مصاحبه وی را می‌خوانید.
- آقای آشتیانی، حالا از نگاهی که سال گذشته نسبت به شما وجود داشت چقدر فاصله گرفته‌اید. آیا این دیدگاه که می‌گویند امثال شما میهمان‌های زودگذر فوتبال هستند را قبول دارید؟
تعجب می‌کنم. نه تنها از این حرف‌ها بلکه از عده‌ای متعجبم که به راحتی در مورد امثال من قضاوت می‌کنند. عده‌ای می‌گویند فوتبال را به فوتبالی‌ها بسپارید. مگر تا به حال جز این بوده است؟ من گمان نمی‌کنم. اما یک نکته روشن است؛ فوتبال دست فوتبالی‌ها بوده و حال و روزش این است.
- اما خیلی‌ها این طور فکر نمی‌کنند. موافق نیستید؟
ببینید، آدم‌های غیرفوتبالی که در فوتبال مدیریت می‌کنند اتفاقا آدم‌های منضبط و
با دیسیپلینی هستند. کار خود را بلدند. مهمترین کار در مدیریت فوتبال برنامه‌ریزی است که خوشبختانه آدم‌های غیرفوتبالی به خوبی از عهده‌اش برمی‌آیند.
- اما انتقاد متوجه بخشی از اقداماتی است که فوتبالی‌ها را به انزوا کشیده است. عده‌ای که تخصص فوتبالی دارند اما کنار نشسته‌اند. نظر شما چیست؟
اگر منظورتان آدم‌هایی است که 10 سال پیش در فوتبال بوده‌اند و حالا فقط عنوان
فوتبالی بودن را یدک می‌کشند و از طرفی ما هم شده‌ایم غیرفوتبالی باید بگویم اصلا این مسئله را قبول ندارم. چون وقتی بعضی‌ها تازه با واژه‌های فوتبال مشغول لفاظی بودند امثال من مسئولیت ورزشی داشتیم. من حالا مدیر فوتبال نشده‌ام. از 22 سالگی تجربه مدیریتی در ورزش را دارم.
- اما این نگاه که مدیریت تنها از عهده غیرفوتبالی‌ها برمی‌آید نیز چندان منطقی نیست. قبول ندارید؟
بله، ما باید به دنبال مدل‌های جدید باشیم. من می‌گویم چه اشکالی دارد که آدم‌های فوتبالی و غیرفوتبالی در کنار یکدیگر باعث پیشرفت این رشته شوند و از تجربه و تخصص یکدیگر استفاده کنند. من می‌گویم فوتبالی‌ها نباید ناکامی‌های خودشان را به گردن فوتبالی‌ها بیندازند، همین.
- گویا دلخوری‌هایی در شما وجود دارد که نمی‌خواهید به طور روشن از آنها صحبت کنید.
من به شرایط ویژه فوتبال عادت کرده‌ام. معادلات آن را می‌شناسم. مثلا می‌دانم چرا وقتی پرسپولیس قهرمان می‌شود همه چیز را به نام حبیب کاشانی ثبت می‌کنند و در زمانی که استقلال به قهرمانی می‌رسد عده‌ای می‌خواهند همه چیز را به نام سرمربی سابق بزنند. این دسته از آدم‌ها یا مغرض هستند و نادان. در حالی که من می‌گویم ما در فوتبال باید به دنبال درست کردن تیم و مجموعه باشیم. این مرزبندی‌ها را باید کنار بگذاریم و دست از طرح حرفهای نخ‌نماشده‌ای که دردی از فوتبال دوا نمی‌کند، برداریم. ورزش جای آدم‌های خلاق است.
- راستی نظرتان راجع به ریاست سعیدلو در سازمان ورزش چیست؟
او به طور حتم با برنامه‌های خاصی به عرصه ورزش قدم گذاشته است. مطمئن هستم که با نگاهی نو ورزش را تحت تاثیر قرار خواهد داد.
- عده ای از همین حالا درباره سعیدلو دست به قضاوت می‌زنند و او را بیشتر چهره‌ای پرسپولیسی می‌دانند تا استقلالی. نظر شما چیست؟
اطمینان دارم که سعیدلو با دلش ریاست نمی‌کند بلکه با منطق و فکرش سازمان ورزش را اداره خواهد کرد. از طرفی اطمینان دارم که او بین باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال هیچ‌گونه تبعیضی قائل نخواهد شد.
- آقای آشتیانی به استقلال برگردیم. چرا بازیکنان را ممنوع‌المصاحبه کرده‌اید؟
آنها ممنوع‌المصاحبه نیستند. رسانه‌ها باید ابتدا با باشگاه هماهنگ کرده و بعد با بازیکنان گفت‌وگو کنند. این به نفع خود رسانه‌ها هم هست. چون در این صورت بازیکن دیگر حرف‌هایی را که به زبان آورده است را نمی‌تواند تکذیب کند. اما اگر گفت‌وگو به صورت تلفنی صورت بگیرد بازیکن بدون در نظر گرفتن شأن رسانه، دست به تکذیب می‌زند.
