به گزارش دفتر اطلاع رسانی مرکز پژوهش‌ها، دکتر یعقوب انتظاری عضو هیات علمی موسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالی و صاحبنظر در کارآفرینی و اقتصاد مبتنی بر دانش طی سخنانی در دفتر مطالعات اقتصادی مرکز پژوهشهای مجلس ضمن بیان این مطلب گفت: ایجاد ترم کارآفرینی در رشته‌های دانشگاهی البته نباید به صورت اختیاری و ناکارآمد موجود در دانشگاه‌ها باشد بلکه این وضعیت نیز همراه با روشهای آموزشی، یادگیری و برنامه‌های درسی باید مورد تجدید نظر قرار گیرد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود همچنین بر لزوم توسعه زیرساختهای ثبت اختراعات، ایجاد دانشگاه‌های تحقیقاتی و تشویق کارآفرینی در دانشگاه‌ها و اصلاح قانون مالکیت فکری – که در کشور ما از جایگاه مطلوبی برخوردار نیست- تاکید کرد و افزود: نظام آموزش عالی باید افراد خلاق، کارآفرین و یادگیرنده تربیت کند که این امر نیز جز با تحول و ایجاد زیرساختهای کارآفرینی و اتخاذ سیاست‌های مناسب امکانپذیر نخواهد شد.
دکتر انتظاری که در جمع تعدادی از نمایندگان عضو کمیسیون‌های اقتصادی، اجتماعی و آموزش و تحقیقات مجلس و صاحبنظران و کارشناسان مرکز پژوهش‌ها، وزارت کار و امور اجتماعی، دبیرخانه مجمع‌تشخیص مصلحت نظام، جهاد خودکفایی صدا و سیما، وزارت صنایع و نهادهای تابعه ، وزارت علوم، وزارت جهاد کشاورزی، وزارت آموزش و پرورش، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی ، سازمان ملی جوانان و تعدادی دیگر از حاضران سخن می‌گفت، افزود: در کشورهای پیشرفته دانش آموختگان آموزش عالی انسانهای خلاق، یادگیرنده و کارآفرین هستند و نه تنها بیکاری برای آنها معنی ندارد، بلکه آنها برای افراد عادی نیز شغل ایجاد می‌کنند و این انتظار وجود دارد که در ایران نیز دانش آموختگان آموزش عالی این چنین باشند اما متاسفانه در کشور ما فارغ‌التحصیلان نه تنها این ویژگیها را ندارند، بلکه از یافتن شغل مناسب برای خود نیز عاجزند و آمارهای مرکز آمار ایران در بهار سال 1383 نیز نشان می‌دهد که 88 درصد از دانش آموختگان آموزش عالی – شاغل - حقوق بگیر دولت و بخش خصوصی هستند، 13 درصد آنها توانایی یافتن شغل مناسب را ندارند و 20 درصد نیز در شغل های نامناسب مشغول به کار شده‌اند.
وی ضمن برشمردن دیدگاه‌های موجود در مورد علل ضعف دانش‌آموختگان آموزش عالی در ایران گفت:نظام آموزش عالی در کشور ما نمی‌تواند انسانهای خلاق، یادگیرنده و کارآفرین تربیت کند.
از طرف دیگر اولا نظام اقتصادی ایران نیازی به انسانهای خلاق و یادگیرنده احساس نمی‌کند؟ ثانیا ، صنایع ایران توانایی جذب چنین انسان‌هایی را ندارند بنابراین راه حل‌های این مساله را باید در اصلاح همزمان و متقابل نظام آموزش عالی و اقتصادی جست و جو کرد که عصارة آن توسعه کار آفرینی مبتنی بر دانش در کشور است.
