همشهری آنلاین: خیرالله تقیانی‌پور از کارگردانان تئاتر است که پس از تجربه در تلویزیون وارد عرصه سینما شده است. تقیانی‌پور نخستین تجربه حضور خود در جشنواره فیلم فجر را دارد. این کارگردان «قلب رقه» را برای حضور در جشنواره چهل‌ودوم آماده کرده است. پیشینه تئاتری تقیانی‌پور به اوایل دهه۸۰ برمی‌گردد؛ کارگردانی که در جشنواره‌های تئاتری و همچنین اجراها توانسته بود مخاطبان زیادی را به سالن‌های نمایش بکشاند و جزو کارگردانان مستعد تئاتر باشد. حضور وی در تلویزیون با چند کار گره خورده است. این کارگردان علاوه بر مشارکت در تولید و نمایش 2تله‌فیلم و دستیار کارگردانی در تلویزیون، سریال‌هایی چون «نجلا» و «ترور» را کارگردانی کرده که سریال ترور اخیرا روی آنتن تلویزیون رفته است. تقیانی‌پور چه در تئاتر و چه در تلویزیون و حالا در سینما همیشه قصه عاشقانه‌ای را دنبال کرده که شاید بتوان گفت این قصه عاشقانه در موقعیت‌هایی چون جنگ اتفاق افتاده است. او این بار خودش در «قلب رقه» هم می‌گوید: این فیلم داستان عاشقانه‌ای دارد که در سرزمین داعش اتفاق می‌افتد. به‌نظر می‌رسد سازندگان این فیلم تصمیم دارند اکران بین‌المللی خود را داشته باشند. در «قلب رقه» بازیگرانی چون شهرام حقیقت‌دوست، شادی مختاری، عبدالرضا نصاری، فرهاد قائمیان، هدایت هاشمی، محمدرضا شریفی‌نیا، مصطفی ساسانی، عامر علی و مهدی شیخ‌عیسی جلوی دوربین این کارگردان رفته‌اند.
بعد از تئاتر، در تلویزیون و سینما و تقریبا همه کارهایتان یک فضای داستانی را در پیش گرفته‌اید. «قلب رقه» تا چه اندازه به فضای دیگر کارهایتان نزدیک است؟
همیشه، چه آن زمان که تئاتر کار می‌کردم و چه در تلویزیون و سینما، یک خط اصلی در همه آثارم دیده می‌شد و آن داستانی بود که در یک بستر عاشقانه رخ می‌داد. در این فیلم هم داستان عاشقانه در جغرافیایی اتفاق می‌افتد که در آن داعش وجود دارد و در اصل پایتخت داعش است. اساسا از موقعیت‌های متناقض استقبال می‌کنم. در دل یک جنگ، جنایت و خشونت عاشقانه‌ای رخ می‌دهد و همین سوژه نظر مرا برای نوشتن طرح اولیه «قلب رقه» جلب کرد؛ شمه‌ای که در سریال‌ها و کارهای قبلی هم درنظر می‌گرفتم.
اینکه دست روی قصه و فضاهایی می‌گذارید که در آن جنگ است یا داعش و... را به تصویر می‌کشد، شائبه کار سفارشی را به‌وجود می‌آورد. «قلب رقه» به سفارش نهادی تولید شده است؟
این فیلم اصلا سفارشی نبود و خودم مشتاق به ساختش بودم. فیلمنامه را نوشتم و تصویربرداری را شروع کردیم. «قلب رقه» حاصل سرمایه‌گذاری و اهتمام بخش خصوصی است که تهیه‌کنندگی آن را سعید پروینی برعهده دارد. همانطور که گفتم علاوه بر فضا و موقعیتی که در فیلم است، همیشه چه در نمایش‌هایی چون «کلنل»و «بوقلمون» که اجرا کردم و چه سریال‌هایی که ساختم، اتفاقاتی که موقعیت عشقی در آن شکل می‌گیرد را دوست دارم. همیشه درام عشقی همراه من بوده و در «قلب رقه» هم وجود دارد.
شاید خیلی‌ها بگویند این فیلم‌ها بیشتر جنبه سفارشی دارند یا اینکه کسی مشتاق تولیدش نیست؟
این موضوع هیچ‌وقت تاریخ مصرف ندارد. حضور داعش همچنان حس می‌شود. نمونه بارزش را اخیرا دیدیم و به‌تازگی اتفاق تلخ کرمان را حس کردیم. داعش و طالبان همچنان وجود دارند و باید به آنها پرداخته شود.
