همشهری آنلاین - ثریا روزبهانی: محمد تیموری، از ساکنان قدیمی محله جماران، در این باره می‌گوید: «در سال‌های اول حضور آیت‌الله خمینی در جماران، این باغ را به دلیل رعایت مسائل امنیتی و حفاظتی اجاره کردند. در ادامه و با اجرای طرح ساماندهی جماران توسط شهرداری تهران، باغ از وراث مرحوم خسروشاهی خریداری شد و به‌عنوان سرای محله جماران در اختیار شورای محله قرار گرفت.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
سیدعلی خسروشاهی، مؤسس و مدیر کارخانه مینو، این خانه‌باغ را قبل از انقلاب برای سکونت در این محله خرید. گروه صنعتی مینو سال ۱۳۳۸ از سوی علی خسروشاهی بنیان نهاده شد و در آبان همان سال فعالیت تولیدی خود را با تأسیس شرکت صنعتی پارس مینو آغاز کرد که تا سال ۱۳۵۷ مدیریت کارخانه برعهده او بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی این مجموعه در اختیار سازمان صنایع ملی ایران قرار گرفت. در میانه باغ ۱۵هزار مترمربعی خسروشاهی، در شمال محله جماران، کوشک ۲طبقه‌ای قرار دارد که این روزها با عنوان سرای محله جماران میزبان شهروندان است. البته ۷هزارمترمربع از این باغ در اختیار مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی(ره) قرار گرفته و با دیوار از قسمت سرای محله جدا شده است. سال ۱۳۹۱ این باغ از سوی شهرداری خریداری شد و در اختیار سرای محله قرار گرفت.
از این باغ ۴قنات عبور می‌کرد. به همین خاطر همیشه سرسبز و پرآب بود. در این محدوده باغ‌های سرسبز بسیاری وجود داشت که می‌توان به باغ سزاوار، باغ زاهدی، باغ علم، باغ فولادی، باغ ضرغام‌فر و باغ صانعی اشاره کرد. باغ سزاوار متعلق به مرحوم سزاوار، وکیل مردم قم، بود و یکی از درهای آن به خانه امام راه داشت. در این باغ پناهگاهی ساخته شده بود تا اگر بمباران شد، امام به آنجا پناه ببرند. البته امام هیچ‌وقت به پناهگاه نرفتند.
نظر شما