تمرکز گزارش سالانه سازمان ملل بیشتر بر موضوع تغییر اقلیم کره زمین است که می تواند به وقوع بزرگترین فاجعه طبیعی تاریخ و نابودی عرصه حیات در بخش قابل توجهی از کره زمین منجر شود.
این گزارش به ویژه می تواند برای کشورهایی همچون ایران که با پدیده بیابانزایی روبرو هستند قابل توجه باشد، زیرا پیش بینی شده است آب و هوای جهان خشک تر شده، بیابانها وسعت بیشتری پیدا کرده و معیشت های بومی در مناطق خشک به شدت در معرض تهدید قرار خواهد گرفت.
گزارش منتشر شده نشان می دهد که بیابان های سراسر جهان در آستانه تهدیدی جدی قرار دارند که تا پیش از این هرگز وجود نداشته است و این در حالی است که گرم شدن زمین و کمبود آب بیش از پیش شرایط را برای برخی ملتهای جهان دشوار ساخته است.
نیک ناتل از سخنگویان برنامه جهانی حفاظت از محیط زیست سازمان ملل (UNEP) معتقد است: همه مردم نگران اقیانوسها هستند اما هیچ کس تفکر جدی در خصوص بیابانها نداشته است. آنها به کمک نیاز دارند.
این در حالی است که بیابانها حدود یک چهارم از کل سطح زمین را تشکیل می دهند یا به عبارتی ۱۳ میلیون مایل مربع و گذشته از آن حدود ۵۰۰ میلیون تن از مردم جهان در این مناطق خشک زندگی می کنند و این رقمی است که بیشتر از آنچه متصور می شده است، حقیقت دارد.
بر اساس این گزارش، بیشتر ۱۲ منطقه بزرگ بیابانی جهان که آینده آب و هوایی آنها مورد مطالعه قرار گرفته است، با آینده ای خشک تر مواجه خواهند بود.
کارشناسان پیش بینی کرده اند که به واسطه دخالتهای انسانی و تغییرات آب و هوایی مربوط به آن، تا پایان قرن حاضر میزان بارش و بارندگی حدود ۲۰ درصد کاهش خواهد یافت. به دنبال این تغییرات، تهدید مکمل کننده ذوب شدن یخچال های قطبی است.
گزارش سازمان ملل می افزاید: حجم قابل توجهی از آب مورد نیاز کشاورزی و مصارف داخلی در بیابان های جنوب غرب آمریکا، آسیای مرکزی و جنوب آمریکا از رودخانه هایی تامین می شوند که مبدأ آنها به یخچال های مناطق کوهستانی پر از برف بازمی گردد.
از سوی دیگر گروهی از دانشمندان سازمان ملل و کمیته بین المللی تغییرات آب و هوایی معتقدند که یخچال های فلات تبت به عنوان یک نمونه بارز، ممکن است تا پایان قرن حاضر تا حدود ۸۰ درصد کاهش حجم پیدا کنند.
در همین خصوص اندرو وارن یکی از تهیه کنندگان این گزارش و از اساتید برجسته جغرافی در کالج لندن می گوید: هنگامی که یخچال ها ناپدید شوند مردم در خطر جدی قرار خواهند گرفت.
گزارش اخیر سازمان ملل هشدار می دهد که منابع آبی تجدیدپذیری که بیابان ها را به وسیله رودخانه های بزرگ تغذیه می کنند نیز در معرض خطر قرار دارند، زیرا تغییرات جوی در حال افزایش هستند.
