فرایند انتخاباتی آمریکا: الکترال کالج یا رای مردم

همشهری آنلاین: معروف ترین و جنجالی ترین رقابت‌‎های انتخاباتی این روزها در آمریکا جریان دارد. انتخاباتی که نتیجه آن نه فقط به سرنوشت 338 میلیون آمریکایی گره خورده، بلکه روی بسیاری دیگر از معادلات در سطح جهانی و منطقه نیز تاثیرگذار خواهد بود. در عین حال، انتخابات ریاست جمهوری آمریکا با پیچیدگی‌های خاصی همراه است و قرار است در این گزارش نحوه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به صورت الکترال کالج را مورد توجه و بررسی قرار دهیم:

رقابت بر سر کالج انتخاباتی

انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به گونه‌ای است که هر دو نامزد برای بردن آرای «کالج انتخاباتی» رقابت می‌کنند و این آرای کالج انتخاباتی است که نتیجه نهایی انتخابات را رقم می‌زنند. در عین حال باید توجه داشت که به طور کلی، آرای کالج انتخاباتی تا حدودی رویدادی تشریفاتی هم به شمار می رود، چون در جلسه رای گیری اعضای الکترال کالج، به طور معمول این اعضا صرفا به نامزدی که دارای بیشترین رای در ایالت خود هستند، رای می‌دهند. اما همیشه هم این گونه و اجباری نیست که اعضای الکترال کالج حتما بایستی به نامزد با بیشترین آرا در ایالت رای دهند، بلکه در سال ۲۰۱۶، هفت نفر از ۵۳۸ عضو الکترال کالج رای خود را به شخصی غیر از برنده رای مردمی ایالت خود دادند که رقمی نسبتا بالا بود.

اعضای کالج انتخاباتی چه کسانی هستند؟

اعضای کالج انتخاباتی یا مجمع گزینندگان کسانی هستند که در ایالات مختلف به عنوان نمایندگان مردم دست به انتخاب رئیس جمهور می‌زنند. تعداد اعضای کالج انتخاباتی در هر ایالت به اندازه مجموع تعداد نمایندگان و سناتورهای همان ایالت است. به یاد داشته باشیم که تعداد سناتورها در هر ایالت ثابت و هر ایالت دو سناتور در مجلس سنای آمریکا دارد. همچنین تعداد اعضای مجلس نمایندگان بستگی به جمعیت آن ایالت دارد. لذا هر چه ایالتی پرجمعیت‌تر باشد، تعداد اعضای هیئت‌های انتخاباتی آن نیز بیشتر خواهد بود. در آمریکا در مجموع ۵۳۸ رای الکترال کالج(به اندازه مجموع اعضای سنا و مجلس نمایندگان) وجود دارد و نامزدی برنده می‌شود که دست کم ۲۷۰ رای کالج انتخاباتی (بیش از نیمی به علاوه یک رای) به دست بیاورد.

بیشترین آرای کالج انتخاباتی در کدام ایالت‌هاست؟

ایالت کالیفرنیا، پرجمعیت ترین ایالت آمریکا، 55 رای الکترال کالج دارد، اما ایالت‌های کم جمعیت آلاسکا، دلاور، ورمونت، مونتانا و وایومینگ و ناحیه کلمبیا، تنها سه رای الکترال کالج دارند که حداقل تعداد تخصیص یافته رای الکترال کالج به یک ایالت است. در همه ایالت‌ها به جز دو ایالت مین و نبراسکا، اگر نامزدی بیشترین آرا را در آن ایالت به دست آورد، تمام آرای الکترال آن ایالت را از آن خود می‌کند. بنابراین جز این دو ایالت در ۴۸ ایالت دیگر و ناحیه کلمبیا، پیروزی در یک ایالت با اختلاف زیاد فرقی با پیروزی در آن ایالت با اختلاف یک رای ندارد.

رای بیشتر، به معنای پیروزی نیست!

باید توجه داشت که در فرایند رای‌گیری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، رای‌دهندگان در سطح ایالتی -و نه کشوری- رای می‌دهند، یعنی هر ایالت برنده خودش را از میان دو نامزد اصلی انتخاب می‌کند. به همین دلیل ممکن است که نامزدی در کل کشور تعداد آرای بیشتری کسب کند، اما به دلیل تعداد کمتر آرای کالج انتخاباتی شکست بخورد،‌ مثل اتفاقی که سال ۲۰۱۶ برای هیلاری کلینتون افتاد و از ترامپ شکست خورد. همچنین «جورج دبلیو بوش» جمهوری‌خواه در سال ۲۰۰۰ علی‌رغم به دست نیاوردن اکثریت آرای مردم در سراسر آمریکا، رییس‌جمهور این کشور شد. این اتفاق، سه بار هم در سده ۱۸۰۰ میلادی اتفاق افتاده بود. منتقدان سیستم فعلی انتخاباتی آمریکا این موضوع را اغلب به عنوان نقص اصلی سیستم کالج الکترال ذکر می‌کنند.

رای کدام ایالت‌ها سرنوشت ساز است؟

به طور کلی نامزدهای انتخاباتی آمریکا تمایل دارند بر ایالت‌هایی تمرکز کنند که به طور قطع دموکرات یا جمهوری‌خواه نیستند یعنی پیروزی هیچ کدام از دو حزب رقیب در آن‌ها تضمین نشده است و یک تغییر کوچک می‌تواند تمام آرای انتخاباتی آن را به نفع یک رقیب به ارمغان بیاورد. در انتخابات ریاست‌جمهوری فعلی که ۵ نوامبر ۲۰۲۴ برگزار می‌شود، ایالت‌های حساسی که آرا آن‌ها می‌تواند تعیین‌کننده نتیجه انتخابات باشد، آریزونا، جورجیا، میشیگان، کارولینای شمالی، نوادا، پنسیلوانیا و ویسکانسین هستند.از طرف دیگر مردم ایالت کالیفرنیا همیشه به دموکراتها رای داده‌اند، پس کار کاندیدای دموکرات مثل هریس در کالیفرنیا برای پیروزی سخت نیست و انتخابات در این ایالت رقابتی نیست. ترامپ حتی نیازی نمی‌بیند که به کالیفرنیا سفر کند چون وقت تلف کردن است! برعکس ایالاتی هم هستند که همیشه حامی جمهوری‌خواهان هستند مثل ایالت تگزاس.