارد. باید ۲ کیلومتر بعد از مرزنآباد به یک دوراهی در سمت چپ جاده بپیچید که به دریاچه میرود. حواستان باشد که این جاده خاکی، بعد از پمپبنزین مرزنآباد قرار دارد و باید تابلوی «به سمت دریاچه ولشت» را دنبال کنید. این جاده فرعی فقط تا ۷ کیلومتر آسفالت شده و ۵ کیلومتر بقیه خاکی است. بعد از چند دقیقه رانندگی در این جاده خاکی به یک سربالایی تند میرسید. این گردنه پیچ در پیچ با انبوه درختان کاج را که پشت سر بگذارید، دیگر به دریاچه رسیدهاید.
مازیچال: اگر حدسمان درست باشد که محلیها به درخت بلوط «ماز» میگویند، پس «مازیچال» میشود دره بلوطها. یک منطقه سرسبز و پر از درختان متنوع. جاده خاکی مازیچال، ابتدای مسیر کلاردشت به عباسآباد در سمت چپ جاده است. این جاده تقریبا ۱۷ کیلومتر طول دارد و در انتها به روستای ییلاقی مازیچال میرسد. اگر در این جاده رانندگی میکنید، حتما مراقب گلههای گوسفند باشید که گاه و بیگاه از وسط جاده عبور میکنند.
جنگل آزو: در دو طرف کلاردشت، ارتفاعاع سرسبزی قرار دارد که روزگاری جنگلهای انبوهی بودهاند. «جنگل مجل» (مجلمحله) و «جنگل آزو» باقیمانده همان جنگلها هستند. مسیر جنگل آزو از روستای «ولبال» است که حالا یکی از محلههای شهر کلاردشت محسوب میشود. جنگل آزو در ادامه به جنگلهای عباسآباد تنکابن میپیوندد. حواستان باشد «جنگل آزو» را با «دشت آزو» اشتباه نگیرید. دشت آزو یکی از زیباترین دشتهای جنوبی دامنههای دماوند است و بیشتر از ۱۵۰ کیلومتر با جنگل آزو در کلاردشت فاصله دارد.
هریجان: «هریجان» یک منطقه حفاظت شده است؛ یعنی کسی حق ندارد در اینجا بوتهای را بکند یا به حیوانی شلیک کند. هریجان به غیر از تابستان، بیشتر اوقات خالی از سکنه است و یک رودخانه و یک آبشار بلند پلکانی هم دارد. هریجان را میتوانید پیش از رسیدن به کلاردشت تماشا کنید. باید وارد جاده چالوس شوید و حدود ۴ کیلومتر بعد از سیاهبیشه در پیچ سمت راست جاده، وارد مسیر فرعی شوید؛ یعنی همانجایی که تابلوی رستوران «جعفر میردار سلطانی» را میبینید. از این فرعی تا روستای هریجان حدود ۵ کیلومتر راه دارید.
آبشار آکاپل: آبشار اکاپل در سردیچال کلاردشت، در امتداد رود زیبا و خروشان سردآبرود در غرب رودبارک قرار دارد. خود رودخانه پرآب و خنک سردآب رود از کوههای علم کوه و تختسلیمان سرچشمه میگیرد و به دریای خزر میریزد. اگر قصد تماشای آبشار آکاپل را دارید، میتوانید از زیباییها و طبیعت روستای رودبارک هم لذت ببرید. در این منطقه میتوانید کمپ بزنید و یک روز را در نزدیکیاش سر کنید.
علم کوه: منطقه «تختسلیمان» قلههای بالای ۴ هزار متر زیاد دارد؛ مثل «شاخک علم»، «خرسان شمالی»، «سیاسنگ» یا «مرجیکش»، اما هیچ کدامشان به پای قله «علمکوه» نمیرسند. علم کوه با ۴ هزار و ۸۴۵ متر ارتفاع بعد از دماوند دومین قله مرتفع ایران و عشق کوهنوردهای حرفهای و سنگنوردان است. برای رسیدن به علمکوه از مسیر شمال شرق، باید از کلاردشت به «رودبارک» بروید و از آنجا مسیر را در ادامه رودخانه تا «گوسفندسرا» بالا بروید. مسیر جنوبی علم کوه هم از سمت شهر طالقان است. فقط اگر اهل کوهنوردی حرفهای هستید، باید از قبل برای آن برنامهریزیکنید.
نظر شما