همشهری آنلاین-مژگان مهرابی:بسته به زمان توقف راننده وجهی را تعیین کرده و از او می گیرند. از این کار هم راننده و هم نگهبان جای پارک هر دو راضی اند. صاحب ماشین از امنیت ماشین خاطر جمع و بی دغدغه به کارهایش می رسد. در عوض نگهبان هم پولی کم دردسر به دست می آورد و به زخم زندگی می زند.
البته خیلی از نگهبان های جای پارک ماشین توسط خود رستوران ها یا مراکز اداری –تجاری استخدام می شوند. که در این صورت شرایط بهتری دارند چون علاوه بر حقوق ماهانه، انعام هم گیرشان می آید.
ساعت ۱۱ شب است و انتظار می رود حالا که تا نیمه شب زمانی نمانده، شهر خلوت و خالی از هیاهوی ماشین ها باشد. اما قطار خودروها جلوی اغذیه فروشی ها و رستوران های خیابان نیلوفر نشان می دهد، آرامش پایتخت رویای محالی است و هیچ وقت به حقیقت نمی رسد.
ابتدا تا انتهای خیابان نیلوفر و حوالی میدان نیلوفر قدم به قدم مغازه هایی است باب شکم. از فست فود و کبابی تا سوخاری و جگرکی. جلوی هر کدام از آن ها موانع قرمز رنگی است که با زبان بی زبانی هشدار می دهد: «اینجا در حیطه رستوران است و بدون هماهنگی نمی توان پارک کرد.»
با توقف چند ثانیه ای جلوی یکی از رستوران ها، مردی با کاور سبز نزدیک می شود تا جویا شود، اگر مشتری هستیم و قصد ورود به رستوران داریم راهنمایی مان کند، در غیر اینصورت آب پاکی را روی دستمان بریزد که توقف بی جا مانع کسب است و اگر کسی قصد خرید ندارد نمی تواند جلوی رستوران پارک کند.»
مرد سبزپوش برای دادن جای پارک استخدام شده است. سی و چند ساله به نظر می رسد و لهجه خاصی دارد. می گوید: «پژو ۴۰۵ برو جلوتر. بغل ماکسیما پارک کن.» سر و صورت مرد نگهبان زیر رش باران خیس شده اما او بی توجه سردی هوا خود را ملزم می داند از ماشین های پارک شده مراقبت کند. یک جمله خسته نباشید او را سر ذوق می آورد و نامش را می گوید که محمدناصر است. لب به سخن باز می کند: «صاحب رستوران ماهی ۹ میلیون به من دستمزد می دهد. مواظب ماشین مردم هستم که ازشان دزدی نشود. این خیابان معمولا پر رفت و آمد است. اما پنج شنبه شب ها و جمعه ها شلوغ تر است. زوج های جوان با دوستانشان برای خوشگذرانی می آیند.»
بیشتر بخوانید:فرمان امداد نوروزی ۱۴۰۳ صادر شد | ۳ میلیون امدادگر اعزام شدند
نظر شما