همشهری آنلاین، شقایق عرفی‌نژاد: ثمین اکبری در حال تمرین نمایش چراغ گاز نوشته «تانکرد دورست» بود که بر اثر ایست قلبی درگذشت، اما کار تعطیل نشد و گروه تصمیم گرفت کاری که شروع شده، ناتمام نماند. به این ترتیب سعید مهدیان دستیار کارگردان و بازیگر نمایش کارگردانی بقیه کار را به عهده گرفت و حالا چراغ گاز بی حضور ثمین اکبری در عمارت ارغوان روی صحنه رفته است. با سعید مهدیان در باره این نمایش و آنچه بر آن رفت، صحبت کردیم:
از شروع این نمایش توسط ثمین اکبری برایمان بگویید.
اواخر شهریور ماه گذشته تمرین‌های این نمایش با آقای ثمین اکبری شروع شد تا دهم دی ماه که این اتفاق برای او افتاد و درگذشت. متن را آقای اکبری انتخاب کرده بود و برداشت تازه ای هم از آن داشت.
در این سه ماه چه مقدار از کار آماده شده بود؟
در این کار ما یک ایده اصلی داشتیم، اما دو تا از صحنه‌های اصلی اصلا تمرین شده نبود. طراحی صحنه و نور و موسیقی هم هیچکدام انجام نشده بود. بعد از فوت ثمین اکبری گروه تصمیم گرفت که کار او را ادامه دهد.
چطور به این تصمیم گروهی رسیدید؟
دوستان و همکاران ثمین در موسسه سفیر و شرکت هواپیمایی هما و همینطور خانواده او، خیلی دوست داشتند که این کار ادامه پیدا کند. ما هم طبیعتا به عنوان همکاران او مشتاق بودیم که این اتفاق بیفتد. بنابراین کار را به صحنه رساندیم.
چقدر طول کشید تا بعد از فوت آقای اکبری تمرین‌ها دو باره شروع شود؟
بیست روز. در واقع از اوایل بهمن تمرین‌ها را دو باره شروع کردیم و من به عنوان دستیار او کار را دست گرفتم و سعی کردم ایده‌های او را ادامه دهم. کار ما برداشت متفاوتی از متن چراغ گاز تانکرد دورست است. دیالوگ‌های متن حفظ شده، اما برداشت آقای اکبری کاملا متفاوت بود. شخصیت اصلی متن را او به دو بعد از یک شخصیت یعنی شخصیت سرکش و شخصیت مطیع تبدیل کرده بود و ما هم دو بازیگر فرم به عنوان نماینده افکار این دو به نمایش اضافه کردیم. میزانسن‌های قبلی را هم سعی کردم همانطور که آقای اکبری کار کرده بود حفظ کنم و فقط آنها را پررورش دادم. دو صحنه اوج و پایانی نمایش را هم طوری طراحی کردم که با ایده اصلی کار هماهنگ باشد. ضمن این که هم بازیگر کار بودم و هم طراح صحنه. به هر حال دو ماه پر فشار را داشتیم و من فشار زیادی را متحمل شدم. گروه‌های حرفه‌ای با عوامل زیاد و تهیه‌کننده هم شاید نتوانند در مدت دو ماه این کار را آماده کنند، ولی ما به همت بچه‌های گروه و دوستان ثمین و طراحان لباس و حرکت این کار را کردیم.
فکر می‌کنید الان چقدر کار به آنچه در ذهن آقای اکبری وجود داشت، نزدیک است؟
به هر حال او دیگر نیست و ما نمی‌توانیم با او ارتباط داشته باشیم و بپرسیم از کار راضی است یا نه. اما در این سه شب تماشاگران و منتقدانی که کار را دیدند، از آن راضی بودند و نظرشان این بود که استانداردها را رعایت کرده‌ایم وخلاقیت‌های زیادی هم در ایده اجرایی و طراحی صحنه و نور داشته‌ایم.
از نظر میزان تماشاگر وضعیت چطور بوده است؟
به دلیل سه روز تعطیلی استقبال زیادی نداشته‌ایم، ولی امیدوارم در روزهای بعد تماشاگران بیشتری داشته باشیم.
نظر شما