اما اکنون روشن ترین خاطره ای که از دوران مدیریت او در شهرداری تهران به جای مانده، وام ازدواج و افطاری در چهار راه هاست. وی در طول سالهایی که بهعنوان شهردار در تهران فعالیت کرد، با بسیاری از مشکلات شهری آشنا شد.
احمدینژاد در همان روزهای پر حرارت انتخابات با حضور در میان شهروندان تهران و سایر شهرهای کشور، به آنان قول داد تا مشکلات شهرها را حل کند.
او با تکیه بر تجارب خود در تهران و بهعنوان شهردار بارها اعلام کرد که شهرهای کشور نیازمند توسعه مترو هستند. او بر مشکلات کلانشهرها هم تاکید کرده بود و وعده داده بود که بسیاری از مشکلات کلانشهرها از جمله آلودگی هوا را رفع کند.
اگر به فعالیت 4ساله محمود احمدینژاد در مقام رئیسجمهوری در طول 4سال گذشته دقت کنیم، این واقعیت انکارناپذیر است که بسیاری از وعدههای شهردار سابق تهران در شور و حرارتهای انتخاباتی عملی نشده است.
مروری بر وضعیت کلانشهرها و یا شهرهای بزرگ کشور در طول سالهای گذشته نشان میدهد که شهرهای کشور بیش از پیش دستخوش آلودگیهای زیستمحیطی بودهاند. هر ساله و در روزهای پاییز و زمستان، آلودگی هوا بحرانی جدی برای شهرهای بزرگ کشور بهوجود میآورد و رشد آمار مرگ و میر شهروندان تهرانی بر اثر آلودگی هوا نشان از وقوع اتفاق خاصی نیست.
قبل از آنکه دولت احمدینژاد فعالیتش را آغاز کند، آمارهای منتشر شده پزشک قانونی نشان میداد که در تهران، روزانه 27 شهروند بر اثر آلودگی هوا میمیرند اما با پایان دوران ریاستجمهوری وی، این رقم به 38 نفر در روز رسیده است.
در واقع آلودگی هوا - معضل مرگ آفرین شهرهای بزرگ - در طول این 4سال نه آنکه مهار نشده بلکه هر روز بیشتر شده است.
کمیسیون اصل 90 مجلس شورای اسلامی نیز با بررسی وضعیت آلودگی هوای تهران و شهرهای بزرگ بارها اعلام کرده است که نهادهای دولتی و وزارتخانههای مرتبط هیچگاه به وظایف قانونی خود عمل نکردهاند و در این ارتباط نخستین و مهمترین متهمان سازمان محیطزیست، وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشکی و بیش از 15 نهاد دولتی دیگر هستند.
این در حالی است که وعدههای انتخاباتی محمود احمدینژاد در روزهای آغازین فعالیتش در 4سال پیش نشان میدهد که وی وعدههای بسیاری برای بهبود شرایط شهرها داده بود.
هنگامی که احمدینژاد در مقام شهردار تهران به فعالیت پرداخت این شهر به تازگی صاحب خطوط اولیه مترو شده بود و با وعده شهردار وقت قرار بود که این شهر دارای خطوط بیشتر مترو شود اما در دوران فعالیت وی در شهرداری این امر محقق نشد.
از اینرو وی در روزهای رقابتهای انتخاباتی بر توسعه سریعتر مترو و ناوگان حملونقل عمومی تاکید کرد. اما هنگامی که وی به پاستور رفت و بر صندلی ریاستجمهوری تکیه زد، وضعیت راهاندازی مترو در شهرهای کشور بهبود نیافت.
وی که منتقد دولت قبل از خود بود بر حضور شهردار تهران در جمع اعضای کابینه تاکید میکرد، وعده داده بود که درصورت پیروزی در انتخابات، شهردار تهران را به هیأت دولت دعوت کند تا مشکلات پایتخت را هر چه سریعتر حل کند اما هنگامی که کابینه تشکیل شد، این وعده را به فراموشی سپرد و نه تنها شهردار پایتخت را به هیأت دولت فرا نخواند بلکه مصوبات قانونی مجلس شورای اسلامی که دولت را موظف به اجرای آن میکرد به را حتی به اجرا نگذاشت.
محمود احمدینژاد نه تنها متروی کلانشهرهای کشور را به حرکت در نیاورد بلکه با تاسیس یک اتحادیه با عنوان اتحادیه قطارهای شهری کشور، کمکهای دولت به متروهای کلانشهرها را در پیچ و خم دستگاههای دولتی انداخت. براساس قوانین مصوب تبصره 13 قرار بود تا دولت 50درصد از هزینه احداث مترو در شهرهای بزرگ را تقبل کند و 50درصد باقیمانده را شهرداریها بهعهده بگیرند.
این مصوبه در دوران فعالیت احمدینژاد بهعنوان شهردار بارها مورد اعتراض قرار گرفته بود. اما هنگامی که وی بهعنوان رئیس دولت شروع به کار کرد، نه تنها سهم کمک دولت براساس وظایف قانونی افزوده نشد، بلکه همان 50درصد کمکی هم که باید از سوی دولت انجام میشد، نیز متوقف شده و بدهیهای دولت به شهرداریها روز به روز فزونی گرفت.
در این میان بارها شهرداریهای کشور اعلام کردند که در تامین هزینه احداث مترو ناتوانند و اگر دولت به شهرداریها کمک نکند، متروی کلانشهرها راه به جایی نخواهد برد اما در این میان تنها کار رئیس دولت نهم به جای آنکه یاد آوری وعدهها و اجرای قوانین باشد، انکار سخنان شهرداران بود.
نکته دیگری که شهردار سابق تهران در روزهای آغازین نامزدی خود در سال84 مطرح کرده بود، ایجاد مدیریت واحد شهری بود. وی به شهروندان قول داده بود تا درصورت پیروزی در انتخابات به استقرار مدیریت واحد شهری کمک کند.
موضوعی که بارها در دوران مدیریتش در شهرداری تهران مورد انتقادش قرار گرفته بود و اعلام کرده بود که شهرهای بزرگ ناگزیر از استقرار مدیریت واحد شهری هستند اما هنگامی که به وی به خیابان پاستور رفت، تحقق مدیریت واحد شهری به مانند بسیاری از وعدههایش به فراموشی سپرده شد؛
هر چند شهرداریهای کشور بارها اعلام کرده بودند که از واگذاری وظایف 23 گانه که نخستین گام در جهت استقرار مدیریت واحد شهری است استقبال میکنند، اما احمدینژاد به این اظهارات توجهی نکرد و بر همان راهی رفت که پیش از آن.امروز نیز که احمدینژاد دوباره بر همان پلههایی ایستاده که 4سال پیش ایستاده بود، دیگر نه از تحول در مدیریت شهری خبری هست و نه وعدههای مختلف این مدیر شهری سابق.
احمدینژاد امروز کمترین تلاشی برای تدوین برنامه مشخص در این باره نکرده است. نگاه او به مدیریت شهری امروزه بیشتر بر مبنای تلاش 4ساله او استوار است.
عدمواگذاری وظایف 23گانه که با وجود مقررات و قوانین مصوب باید واگذار میشد، راه نیفتادن متروی کلانشهرها و همچنین مشکلات ناشی از نظام بودجه ریزی شهرها.