با توجه به پروسه تولید و اکران، انتخاب بازیگران سخت شده است. بازیگران «قلب رقه» چطور انتخاب شدند؟
همان موقع که ایده اصلی فیلم شکل گرفت، نخستین نفری که با او ایده را در میان گذاشتم، شهرام حقیقت‌دوست بود. سابقه همکاری‌ام با شهرام حقیقت‌دوست از تئاتر شروع شد و سال۹۶ یک نمایش را در سالن اصلی تئاترشهر شروع کردیم که از آن همکاری لذت بردم. از همان ابتدا انتخاب من شهرام بود و او نیز پذیرفت. با انتخاب بازیگران قهرمان و ضدقهرمان فیلم شکل گرفت.
با توجه به فروش فیلم در گیشه، شما سراغ بازیگرانی که گیشه را تضمین کنند، نرفتید؟
به‌نظرم بازیگران این فیلم علاوه بر توانمندی فوق‌العاده‌ای که دارند، چهره‌هایی شناخته‌شده هستند. موافق این موضوع نیستم که بازیگر شناخته‌شده می‌تواند ناجی گیشه باشد؛ چراکه خیلی از فیلم‌های سینمایی با وجود چهره در گیشه شکست خوردند؛ این موضوع نسبی است. این موضوع را هم بگویم که ما اکران بین‌المللی را مدنظر داریم.
از الان برای اکران «قلب رقه» در دیگر کشورها برنامه‌ریزی کرده‌اید؟
بله، ما بیشتر به فکر اکران بین‌المللی فیلم هستیم. در کشورهای همسایه چقدر بازیگران ما را می‌شناسند. به‌نظرم قصه در یک فیلم خیلی مهم است؛ قصه خوب مخاطب خود را پیدا می‌کند. ذائقه مردم به‌سمت قصه رفته است. قصه خوب چه در سریال و چه در فیلم جواب داده و تجربه نشان داده که وقتی به سمت قصه‌گویی رفته‌ایم توانسته‌ایم کار قابل‌قبول بسازیم. به‌نظرم دیگر جلوه‌های ویژه و اینکه قصه هنری خلق می‌کنم که خودم بلد هستم و می‌فهمم، دیگر در جذب مخاطب جواب نمی‌دهد؛ کمااینکه در جاهایی هم مخاطب را پس زده است.
چه شد که «قلب رقه» را به سوریه بردید و بخش اعظم فیلم در کجا فیلمبرداری شد؟
کل ایران را گشتیم و چند لوکیشن مدنظر داشتیم، اما فکر نمی‌کنم حجم خرابی‌ای که در فیلم لازم داشتم را می‌شد در هیچ کشور دیگری به جز عراق و سوریه پیدا کرد؛ بنابراین ترجیح دادیم به سوریه سفر کنیم که بخش اعظم فیلم در این کشور فیلمبرداری شد.
هزینه تولید «قلب رقه» زیاد بود؟ با توجه به اینکه معمولا تولید این‌گونه فیلم‌ها همیشه هزینه‌های زیاد داشته است.
به جرأت می‌توانم بگویم که هزینه این فیلم اگر از ۵فیلم جشنواره بیشتر بوده از ۱۵فیلم دیگر خیلی کمتر بوده است.
چه شد این فیلم را به جشنواره فجر آوردید؟
سابقا جشنواره فجر را با تئاتر تجربه کرده بودم و بعد از حضور چند دوره در جشنواره تئاتر فجر تصمیم گرفتم اگر قرار باشد کاری تولید کنم، این بار در جشنواره فیلم فجر باشد.
آیا جشنواره و امکان ارتباط با مخاطبان و اکران فیلم در جشنواره می‌تواند کمکی به موفقیت فیلم در نمایش عمومی داشته باشد؟
هرچند این موضوع نسبی است، اما نمی‌توان منکر این موضوع شد که دیده شدن فیلم در جشنواره به اکران عمومی کمک می‌کند و نوعی تبلیغ برای فیلم به‌حساب می‌آید. برخی از فیلم اولی‌ها برای اینکه در جشنواره فیلمشان دیده شد یا جایزه گرفتند، توانستند در اکران موفق باشند.
نظر شما