به گزارش همشهری آنلاین برای آنها یحیی گلمحمدی، بازیکنی از نسل بعدی است که ممکن است به اندازه کافی در برخی از موضوعات شخصی مثل تحویل گرفتن، توجه کردن، تماس داشتن و ... چندان کوشا نباشد. بنابراین در ته دل اغلب آنها نوعی حسادت نسبت به سرمربی موفق پرسپولیسی‌ها وجود دارد.
اغلب این بازیکنان قدیمی موضعی مشخص و تند در مقابل گلمحمدی دارند، به خصوص تعدادی از بازیکنان دهه ۱۳۶۰ که بخشی از تیم برنده پرسپولیس با هدایت علی پروین بودند. بازیکنانی اغلب متوسط در دوره مسابقه که به واسطه حضور در یک تیم پرطرفدار چهره شدند و با گذشت سالیان طولانی از پایان فوتبال با عنوان پیشکسوت در هر موردی اظهارنظر می‌کنند.
نکته جالب این است که در میان خاطرات جعلی و سخنانی که اغلب آنها در گعده‌های دورهمی از دوران خود نقل می‌کنند، نوعی کینه جدی نسبت به نسل‌های بعدی اعم از بازیکنان و مربیان نیز در میان آنها وجود دارد که با تکرار مکرر آن در جمع‌های خودمانی، آنها دیگر قادر به پنهان کردنش نیستند.
نمونه آخر، صحبتهای دیشب مرتضی فنونی‌زاده، مدافع پیشین پرسپولیس در دهه ۱۳۶۰، درباره یحیی گلمحمدی است که عقیده دارد وی باید پست خود را ترک کند، چرا که پیمانه پر شده و دیگر چیزی ندارد که به پرسپولیس بدهد؛ آن هم در شرایطی که فقط ۱۰ هفته کاری (فوتبالی) از موقعیتی که پرسپولیس با کسب لیگ برتر و جام حذفی، به صورت اتوماتیک سوپرجام فوتبال ایران در فصل گذشته را هم برد، می‌گذرد.
فنونی‌زاده که در دوران قحطی کارشناس مدام در تلویزیون جولان می‌دهد، با مقایسه بایرن مونیخ در دوران یوپ هاینکس و جانشینی گواردیولا به جای این سرمربی مشهور آلمانی می‌گوید: مدیران بایرن دیدند که هاینکس با وجود کسب سه‌گانه چیزی ندارد که به بایرن مونیخ بدهد؛ بنابراین گواردیولا را جانشین وی کردند تا او بیاید و هدایت بایرن را در دست بگیرد. (نحوه بیان این جملات هم جالب است، بخصوص آنجایی که به بکن باوئر و هوینس اشاره می‌کند و می‌گوید اینها برای باشگاه تصمیم می‌گیرند - انگار خودش را در آن قامت می‌بیند).
این مدافع بلندقامت سابق سپس بحث را به سمت یحیی می‌برد و می‌گوید سرمربی فعلی پرسپولیسی‌ها هم بعد از سال‌ها حضور در این باشگاه دیگر چیزی برای اضافه کردن به بازیکنان ندارد و بهتر است در همین اسرع وقت استعفا بدهد. فنونی‌زاده برای آنکه کار را هم محکم کند، تاکید دارد اگر گلمحمدی از سمت خود در پرسپولیس استعفا بدهد، به جز استقلال و سپاهان می‌تواند از فردا به همه تیمهای دیگر لیگ برود و بنابراین بیکار نمی‌ماند و حتی می‌تواند در خارج از ایران مربیگری کند. (بنابراین برو، کار هست!)
درباره حرف‌های فنونی‌زاده، ذکر یک مثال تاریخی کافی است؛ خاطره‌ای از مرحوم مهرداد میناوند، ستاره سابق پرسپولیس که در دوران کرونا ناباورانه درگذشت. میناوند که همراه جمعی از قدیمی‌های پرسپولیس به مراسمی دعوت شده بود، در آسانسور با مرتضی فنونی‌زاده و برانکو ایوانکوویچ، سرمربی سابق پرسپولیس، مسیری را طی می‌کنند. (این اتفاق مربوط به سال اول حضور برانکو در پرسپولیس است و طبیعتا او هنوز آشنایی چندانی با قدیمی‌های پرسپولیس نداشته است.)
اما بعد از خوش و بش با میناوند و فنونی‌زاده و در حالی که او در آسانسور پشت به این دو نفر ایستاده بوده، فنونی‌زاده به میناوند چشمکی می‌زند و می‌گوید اخراج! و تاکید می‌کند که کار برانکو تمام است. عبارتی همراه با لبخندی بر صورت و (شاید) رضایت از برکناری قریب‌الوقوع این سرمربی، پیش از آنکه دوره درخشان سرمربی سابق سرخپوشان آغاز بشود.
همه می‌دانیم که داستان در نهایت چه شد. بعد از نتایح ضعیف اولیه، پرسپولیس با برانکو اوج گرفت و یک تیم تاریخی را در فوتبال ایران ساخت که هنوز قرمزها از آن ساختار بهره‌مند هستند و نانش را می‌خورند و البته قدیمی‌های پرسپولیس هم بالاجبار تحلیل خود را تغییر دادند.
تکلیف روشن است؛ گروهی از بازیکنان قدیمی هستند که سال‌های طولانی به تولید اطلاعات غلط و تحلیل‌های اشتباهی مشغولند و در روزگار میکروفن‌باز، کارشان را ادامه می‌دهند، بخصوص که خبرنگار - گزارشگر آنها را به چالش نمی‌کشد و انتشار صحبت‌ها بصورت فراگیر بالاخره اتفاق می‌فتد.
نظر شما