صدهزار آواره
به گفته نماینده صندوق کودکان و مادران سازمان ملل متحد نزدیک به 100 هزار نفر از مردم شمال شرقی یمن آواره شدهاند که بسیاری از آنها کودک و نوجوان هستند. دلیل این آوارگی شدت گرفتن جنگ بین ارتش و شبه نظامیان «الحوثی» است. شبه نظامیان الحوثی به فرقه «زیدیه» تعلق دارند. حاکمان گذشته یمن که از این گروه بودند در سال 1962 با کودتای نظامی برکنار شدند و از همان سال در استانهای شمالی یمن مانند «صعده» درگیریهای پراکندهای میان ارتش و شبه نظامیان اتفاق میافتد. این مناطق اغلب کوهستانی و فقیرنشین هستند و مردم آنها در دهکدههای کوچک زندگی میکنند. از سال 2004 و با بیشتر شدن جنگ، درگیریها به مناطق شهری و به جمعیت هم کشیده شده است که باعث کشته و زخمی شدن تعداد زیادی از غیرنظامیان میشود. با اوج گرفتن هر درگیری ساکنان تلاش میکنند از منطقههای خطرناک دور شوند ولی معمولاً راهی پیدا نمیکنند و رساندن کمکهای غذایی و دارویی به آنها هم دشوار است زیرا بیشتر راههای کوهستانی بسته میشوند.
دولت یمن اعلام کرد در حمله به شهر «حفر صوفیان» که در اختیار شبهنظامیان بود دو نفر از فرماندهان و 100 نفر از نیروهای آنها را کشته است. گروه «الحوثی» هم ادعا میکنند که ارتشیان را فراری داده و چند پادگان آنها را تصرف کردهاند. در سال 8002 توافق صلحی در شهر دوحه به امضای دوطرف رسید ولی هیچ یک آن را جدی نگرفتند؛ الان هم «عبدالملک الحوثی»، فرمانده این گروه در بیانهای خواسته است که به مناسبت ماه رمضان جنگ متوقف شود ولی درگیریها هنوز ادامه دارد.
دوباره یکی شویم
بعضی اوقات مراسم تشییع جنازه میتواند جایی برای آشتی دو نفر یا حتی دو کشور باشد؛ مثل اتفاقی که در تشییع جنازه کیمدائه جونگ رئیس جمهور سابق کره جنوبی و برنده جایزه صلح نوبل افتاد. کیم در سال 1925 در دهکدهای به نام جئولای متولد شد. دوران جوانی او همان زمانی بود که جنگ جهانی دوم به شرق دور رسیده و ژاپن به چند کشور اطرافش حمله کرده بود. کشور کوچک کره که ارتش مجهزی نداشت در جریان این جنگها به تصرف ارتشهای بیگانه در آمد. در پایان جنگ و بعد از شکست ژاپن، کره به دو بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده بود. نظام اقتصادی کره شمالی سوسیالیستی و تحت حمایت شوروی و کره جنوبی سرمایهداری و تحت حمایت آمریکا بود. اولین رئیس جمهور کشور جنگزده کره جنوبی «سینگمان ری» نام داشت و جونگ در زمان او وارد سیاست شد. او در ابتدا نماینده مجلس ملی کره شد و بعد از مدتی با رشد در حزب دمکراتیک کره جنوبی به ردههای بالای این حزب رسید. در سال 1971 جونگ در انتخابات ریاست جمهوری با «پارک هونگهی» رقابت کرد ولی شکست خورد. دو سال بعد زمانی که جونگ در ژاپن به سر میبرد چند مأمور امنیتی او را دزدیدند و به یک قایق منتقل کردند. ظاهراً این مأموران قصد کشتن جونگ را داشتند ولی وقتی که ژاپن و آمریکا از این ماجرا با خبر شدند و به آن واکنش نشان دادند دیگر امکان قتل او وجود نداشت و جونگ را به کره جنوبی بردند.
کیم یونگ ایل رئیس دولت کره شمالی (راست) و کیم دائه جونگ رئیس جمهور کره جنوبی(چپ)
کیم دائهجونگ که از مخالفان دولت نظامی پارک هونگهی محسوب میشد چندین سال را در زندان و تبعید به سر برد و چندبار ترور شد ولی بالاخره در سال 1997 به ریاست جمهوری کره جنوبی رسید. او که به دنبال اتحاد دوباره کره شمالی و جنوبی بود برای این هدف تلاش زیادی کرد و در سال 2000 توانست کنفرانس مشترکی میان مقامات کره جنوبی و شمالی برگزار کند که در آن با «کیم یونگایل» دیدار کرد. جونگ به دلیل تلاشهای خود برای وحدت دو کره جایزه صلح نوبل را دریافت کرد. از دوران او مذاکرات صلح آغاز شد ولی به دلیل تنشهای سیاسی هیچوقت به نتیجه قطعی نرسید. در چند ماه اخیر آزمایشهای موشکی کره شمالی باعث قطع شدن مسیر مذاکرات شده بود تا اینکه «جونگ» در سن 85 سالگی بر اثر نارسایی قلبی درگذشت. نمایندگان کره شمالی به مراسم خاکسپاری او آمدند و جلسات گفتوگو میان مقامات دو کره در حاشیه مراسم شکل گرفت. «کیم دائه جونگ» آرزو داشت که دو کره مانند گذشته تبدیل به یک کشور شوند.