حالا اما این تلسکوپ که در سال 1990 به فضا پرتاب شد قرار است به روز شود و با اضافه شدن برخی امکانات جدید قابلیتش ده ها برابر شود تا به عنوان کاراترین تلسکوپ جهان در اختیار دانشمندان قرار بگیرد.
این تلسکوپ در پایان کار به روزرسانی اطلاعاتی از تاریخ عمیق جهان هستی در اختیار ستارهشناسان قرار خواهد داد و به آنها کمک خواهد کرد بزرگترین مسئلهای که در حال حاضر دنیای نجوم با آن سر و کار دارد حل کند؛ماده تاریک.
قرار است خدمه شاتل آتلانتیس که برای به روزرسانی هابل به سوی آن پرتاب شدهاند در طی5روز راهپیمایی فضایی یک دوربین پانورامایی جدید و یک طیفنگار بسیار پیشرفته روی هابل نصب کنند.
طیفنگار، دستگاهی برای اندازهگیری ماهیت شیمیایی، دما و اندازه حرکت اجرام سماوی است. در این راهپیماییهای فضایی که خدمه آتلانتیس برای تعمیر هابل انجام خواهند داد همچنین قرار است یکی از دوربینهای بسیار مهم هابل به نام دوربین پیشرفته نقشهبرداری که از کارافتاده است تعمیر شود و طیفنگار موجود در آن دوباره به کار انداخته شود. هر دوی این تجهیزات به خاطر اختلالات الکترونیکی از کار افتادهاند.
در صورتی که ماموریت فضانوردان به درستی انجام شود، هابل برای اولین بار از سال1993 به یک ست کامل از ابزارهای بسیار پیشرفته دسترسی خواهد داشت؛ ابزارهایی که تنها یک طیفنگار و یک دوربین نخواهند بود و هابل با استفاده از آنها قابلیتهای زیادی برای رصد رویدادهای متفاوت کیهانی خواهد داشت.
بسیاری از دانشمندان ابراز امیدواری کردهاند با نصب این تجهیزات پیشرفته یک شوک به علم کیهانشناسی وارد شود.
که البته هابل با وارد کردن شوک آشناست؛ چون برخی از تصاویری که هابل تا کنون به زمین مخابره کرده است چنان شگفتانگیز بودهاند که هنوز دنیای علم از شوک ناشی از آنها رها نشده است.
یکی از ابزارهای جدید که قرار است روی هابل نصب شود دوربین میدان باز 3 هابل است که تقریبا هماندازه یک باجه تلفن است. این دوربین میتواند به دانشمندان اطلاعات بیشتری درباره ماده تاریک بدهد و شناخت آنها را از این پدیده بیشتر کند.
این دوربین همانند دوربین پیشرفته نقشهبرداری از نشانگرهای بسیار حساسی برخوردار است که میتوانند تصاویری از کهکشانهای بسیار دور به زمین مخابره کنند.
این اجرام به قدری از ما دور هستند که ما نور آنها را که حدود 13میلیارد سال پیش در کهکشان ساطع شده است تازه میبینیم.
دوربین هابل میتواند این نورها را ثبت کند و با استفاده از آنها تصویری به زمین از کهکشانها مخابره کند.
اما دوربین جدید هابل این توانایی را دارد که با استفاده از حسگرهای مادونقرمز خود اطلاعات بیشتری از این کهکشانها و اجرام آسمانی در اختیار دانشمندان قرار دهد. این تجهیزات به دانشمندان این امکان را میدهد که در کهکشان با عمق و دقت بیشتری نظر بیندازند.
ابزار دیگری که قرار است در ماموریت شاتل آتلانتیس در هابل نصب شود طیفنگار منشأهای کیهانی است. این ابزار هم تقریبا هماندازه یک باجه تلفن است. این ابزار همچون دوربینهای دیگر هابل عکس نمیاندازد اما کاری که میکند ارزشی کمتر از دوربینها ندارد و برای دانشمندان بسیار مهم است.
این ابزار اندازهگیریهای ماهیت شیمیایی، دما و اندازه حرکت کهکشانها، ستارهها و سیارهها را انجام میدهد. چیزی که این ابزار را از دیگر ابزارهای مشابه متمایز میکند حساسیت بسیار زیاد آن به اجسام بسیار کمنور در فضاست.
این ابزارها و تعمیراتی که قرار است در پایان ماموریت شاتل آتلانتیس روی هابل نصب شوند کارایی این تلسکوپ را بسیار افزایش خواهند داد.
این تلسکوپ پیشتر هم با همان امکانات کم توانسته بود به دستاوردهای بسیار مهمی برسد. یکی از بنیادیترین دستاوردهای هابل اندازهگیری عمر جهان بود؛ دانشمندان با استفاده از دادههای هابل موفق شدند عمر جهان را حدود 7/13میلیارد سال تخمین بزنند.
هابل همچنین اولین ابزار بشری بود که توانست ماهیت شیمیایی جو سیارههای فراکهکشانی را شناسایی کند.
این تلسکوپ همچنین یکی از دو تلسکوپی بود که برای اولین بار در تاریخ موفق شد از سیارههایی که خورشیدهای دیگر را مدارگردی میکنند عکس بیندازد. حالا سؤال اینجاست با این به روزرسانیها و ابزارهای جدید هابل چه کارهایی میتواند بکند؟