به گزارش همشهری آنلاین جاده فیروزکوه از تهران شروع میشود و تا قائمشهر در استان مازندران ادامه دارد. طول مسیر ۲۱۵ کیلومتری جاده فیروزکوه پر جاذبه و با طبیعتی ماندگار است. قصه تک درخت دوستداشتنی جاده فیروزکوه برای مسافران این مسیر قصهای آشناست. مسافران پس از عبور از شهر دماوند و قبل از رسیدن به روستای زریندشت، تک درختی را میبینند که به درخت درخت جاده فیروزکوه معروف است. این درخت در طول عمرش که گفته میشود به درازای ۵ قرن میرسد، تابستان گرم و سوزان و زمستانهای سرد و پربرفی را از سر گذراندهاست. اما نه زمستان سرد فیروزکوه از پا درش آورده و نه تابستان داغ، ریشههایش را خشک کرده. برای رسیدن تا پای درخت یک جاده خاکی فرعی در مسیر وجود دارد.
تینارِ دار
به تک درخت در زبان محلی مازندرانی تینار دار میگویند؛ تینار یعنی تنها و دار یعنی درخت. مسافران هم در فصلهای مختلف سال با زیبایی درخت جاده فیروزکوه عکسهای زیادی را ثبت کردهاند. این درخت در چشم برخی از مسافران مقدس شمرده میشود و به شاخههایش پارچهای برای برآورده شدن حاجتی گره میزنند؛ به این شکل که برای درخواست حاجت اول نیت میکنند سپس دخیل یا پارچه سبزی به آن میبندند. در فرهنگ ایرانی درخت نماد حیات و زندگی است و رمز باروری پایان ناپذیر، سرچشمه بی مرگی و مظهر حقیقت مطلق هستی. تک درخت جاده فیروزکوه هم تا رسیدن نسیم بهاری، به خواب زمستانی میرود و دوباره با سایه گسترده و برگهای سبزش به مسافران جاده فیروزکوه خوشامد میگوید.
نوستالوژی فیلمبازها
درخت جاده فیروزکوه برای طرفداران عباس کیارستمی، کارگردان، اهمیت نوستالوژیکی دارد و آنان را یاد فیلمی از این کارگردان میاندازد. نکته اینکه تک درخت فیلم «خانه دوست کجاست» کیارستمی در گیلان است. اما این کارگردان از تک درخت جاده فیروزکوه نیز بارها عکاسی کرد و منبع الهام او بود.
نظر شما