شورای امنیت قطعنامه‌ای برای افزایش کمک به غزه تصویب کرد؛ آمریکا مجبور به عقب نشینی شد

به گزارش همشهری‌آنلاین،  این قطعنامه در جلسه علنی روز جمعه  شورای امنیت  ۱۳ رای مثبت از ۱۵ رای اعضای شورای امنیت را کسب کرد و آمریکا و روسیه بعنوان دو عضو دائم دارای حق وتو در این شورا، به این قطعنامه رای ممتنع دادند. به این ترتیب این قطعنامه بدون هیچ رای مخالفی به تصویب رسید.

شورای امنیت سازمان ملل متحد روز جمعه اول دی ماه ۱۴۰۲در جلسه رای‌گیری خود، در پی وتو شدن قطعنامه تعدیل شده روسیه، این  قطعنامه‌ را از دیدگاه آمریکا و به‌ منظور گسترش حجم کمک‌رسانی به ساکنان غزه تصویب رسید.

در ابتدای جلسه رای گیری، واسیلی نبنزیا سفیر و نماینده روسیه در سازمان ملل گفت که مخالفت آمریکا با پیش نویس قطعنامه اولیه که منجر به چند روز مذاکره شد، پیش نویسی "بی اثر " و "خنثی" ارائه می دهد.

او به ویژه از لحن و زبان ضعیف این قطعنامه که خواستار ایجاد «شرایط برای توقف پایدار خصومت‌ها» بود، انتقاد کرد و گفت که این قطعنامه نمی تواند درگیری ها را متوقف کند و به اسرائیل «دستی  آزاد» برای ادامه عملیات خود می‌دهد.

نماینده روسیه  اصلاحیه ای به این قطعنامه را ارائه کرد که خواستار «تعلیق» جنگ برای دسترسی بیشتر به کمک ها می شد. این اصلاحیه  خواستار «تعلیق» درگیری ها در غزه جهت ارائه کمک بشردوستانه در این منطقه بود.

در رای گیری انجام شده در شورای امنیت، ۱۰ عضو از ۱۵ عضو شورای امنیت به این اصلاحیه رای موافق دادند. ۴ عضو به آن رای ممتنع دادند و آمریکا تنها کشوری بود که با استفاده از حق وتوی خود به این اصلاحیه رای منفی داد.

امارات: تنها آتش بس به رنج پایان می دهد

لانا زکی نصیبه سفیر و نماینده امارات در سازمان ملل قبل از رای گیری درباره قطعنامه گفت: تنها آتش بس به رنج پایان می دهد. او افزود که این قطعنامه محصول "مشاوره و تعامل گسترده" است.

سفیر امارات گفت: هدف این قطعنامه بسیار ساده است. این قطعنامه به دنبال پاسخگویی به "وضعیت انسانی وخیم  مردم فلسطین است که بار این درگیری را متحمل شده اند و در عین حال از کسانی که در تلاش برای ارائه کمک های حیاتی هستند محافظت می کند."

او گفت همه گذرگاه ها باید باز شود تا کمک ها به غزه افزایش یابد. با این حال، "اگر درگیری ها متوقف نشود، کمک به کسانی که به آن نیاز دارند, نخواهد رسید."

او تاکید کرد:پیش نویس قطعنامه خواستار آتش بس نیست و کافی نمی نباشد. ما می دانیم که این متن کاملی نیست. ما می دانیم که فقط آتش بس به این رنج پایان می دهد.»