به گزارش همشهری آنلاین، در شرایطی که یونیسف وضع کودکان غزه را وحشتناک و آمار کشته شدگان کودک را فاجعه خوانده است، انتشار گزارش ویدئویی تکان دهنده شبکه سیانان درباره کودکان بی گناه غزه خبرساز شده است.
این گزارش که «جومانا کارادشه» خبرنگار این رسانه آمریکایی آن را روایت کرده است، با سخنان جانکاه مادر فلسطینی درباره شهادت کودک ۶ ساله او در حملات رژیم صهیونیستی آغاز شده است.
در ابتدای گزارش، فیلمی از حضور «نور» کودک ۶ ساله اهل غزه در یک مراسم عروسی در کنار برادرش پخش میشود؛ مراسمی که همین چند هفته قبل برگزار شده بود.
خبرنگار آمریکایی میگوید: «باور اینکه همین چند هفته قبل این (مراسم) در غزه بود، سخت است. نور کوچک، با بهترین لباسش در کنار برادرش در مراسم عروسی میرقصد. مادر او وصال، هنوز نمیتواند بپذیرد که پسر کوچکش از دنیا رفته است».
این مادر ساکن غزه در مصاحبه با سیانان با بغض روایت خود را درباره شهادت پسر ۶ سالهاش در حملات رژیم صهیونیستی بیان کرد. این مادر داغدار فلسطینی میگوید: «او دست مرا گرفته بود در حالی که من میخواستم برایش ساندویچ درست کنم. من ساندویچ را درست کردم اما او نتوانست ساندویچ را بخورد...او الان در بهشت است خداوند به من برای کنار آمدن با این موضوع قدرت بدهد».
خبرنگار سیانان در گزاش ویدئویی خود تصریح کرد: «حمله هوایی جان نور، پسر ۶ ساله و دیگر خویشاوندان او را گرفت و کل بدن مادر او را زخمی کرد و درد غیرقابل تحملی به او وارد آورد؛ دردی که بسیاری از مادرانی غزه تا مدتها باید تحمل کنند».
مادر این کودک شهید غزه به سیانان گفت: «در قلبم، احساس توخالی بودن میکنم و حتی نمیتوانم گریه کنم من واقعا میخواهم گریه کنم اما اشکهایم بیرون نمی آید. چرا من نمیتوانم گریه کنم من میخواهم برای پسر کوچکم گریه کنم».
در این گزارش تاکید شده که وصال در حال درمان در بیمارستان است و میخواهد هر چه سریعتر به سراغ سه کودک دیگر خود برود که از خانه آواره شده و اکنون در یک مدرسه پناه گرفتهاند.
«جومانا کارادشه» خبرنگار این رسانه آمریکایی به مخاطبانش میگوید: «آتش جهنم در حال ریختن روی غزه است. اسرائیل میگوید به دنبال حماس است و هر آنچه که میتواند برای هدف قرار ندادن بی گناهان انجام میدهد اما این افراد بی گناه هستند که سنگین ترین بها را دارند پرداخت میکنند».
وی ادامه داد: «در حالی که بیمارستانها (در غزه) به زور سرپا هستند، این تصاویر به حدی وحشتناک است که ما بتوانیم به شما نشان دهیم اما چهرههای افرادی که در اینجا نجات پیدا کردند، درباره وحشتی که آنها تجربه کردند و از این کابوس زنده که نمیتوانند از آن فرار کنند، سخن میگوید».
در ادامه این گزارش تکان دهنده، خبرنگار به سراغ دختر سه ساله فلسطینی میرود که در حملات رژیم صهیونیستی زخمی و شوکه شده است.
در گزارش سیانان آمده است: «جودی سه ساله، ۱۶ روز است که حتی یک کلمه بر زبان نیاورده است. پدرش میگوید که او غذا نمیخورد و آب نمی نوشد و هنوز در شوک ترکشی است که هنوز در سرش وجود دارد».
پدر این دختر سه ساله به سیانان گفت: «این بچه ها چه کاری کردهاند. ما هیچ ربطی به مقاومت (حماس) نداریم. آنها (صهیونیستها) فقط دارند مردم فلسطین را هدف قرار میدهند و دارند بچه ها را میکشند چون آنها فلسطینی هستند. از نظر آنها، ما انسان نیستیم».
خبرنگار سیانان در ادامه گزارش خود میگوید: «آنها (والدین این دختر و پزشکان) نمیدانند که آیا او بار دیگر میتواند راه برود یا نه. جودی، تازه یکی از کودکان خوش شانس است اگر بتوانیم چنین لقبی را به او نسبت بدهیم چرا که پدرش را در کنار خود دارد».
رسانه آمریکایی سپس به سراغ کودک دیگر فلسطینی میرود و میگوید: «آروا همچنان از دیگران سراغ مادرش را میگیرد. او کوچک تر از آن است که متوجه اوضاع باشد. او مادرش، خواهرش و برادرش را از دست داده است. او به دوربین، زخمهایش را نشان میدهد».
سیانان ادامه داد: «در هر گوشه و کنار از هر بیمارستانی (در غزه)، داستانهای بسیار غم انگیز زیادی درباره از دست رفتن جانها وجود دارد که نمیتوان آنها را درک و هضم کرد. خاله (دختر زخمی اهل غزه به نام درین) میگوید که او فقط برای گریه کردن بیدار میشود. او در یک اتاق با کنان، برادر هفت ساله خود قرار دارد. آنها تنها کسانی هستند که از حمله هوایی جان سالم به در بردند که مادر پدر و تعداد بسیاری از خویشاوندانشان را کشت. کنانف این روزها زیاد حرف نمیزند».
خاله «کنان» به خبرنگار شبکه سی ان ان گفت که او مدام میگوید: «من میخواهم با مامان و بابا صحبت کنم».
بنابر آمارهای وزارت بهداشت فلسطین، شمار شهدای غزه در حملات رژیم صهیونیستی بیش از ۸ هزار نفر است که بسیاری از آنها زن و کودک هستند. طبق برخی آمارها، تا کنون بیش از ۳۰۰۰ کودک به شهادت رسیدهاند.
در پایان گزارش سیانان، خبرنگار به سراغ مراکز درمانی غزه رفته و میگوید: «پزشکان و بیمارستانها با تعداد بسیار زیادی از بیماران مواجه هستند و هر روز با کودکان بدون والدین و سیل افراد زخمی روبرو هستند در حالی که چیز زیاید برای درمان آنها ندارند. با چیز کمی که دارند، کاری که میتوانند انجام میدهند. شما چطور میخواهید (به درمان) افرادی بپردازید که با این همه مشکل مواجه هستند».
نظر شما