نگاه امنیتی از بازارچه‌های مرزی کردستان برداشته شود

 هم‌اکنون پایانه‌های مرزی در استان کردستان به یکی از مهمترین منابع معیشت و اشتغالزایی جوانان تبدیل شده‌اند، اگرچه طی سال‌های اخیر تعداد پیله‌وران مرز باشماق روند نزولی داشته اما رونق تجارت با عراق باعث شده است که همواره حجم مبادلات به‌ویژه صادرات از مرز باشماق روند صعودی داشته باشد.

بازارچه سیران بند بانه و سیف سقز نیز به‌رغم وجود مشکلاتی از جمله ضعف مالی و ناآشنایی پیله‌وران با اصول صادرات و واردات و فراهم نبودن خدمات زیربنایی و اداری همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهند.

شعبانی نماینده مردم کردستان با بیان این که دولتمردان باید توجه ویژه ای به مرز باشماق داشته و تاسیسات زیربنایی و عمرانی را در این منطقه احداث کنند می‌گوید: رونق داد و ستد در بازارچه باشماق طی سال‌های اخیر باعث شده بود تا آمار گردشگران و افرادی که به قصد تجارت وارد این منطقه می‌شدند هر سال افزایش یابد به نحوی که اوایل سال 88 یک میلیون و 500 هزار مسافر وارد کردستان شدند که هدف یک میلیون و 300 هزار نفر از آنها خرید لوازم صوتی و خانگی و استفاده از کالاهای ارزان قیمت در این پایانه مرزی بود.

شعبانی با اشاره به انسداد مرزهای کردستان که از نیمه دوم سال 87 اجرا شد ادامه می‌دهد؛ اگرچه  انسداد مرزها یک مسئله کاملا امنیتی است اما اتخاذ این سیاست در بازارچه‌های مرزی کردستان مستقیما روی معیشت ساکنان آنها اثر گذاشته و باعث رکود فعالیت در بازارچه‌های باشماق، سیف و سیران بند شده است.

وی به جلساتی که با نمایندگان نیروی انتظامی برای حل این مشکل داشته اشاره می‌کند و می‌گوید: در این جلسه به مسئولان نیروی انتظامی اعلام کردیم که انسداد مرزها راه حل منطقی و درستی برای امنیت مرزها در استان کردستان نیست و باید فکر دیگری برای این مساله کرد.

شعبانی با اینکه معتقد است در حال حاضر انسداد مرزها تنها در مورد کردستان اجرا می‌شود، اظهار می‌دارد: مرز تعریف مشخصی دارد و دولت نیز موظف است مرزهای خود را به روی دشمن ببندد اما قرار نیست مرزهای خود را در مکان‌هایی که بازارچه مرزی ایجاد کرده‌ایم ببندیم.

وی ادامه می‌دهد: گمرک مسئول نظارت بر واردات و صادرات کالاها از پایانه مرزی است و نیروی انتظامی مسئولیتی در این ارتباط ندارد، این در حالی است که طی چند سال اخیر تقسیم کار در این استان به خوبی صورت نگرفته است و هم اکنون نیروی انتظامی به جای گمرک در مرزها مستقر شده و این امر بر نحوه فعالیت بازارچه تاثیر مستقیم داشته است.

استان کردستان در زمان جنگ ایران و عراق به دلیل 260 کیلومتر مرز مشترک با این کشور همواره آبستن حوادث بود، این مساله باعث شد تا همواره مسئولان با نگاه امنیتی به مسائل این استان بنگرند؛ محافظت از مرزها و برقراری امنیت وظیفه اصلی هر دولتی در حمایت از شهروندانش است اما برقراری این امنیت نباید به نحوی باشد که امنیت ساکنان مناطق مرزی را مختل کند.

شعبانی برقراری امنیت در مناطق مرزی کردستان را امری منطقی می‌داند و می‌گوید: انسداد مرزها نباید به معنای این باشد که از ورود و خروج کالایی که گمرک آن را به رسمیت می‌شناسد جلوگیری شود، این در حالی است با انسداد مرزهای کردستان نیروی انتظامی از ورود بسیاری از کالاها جلوگیری می‌کند، این مسئله پیله‌وران را سردرگم کرده است، آنها نمی‌دانند ورود چه کالایی قانونی است و چه کالایی را نباید وارد کرد.

نماینده مردم کردستان می‌گوید: برای نمونه با انسداد مرزها ورود برنج و صابون از پایانه‌های مرزی کردستان که از جمله اقلام مهم وارداتی از عراق بود، بسیار مشکل شد اما طی جلساتی که مجمع نمایندگان استان با مسئولان کشور برگزار کردند هم‌اکنون این امر تسهیل شد.

وی خواستار برچیده شدن دیدگاه‌های امنیتی به استان کردستان شده و ادامه می‌دهد: باید چتر ناامنی که طی این سال‌ها بر فعالیت‌های اقتصادی و فرهنگی کردستان سایه افکنده است برچیده شود تا سرمایه‌گذاران نیز با آرامش خیال سرمایه‌های خود را به این استان منتقل کنند.

شعبانی با بیان این که هم اکنون بازارچه‌های مرزی کردستان از درآمد خوبی برخوردار هستند می‌گوید: از آنجا که براساس اصل 44 قانون اساسی دولت نمی‌تواند به سرمایه‌گذاری کلان در این مناطق بپردازد باید شرایطی را فراهم کند که تجارت و داد و ستد در بازارچه‌های مرزی توسعه یابد تا مشکل بیکاری و معیشت ساکنان مرزنشین هم حل شود.

به گفته وی براساس مصوبه سفر اول هیات دولت به استان کردستان قرار بود یک منطقه ویژه اقتصادی در این استان ایجاد شود که به‌دلیل بروکراسی اداری هنوز این امر محقق نشده و این در حالی است که ایجاد این منطقه قطعا برای ساکنانش و نیز افزایش صادرات موثر خواهد بود.

نماینده مردم کردستان همچنین به سودجویانی که در پایانه‌های مرزی به فعالیت می‌پردازند اشاره می‌کند و می‌گوید: هم اکنون سودی که از فعالیت در بازارچه باشماق به دست می‌آید در اختیار عده قلیلی است که همه چیز را بین خودشان تقسیم می‌کنند و باندهای قدرتمندی را تشکیل داده‌اند و به راحتی کالاهای دلخواهشان را وارد می‌کنند این در حالی است که اگر جوانی که بخواهد 100 کیلو برنج برای امرار معاش وارد کند باید از صافی‌های فراوانی عبور کند.

همشهری استانها