دریاچه بختگان در باختر نیریز قرار دارد و به صورت یک فروافتادگی کشیده به طول تقریبی 70 تا 100 کیلومتر است که روند شمال باختر - جنوب خاور دارد و سطح زیر پوشش آن حدود 2000 کیلومترمربع است.
سواحل این دریاچه با رسوبات سفیدرنگ تبخیری پوشیده شدهاند ولی در سواحل نزدیک به سنگهای افیولیتی، رنگ تیرهتر است.
دریاچه طَشک با وسعت تقریبی 800 کیلومترمربع در شمال باختری دریاچه بختگان و 160 کیلومتری خاور شیراز قرار دارد.
تنها راه ارتباطی این دو دریاچه، از طریق دلتای رود کُر است که بخشی از آن به دریاچه بختگان و بخش دیگر به دریاچة طشک میریزد.
تعدادی جزیره و شبه جزیره کوچک و بزرگ از جنس رادیولاریت، سنگهای پلاژیک و آهکهای سروک در این دو دریاچه وجود دارند که مهمترین آنها جزایر نرگس و گنبان (در دریاچه طشک) و جزیره مناک در دریاچه بختگان است که مساحت آنها، تابع شرایط بارندگی سالانه است.
بلندترین نقطه جزیره گنبان 1734 متر از سطح دریا است که از سطح دریاچه حدود 185 متر بلندتر است. دریاچه طشک ژرفایی کمتر از بختگان دارد و در فصول خشک، ارتباط آن با بختگان قطع میشود.
تأمین کننده اصلی آب این دو دریاچه، رود کُر است که از کوههای برآفتاب و موسیخانی، در 50 کیلومتری جنوب باختری دهبید سرچشمه میگیرد و در شمال باختری مرودشت، پس از یکی شدن با رود شادکان (شادکام) و عبور از دشت مرودشت به دریاچهها میریزد.
از طریق چشمه‌سارها که از سنگآهکها و دولومیتهای پیرامون دریاچه سرچشمه می‌گیرند نیز مقدار قابل توجهی آب وارد دریاچهها میشود.
ترکیب شیمیایی آب دو دریاچه از نوع کلریدسدیم، کلریدمنیزیم، سولفات سدیم میباشد.
