به گزارش همشهری آنلاین، به همین مناسبت، گروه آئینی فرهنگی میسان از اهواز در یکی از مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان حضور یافتند و آیین سنتی قهوه‌خوری عربی را برای کودکان و نوجوانان توصیف کردند. پنجمین روز از هفته کودک که به نام «روز کودک و قصه» است و به همین مناسبت، قهوه خوری که یکی از آیین های کهن خوزستان محسوب می شود در قالب قصه قهوه برای کودکان و نوجوانان و همین‌طور اولیا تربیتی عنوان شد.
در این برنامه یک قصه‌گوی بین‌المللی، قصه هفت‌خروس سحر را به شیوه قصه‌گویی مدرن برای بچه‌ها روایت کرد و در ادامه کودکان برای صرف قهوه به موضیفی که در کنار گود قصه‌گویی چیدمان شده بود هدایت و با نشستن درون آن، با قصه قهوه و تأثیر آن بر زندگی و گفت‌وگوی مهمانان و ... آشنا شدند.
آداب قهوه‌خوری در خوزستان
قهوه‌خوری در میان مردمان این استان آداب خاص خود را دارد. وسایل آماده‌سازی قهوه متعدد هستند که به جمع آنها «المعامیل» می‌گویند. برای مثال، فنجان، نوعی استکان که فاقد هرگونه دستگیره و دارای شکل هندسی خاص خود است و جهت تعارف کردن قهوه به میهمان مورد استفاده قرار می‌گیرد. فرد میزبان باید فنجان را با دست راست خود به میهمان تعارف کند و میهمان نیز باید آن‌را با دست راست بگیرد و بدون اینکه فنجان را بر روی زمین بگذارد قهوه را میل می کند.
از دیگر آیین‌ها این است که میزبان در برابر میهمان در هنگام تعارف قهوه خود را بــه نشانه احترام به میهمان خم می‌کند و صدایی که میزبان از برخورد دله با فنجان صادر می‌کند و میهمان با شنیدن آن صدا متوجه می‌شود که قهوه برای آن ریختـــه شد.
برای پذیرایی قهوه توسط میزبان به میهمان اسامی خاصی وجود دارند که شامل، «الهیف»، «الضیف»، «الکیف» و «السیف» می‌شود. الهیف (فنجان اول) که توسط میزبان قهوه و در حضور و دید میهمان صرف می‌کند و آن هم جهت مطمئن نمودن میهمان از سالم بودن قهوه صرف می‌شود. الضیف (فنجان دوم) به میهمان تقدیم می‌شود و میهمان هم موظف به صرف کردن آن است، مگر در مواقعی که میهمان از شیخ یا میزبان خواسته‌ای داشته باشد که در این صورت فنجان را از دست میزبان گرفته و سپس آن‌را بر روی زمین می‌گذارد در غیر این صورت باید صرف شود. الکیف (فنجان سوم) در صورت تکان ندادن فنجان توسط میهمان و آن هم به خاطر طعم خاص و طریقه آماده سازی قهوه و یا بعد مسافتی که میهمان طی کرده است، صرف می‌شود.
السیف (فنجان چهارم) در صورت تکان ندادن فنجان به میهمان تقدیم می‌شود که معمولا توسط افراد خاص و کمی صرف می‌شود و آن هم به دلیل اینکه میهمان پس از صرف کردن فنجان چهارم به شیخ یا میزبان اعــلام می کند که در تمامی شادی‌ها و غم‌ها و همچنین در مواقع دفاع جسمی و عرفانی از شیخ شریک است. چنانکه پس از صرف آن پیمان برادری بین میهمان و شیخ یا میزبان بسته می‌شود.
بیشتر بخوانید:
نظر شما