به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هالیوود ریپورتر، دیوید ممت در گفتگوی شبانه بیل ماهر حضور یافت و با تاکید بر اهمیت تماشاگر گفت: تنها راهی که می‌توان نمایشنامه‌نویسی را یاد گرفت نشستن با تماشاگر است. دیوید ممت همچنین تاکید کرد بر این باور است که لازم نیست برای این که از فیلم ها لذت ببریم، آنها حتما دیالوگ داشته باشند.
این نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس و کارگردان برنده جایزه پولیتزر پس از اینکه مجری برنامه یعنی بیل ماهر پرسید، می‌خواهید به سینمای صامت برگردیم؟ گفت: بله و در توضیح نظرش افزود: ما بعضی فیلم‌ها را به صورت ترجمه و با زیرنویس تماشا می‌کنیم، درست است؟ بنابراین ما نمی دانیم دیالوگ چیست، درست است؟ همچنین، ما فیلم ها را با صدای خاموش در هواپیما تماشا می‌کنیم و هیچ مشکلی هم برای دنبال کردن آنها نداریم.
وی در پاسخ به این که شاید برای دنبال کردن «بعضی از فیلم‌ها» مشکلی نباشد، به شوخی گفت: آره، فیلم های فرانسوی را می‌توانید دنبال کنید، اما چه کسی اهمیت می‌دهد؟
ماهر همچنین درباره یکی از نظرات ممت در جدیدترین کتابش با عنوان «همه جا یک نشخوار: گزارشی تلخ و دقیق و باورنکردنی از بودن چهل ساله در هالیوود» گفت: ممت بیش از هرکس دیگری برایش مهم است که به مخاطب توجه شود و آنها را خسته نکند و می گوید مطمئن شوید که برای آنها مهم است که در صحنه بعدی چه اتفاقی می افتد ...
ممت که به خاطر دیالوگ‌های آتشی سریعش معروف است، گفت: به همین دلیل است که نمایشنامه‌نویس بودن را به زمانی که راننده تاکسی بودم ترجیح می‌دهم.
وی در توضیح این مطلب گفت میلیون ها سال پیش وقتی یک شرکت تئاتر کوچک در یک گاراژ با بیلی میسی و جو مانتگا داشت و شب‌ها نمایش اجرا می‌کردند، چیزهای زیادی یاد گرفت.
وی افزود: این تنها راهی بود که می‌شد نمایشنامه نویسی را یاد گرفت، نشستن با تماشاگر و صحبت کردن. درست مثل شما و نویسندگان کمدی، درست است؟ شما برای مخاطبان می نویسید و متوجه می شوید که توجه آنها را به خود جلب کرده اید و اگر یک حرف اضافی در شوخی خود قرار دهید، توجه آنها را از دست داده اید، و نمی توانید آن را پس بگیرید.
ماهر از نمایشنامه نویس پرسید: پس شما می‌گویید نمایشنامه ها نیاز به گفت‌وگو ندارند؟
ممت گفت دیالوگ می‌نویسد زیرا می تواند بنویسد و دیالوگ فقط به علاقه مندی مخاطب کمک می کند. وی افزود: اگر نشد، من به رانندگی با تاکسی برمی‌گردم.
وی ادامه داد: این را زمانی یاد می‌گیرید که با مخاطبان کار می‌کنید، زیرا می‌توانید احساس کنید، درست مثل خود شما، وقتی توجه آنها شروع به منحرف شدن می‌کند، به عقب برگردید و بگویید «بچه ها، می دانید، من فکر نمی کنم این کار درستی باشد، بیایید دوباره آن را امتحان کنیم.»
بنابراین وقتی برای مخاطب می نویسید، یاد می گیرید که نمایشنامه بنویسید و شرم آور است زیرا می گویید «اوه خدای من، من فکر می کردم این بهترین چیزی است که کسی تا به حال نوشته است.»
ممت در بخش دیگری از مصاحبه گفت که می‌خواهد به مخاطبان ثابت کند که چرا دیالوگ در فیلم ها ضروری نیست.
وی افزود: دفعه بعد که در اتاق نشیمن خود نشسته اید و تلویزیون تماشا می کنید. ممکن است در برخی موارد بخواهید بلند شوید و کاری کنید، درست است؟ ... اما سوال من اینجاست؛ از کجا می دانید که کجا باید این کار را انجام دهید؟ چون می‌دانید هیچ اتفاقی [به صورت شفاهی] در صحنه نمی‌افتد.
کتاب ممت با عنوان «همه جا صدای نشخوار: گزارش تلخ و دقیق و باورنکردنی از چهل سال بودن در هالیوود» ۵ دسامبر در قفسه کتاب فروشی ها برای فروش عرضه می شود.
نظر شما