- اما خیلی از بازیکنان هم هستند که چنین روحیه‌ای ندارند. مثل رضا عنایتی که اتفاقا به ممنوع‌المصاحبه بودن و شیوه جدید باشگاه استقلال معترض هم شده است.
این شیوه جدیدی نیست. در بندی از قرارداد بازیکن با باشگاه آمده است که او نمی‌تواند بدون اجازه باشگاه با رسانه‌ها مصاحبه کند. در ضمن رضا عنایتی را نیز توجیه کرده‌ایم. او اعتراضی ندارد.
- اما اگر به فکر شأن رسانه‌ها هستید باید فضایی را ایجاد کنید که آنها هم بتوانند به راحتی با بازیکنان گفت‌وگو کنند.
من فکر می‌کنم توقع اساسا چیز خوبی نیست. رسانه‌ها نباید از ما توقع داشته باشند. ضمن اینکه آنها باید قبل از هرکس دیگر به مقررات احترام بگذارند. من دنبال تمجید یا تعریف رسانه‌ها نیستم. خواهش می‌کنم نه سرم را بشکنید نه از من تمجید کنید.
- اما رسانه حق دارد گاهی سرتان را بشکند و گاهی به خاطر عملکرد خوب‌تان از شما تقدیر کند.
به هرحال باشگاه استقلال رویه‌اش را ادامه می‌دهد. ما آرام آرام به سمت حرفهای شدن امور باشگاه پیش می‌رویم. شما اگر به لیگ امارات،ژاپن و دیگر کشور‌ها نگاه کنید به خوبی متوجه می‌شوید که اقدام ما اصلا غیرحرفهای نبوده است. در همه جا همین قاعده وجود دارد.
- آقای آشتیانی، از انتخاب مرفاوی باید خوشحال باشید. درست است؟
او نتایج قابل قبولی کسب کرده است. من همیشه به او فکر می‌کردم. حوادث 3 سال پیش را مرور کرده بودم. می‌دانستم که چه دست‌های پنهانی اجازه نداد مرفاوی در آن سال قهرمان شود. او و روته‌مولر زوج خوبی برای کادر فنی هستند و موفق هم می‌شوند.
- آیا می‌خواهید برای استقلال، قلعه‌نویی جدیدی بسازید؟
این کار را انجام می‌دهم. یک سرمایه می‌سازم. به او زمان می‌دهم که کار کند اما نه با ادبیات سرمربی سابق. مرفاوی ادبیات جدیدی را به استقلال تزریق خواهد کرد. مرفاوی می‌سازم نه مربی سابق.
- آیا قرار نیست مشکل آشتیانی با قلعه‌نویی حل شود؟
ببینید، من یک مصاحبه انجام دادم. همه حرف‌هایم را زدم. اما از سوی مقابل این اقدام بارها انجام شد. به هرحال برای من تعجب‌برانگیز نیست. چون آدم‌های کوچک همیشه با چنگ زدن به آدم‌های بزرگ می‌خواهند خودشان را مطرح کنند. در سیاست، اقتصاد، ورزش و خیلی جاهای دیگر هم این حالت وجود دارد.
- اما با همه این حرف‌ها عده‌ای معتقدند شما نگران روزی هستید که در ورزشگاه آزادی امیر قلعه‌نویی از سوی هواداران استقلال تشویق شود. اینطور نیست؟
نه، ابدا این طور نیست. استقلال متکی به فرد نیست. هواداران این موضوع را درک کرده‌اند. اتفاقا آنهایی که چنین مسائلی را مطرح می‌کنند از این می‌ترسند که برای همیشه از ذهن هواداران پاک شوند. آنها هستند که می‌ترسند و به همین دلیل به دنبال چنین شایعاتی می‌گردند. اگر قرار بود سرمربی سابق تشویق شود در بازی با فولاد این اتفاق رخ می‌داد. اما هواداران به استقلال فکر می‌کنند. آنها راه آرامش را پیدا کرده‌اند.
- در مورد مجتبی جباری تصمیم نگرفته‌اید؟
هنوز درباره جباری تصمیم نگرفته‌ایم. باید عمل کند و بعد از عمل جراحی‌اش درباره وضعیت او تصمیم‌گیری می‌کنیم. اما طبق قراردادی که با باشگاه دارد به تعهدات خود عمل می‌کنیم.
- راستی نظرتان درباره اظهارات اخیر مسئولان فدراسیون که به انتقادات شما درباره گرفتن حق بلیت‌فروشی به شکل عجیبی پاسخ گفته‌اند، چیست؟
فقط باید بگویم که آنها بویی از حرفه‌ای‌گری نبرده‌اند. آنها به جای پاسخ‌های منطقی راه‌های غیرحرفهای را انتخاب می‌کنند.
