البته به گفته کارشناسان، مرگ و میر ناشی از بیماریهای قلبی - عروقی، بیشتر افراد مسن را در بر میگیرد ولی در حوادث رانندگی، بیشترین قشری که با مرگ دست و پنجه نرممیکنند، قشر جوان هستند.
در همین راستا سال گذشته، گروه طبکار بیمارستان بهارلو با همکاری سازمان راهداری و حملونقل جادهای کشور و از طرف دانشگاه علوم پزشکی تهران بهعنوان بزرگترین مرکز تخصصی طبکار اقدام به برگزاری کارگاههای یک روزه آموزش سلامت شغلی رانندگان حرفهای کرد.
دکتر خسرو صادقنیت، عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و رئیس بیمارستان بهارلو در رابطه با این طرح آموزشی و اهمیت شرکت رانندگان بهخصوص رانندگان وسایل نقلیه سنگین بیشتر توضیح میدهد.
- آقای دکتر بحث سلامت شغلی رانندگان از کجا منشأ گرفت؟
نکته بسیار مهمی که در حال حاضر مطرح است این است که رانندگان بیش از 400 هزار نفر از جامعه ما را تشکیل میدهند. از طرفی اولا در کشور ما بحث رانندگان و تصادفات ناشی از رانندگی یک معضل عمده است و بیشترین سال عمری که مردم در طول سال از دست میدهند، البته هرچند تصادفات رتبه دوم را در مرگ و میر افراد دارد اما اگر به سال عمر ازدست رفته افراد نگاه کنیم، مهمترین علت مرگ و میر به شمار میرود. با توجه به این موضوع توجه به علل تصادفات نکته مهمی است که باید به آن توجه شود.
- خب، در کارگاه سلامت شغلی چه آموزشهایی در اولویت قراردارند؟
بیشتر توجه ما به بیماریها و عوامل انسانی است که باعث تصادف میشوند. در این میان یک مسئله بسیار مهم است و آن هم اینکه در اکثر تصادفات بررسیها نشان داده که عامل غالب تصادف یعنی 60 تا 70 درصد آن، یک عامل انسانی است که این شامل خطای انسانی، خوابآلودگی و عدمپاسخ به موقع میشود. در بین عوامل انسانی هم بررسیها نشان داده که آموزش میتواند در کاهش تصادفات مؤثر باشد.
- این عواملی که گفتید خطاهای انسانی حین رانندگی است. در مورد بیماریهایی که ممکن است حین رانندگی، فرد راننده را دچار مشکل کند هم برنامهای دارید؟ منظورم بیماریهایی است که فرد قبلا به آنها مبتلا بوده است.
بله، حتما، غیر از آموزش البته سلامت راننده هم باید مورد توجه قرار گیرد. البته از 3 سال قبل معاینات رانندگان حرفهای انجام شده است که اگر بیماری خاصی دارند تاحدی شناخته و درمان شود.
ما هم حین آموزشهای خود معاینات دورهای را از رانندگان به عمل میآوریم اما مکمل این مسئله باز هم آموزش است؛ یعنی خیلی اوقات ممکن است خود راننده در معاینات مشکل خود را متوجه نشود اما اگر آموزش ببیند، این امر برای کاهش تصادفات بسیار مؤثر است.
- پس شما در این طرح آموزشی دو هدف دارید؛ هدف اول حفظ و ارتقای سلامت راننده است و از دو نگاه؛ یکی اینکه راننده حین اشتغال به شغل رانندگی کمتر دچار بیماری شود و سالمتر بماند و هدف دوم پرداختن به بیماریهایی که فرد راننده از قبل به آنها مبتلا بوده است. درست است؟
دقیقا. چون رانندگی شغلی است که به علل مختلف میتواند منجر به انواع بیماریها شود؛ بهعنوان مثال راننده همیشه کارش نشسته است. کار نشسته هم از عواملی است که باعث میشود فرد مستعد بیماریهای قلبی - عروقی شود. ارتعاشات ماشین نیز فرد را مستعد بیماریهای اسکلتی- عضلانی میکند. همچنین رانندگان چون در ساعات غیرمعمول کار میکنند، ممکن است درمعرض اختلالات خواب هم قرار بگیرند.
- درصورت وجود چنین اختلالاتی چه توصیههایی به رانندگان میکنید؟
هدف بعدی ما این است که یک راننده که ممکن است مبتلا به یک بیماری باشد، وقتی میخواهد رانندگی کند، چه نکاتی را رعایت کند که کمتر دچار مخاطره شود؛ مثل بیماری دیابت. اگر راننده به این بیماری مبتلا باشد و آن را گزارش ندهد همچنین در معاینات و آزمایشها هم قند خونش طبیعی باشد، شاید بیماریاش پنهان بماند ولی خود راننده باید بداند که چهکار کند تا قند خونش افت نکند یا دچار تشنج نشود و در کنار این مسائل یک سری از توصیهها را به راننده میکنیم ؛ اینکه چه کند تا دچار خوابآلودگی نشود یا مشکل عضلانی اسکلتی نداشته باشد یا اگر وارد منطقهای شد که عفونت خاصی در آنجا وجود دارد، بهخصوص در مسافرت به کشور دیگر چه کار کند که به این عفونتها دچار نشود. ما در آموزشهای فشرده خود تمام اینها را به رانندگان آموزش میدهیم.
البته اینکار جزو معدود کارهایی است که نتیجه آن بهطور مستقیم متوجه خود راننده میشود و بهدنبال آن جامعه نیز با خطرات کمتری مواجه خواهد شد.