که در سال‌های اخیر همواره جزو 3 داور برتر کشور شناخته شده و از نظر مسائل اخلاقی هم جایگاه ارزنده‌ای به خود اختصاص داده است.
او داور بازی مس کرمان - پرسپولیس و تراکتورسازی - ذوب‌آهن در 2 هفته ابتدایی لیگ 88 بوده و انصافا از عهده قضاوت هر 2 مسابقه سنگین به خوبی برآمده است. اما بهانه ما برای هم‌صحبت شدن با این داور یزدی، مسائل مربوط به حق‌الزحمه داوری‌ها در فوتبال ایران است که عمده گفت و شنود رد و بدل شده به این امر اختصاص داشت.
- بحث بر سر مبلغ حق‌الزحمه داوری‌ها به کجا انجامید؟ آیا هنوز برای قضاوت هر دیدار داوران وسط 180 هزار تومان و کمک‌های وی نفری 130 هزار تومان می‌گیرند؟
بله؛ به‌رغم آنکه چند سالی است قول افزایش دستمزدها داده می‌شود اما فعلا خبری نیست. حتی این اواخر گفته شد قرار است حق‌الزحمه هر قضاوت برای داور وسط 400 هزار تومان باشد اما مثل 3 سال گذشته هنوز در عمل اتفاقی رخ نداده است. این در حالی است که داوران حامی مالی خاص خود را دارند اما گویا قرار نیست فکری به حال عایدی آنها شود.
یک داور ممتاز در بهترین حالت ممکن حداکثری 17 مسابقه را در طول یک سال کاری سوت می‌زند که در مجموع حدود 3 میلیون تومان دریافتی دارد. حتی جالب است بدانید هزینه درمان و مخارج شخصی بسیاری از داوران برای قضاوت در مسابقات مختلف بیش از 3 میلیون بوده و با این حساب باید گفت اکثر داوران ایرانی عملا به‌صورت رایگان و مجانی قضاوت می‌کنند.
- با این حساب حتما باید شغل دیگری هم داشته باشند که از پس مخارج زندگی برآیند؟
100 درصد؛ مثلا من خودم مهندس عمران هستم و در راهسازی فعالیت دارم. بقیه نیز کمابیش همین وضعیت را دارند.
- در مقام مقایسه، قضاوت در دیدارهای بین‌المللی چقدر عایدی برایتان دارد؟
طبق قوانین فیفا هر روز حضور در کشورهای دیگر برای قضاوت 500 دلار دستمزد دربر دارد. یعنی دستمزد یک روز حضور ما در یک کشور خارجی برابر با حق‌الزحمه 3 بازی داخلی است.
- با این اوصاف قضاوت در دیدارهای لیگ برتر نمی‌‌تواند حداقل از نظر مالی چندان جذابیتی برای شما دربر داشته باشد؟
متاسفانه با وجود شرایط فعلی، در ایران فقط از داوران توقع قضاوت بی‌اشتباه دارند اما هیچ امکاناتی برای آنها مهیا نیست. حتی باشگاه‌ها نیز با طرح اختصاص مبلغی از درآمدهای خود به حساب کمیته داوران مخالفت می‌کنند و با این کارشکنی خود، عملا تمام منافع را برای خود طلب می‌کنند.
به نظر من با وجود درآمدهای ناشی از تبلیغات دور زمین و سایر کمک‌هایی که به باشگاه‌ها می‌شود، این عین بی‌انصافی است که آنها با طرح افزایش دستمزد داوران مخالفت کنند. به عقیده من پول داوران با سیستم کنونی به جیب باشگاه‌ها ریخته می‌شود و عملا در قبال ریخت و پاش‌های روزافزون تیم‌های فوتبال، داوران به لحاظ بنیه مالی هر روز ضعیف‌تر و ضعیف‌تر می‌شوند.
همشهری استانها
