عوامل مؤثر در سکونت‌پذیری منظومه شمسی | کشف نکاتی از یک ساختار پنهان در لبه منظومه شمسی

همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: در خارج از مدار نپتون، کمربند کویپر، میدان وسیع و حلقه‌ای شکل از سنگ‌های یخی قرار دارد. این جایی است که پلوتون، آروکوت و تعداد بی‌شماری از اجرام کوچک دیگر در سرما و تاریکی در آن ساکن هستند.
این اجسام به‌عنوان اجرام کمربند کویپر یا KBO شناخته می‌شوند و ستاره‌شناسان به‌تازگی نشانه‌هایی از افزایش غیرمنتظره چگالی آنها پی برده‌اند. به نظر می‌رسد تقریباً دو کمربند کویپر یا حداقل دو جزء وجود دارد؛ چیزی که هیچ‌کس انتظار پیداکردن آن را نداشت.

بکرترین مواد منظومه شمسی

فومی یوشیدا، دانشمند سیاره‌شناسی از دانشگاه علوم بهداشت حرفه‌ای و محیطی و موسسه فناوری چیبا در ژاپن می‌گوید: اگر این موضوع تایید شود، کشف بزرگی خواهد بود.

سحابی اولیه خورشیدی بسیار بزرگ‌تر از آن چیزی بود که قبلا تصور می‌شد؛ چیزی که ممکن است پیامدهایی برای مطالعه فرآیند تشکیل سیاره در منظومه شمسی ما داشته باشد. تصور می‌شود که اجرام موجود در کمربند کویپر بکرترین مواد منظومه شمسی را نشان می‌دهند.

سحابی خورشیدی

بر اساس سایت sciencealert این کمربند از مدار نپتون، حدود ۳۰ واحد نجومی از خورشید (یک واحد نجومی میانگین فاصله بین زمین و خورشید است)، تا حدود ۵۰ واحد نجومی از آن امتداد دارد.

این فاصله از خورشید به این معنی است که هر چیزی در کمربند کویپر فقط به میزان اندکی تحت‌تأثیر تابش خورشیدی قرار می‌گیرد که به نوبه خود به این معنی است که KBO ها احتمالاً از زمان تولد منظومه شمسی، یعنی حدود ۴.۶ میلیارد سال پیش، تقریباً بدون تغییر باقی می‌مانند.
این اجرام بقایای باستانی ابری از مواد، معروف به سحابی خورشیدی هستند که خورشید و سیارات از آن شکل‌گرفته‌اند.

پرواز با پلوتو

فضاپیمای نیوهورایزنز از زمان پرواز خود با پلوتو در سال ۲۰۱۵ به سمت اعماق منظومه شمسی حرکت کرده است. در زمان نگارش این مقاله، فضاپیما نزدیک به ۶۰ واحد نجومی از خورشید فاصله دارد.

برای حمایت از اکتشاف مداوم منظومه شمسی بیرونی، اخترشناسان روی زمین مشاهداتی از کمربند کویپر را با استفاده از رصدخانه ملی نجومی تلسکوپ سوبارو ژاپن در هاوایی انجام داده اند.

چگالی حلقه بیرونی کمربند کویپر

تا به امروز، مشاهدات سوبارو ۲۶۳ KBO جدید را نشان داده است. اما یک تیم بزرگ و بین المللی از ستاره شناسان به رهبری وسلی فریزر از شورای تحقیقات ملی کانادا دریافته اند که ۱۱ مورد از این اجرام بسیار بسیار دورتر از آن چیزی هستند که تصور می کردیم
با توجه به تعداد این اجسام مشاهده شده، محققان توانستند چگالی حلقه بیرونی کمربند کویپر را برون یابی کنند. می توان گفت این میزان نسبت به جمعیت داخلی پایین‌تر است، اما به اندازه‌ای بالا هست که ساختار جدیدی را تشکیل دهد.
در منطقه بین ۵۵ تا ۷۰ واحد نجومی تقریباً چیزی یافت نشده است. این ممکن است عجیب به نظر برسد، اما شکافی از این نوع ویژگی‌ است که ما در دیگر منظومه‌های سیاره‌ای در حال شکل‌گیری دیده‌ایم، و منظومه شمسی را با آنچه در جاهای دیگر کهکشان یافته‌ایم مطابقت می‌دهد.


بیشتر بخوانید :
حلقه‌های باشکوه زحل به زودی ناپدید می‌شوند!

سوپرایز بزرگ فضاپیمای ناسا | اطلاعات جدیدی که درباره کمربند عجیب کویپر کشف شد

منظومه شمسی غیر معمول ما

فریزر توضیح می دهد: کمربند کویپر منظومه شمسی ما برای مدت طولانی در مقایسه با بسیاری از منظومه های سیاره ای دیگر بسیار کوچک به نظر می رسید، اما نتایج ما نشان می دهد که این ایده ممکن است به دلیل یک سوگیری رصدی به وجود آمده باشد.

بنابراین شاید اگر این نتیجه تایید شود، کمربند کویپر ما در مقایسه با دیگر ستارگان کوچک و غیرعادی نباشد.

مشاهدات از کهکشان راه شیری نشان می دهد که منظومه شمسی ما از بسیاری جهات غیر معمول است. با توجه به اینکه منظومه شمسی تنها منظومه سیاره ای شناخته شده ای است که میزبان حیات است، این موارد عجیب و غریب می توانند عواملی در سکونت پذیری منظومه شمسی باشند.

کشف پیشگامانه و غیرمنتظره

برای آلن استرن، محقق اصلی New Horizons از مؤسسه تحقیقاتی جنوب غربی می‌گوید: این یک کشف پیشگامانه است که چیزی غیرمنتظره، جدید و هیجان‌انگیز را در نقاط دوردست منظومه شمسی آشکار می‌کند.

این کشف احتمالاً بدون توانایی‌های کلاس جهانی رصدخانه سوبارو امکان‌پذیر نبود. البته برای روشن‌شدن بیشتر این کشف، مشاهدات به‌منظور ردیابی مدار ۱۱ جرم دور ادامه می‌یابد.