به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یو اس آ تودی: دانشمندان می‌گویند در طول چند صد میلیون سال گذشته، با سرد شدن تدریجی هسته ماه، محیط‌ماه تنها حدود ۴۵متر کوچک شده است.
اشمر گفت: «خوشبختانه با کوچک شدن ماه، جرم‌ماه تغییر نمی‌کند، بنابراین نباید چرخه‌های جزر و مدی را به هیچ وجه تحت‌تأثیر قرار دهد. همچنین تغییر شعاع به قدری کم و تدریجی است که هیچ تأثیر معنی داری بر ظهورماه گرفتگی یا فازهای‌ماه نخواهد داشت.» به‌گفته اشمر آنچه نگران‌کننده است این است که به‌نظر می‌رسد کوچک شدن‌ماه باعث ایجاد مه‌لرزه‌هایی می‌شود که می‌تواند برای فضانوردانی که برنامه فرود روی‌ماه دارند خطرناک باشد.
کوچک شدن‌ماه به تابش قابل توجه سطح در منطقه قطبی جنوبی آن به‌عنوان یکی از مناطقی که ناسا برای فرود خدمه در ماموریت آرتمیس ۳پیشنهاد کرده، منجر شده است.
این مطالعه که هفته گذشته در مجله Planetary Science منتشر شد، نشان داد که هسته درونی داغ‌ماه به آرامی در حال سرد شدن است و با انقباض ماه، خطوط گسل یا شکاف‌هایی در سطح این کره ایجاد می‌کند.
بیشتر بخوانید:
تام واترز، دانشمند ممتاز مؤسسه اسمیتسونین که رهبری این مطالعه را برعهده داشت، گفت: «فعالیت‌های زیادی درماه در حال انجام است. این فقط چیزی است که ما باید هنگام برنامه‌ریزی، به‌ویژه برای ایستگاه‌هایی که قرار است به‌طور بلندمدت درماه ایجاد شود، درنظر داشته باشیم. این مطالعه به‌طور خاص به قطب جنوب قمری، محل فرود احتمالی برای ماموریت‌های آتی آرتمیس، پرداخته است.
نظر شما