به گزارش همشهری‌آنلاین به نقل از ایسنا، رضا غبیشاوی در یادداشتی در عصر ایران نوشت: آیا بازگشت ترامپ به معنی بدشانسی پزشکیان است؟ حتما نه. چون سیاست عرصه اتفاقات عجیب و غریب و غیرعادی است.
سیاست، جاده صاف و بی خطری نیست که بتوان چشم بسته در آن راند که اگر چنین بود سیاست نام نمی گرفت و "بی پدر و مادر" توصیف نمی شد. سیاست چون جاده مستقیمی است که هر آن ممکن است بپیچد یا گاوی سراسیمه و بی مقدمه وارد آن شود و سیاستمدار را با واقعیتی جدید و شگفت آنگیز روبه رو سازد.
۴ سال ریاست جمهوری پزشکیان مصادف با ۴ سال ریاست ترامپ شده است. هر دو باهم آمده‌اند و باهم هم دوره خود را به پایان می رسانند. موفقیت یا شکست ریاست پزشکیان حالا به میزان زیادی به تصمیمات و رفتارهای دولت ترامپ وابسته است. چه دوست داشته باشیم چه دوست نداشته باشیم ترامپ یک متغیر تاثیرگذار جدی است.
شاهد زنده هم تجربه ۸ سال ریاست جمهوری حسن روحانی است که به دو دوره قبل و بعد از ترامپ، تقسیم می شود. اقدامات ترامپ در خروج از برجام و اعمال تحریم‌های شدید و سختگیرانه، آن چنان شرایط را در ایران تغییر داد که به جرات می‌توان گفت دولت پیروز برجامی حسن روحانی در سال‌های ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۷ را به دولتی شکست خورده تبدیل کرد. ترامپ با خروج امریکا از برجام، این توافق را از کارآیی انداخت و در داخل هم با فیلتر تلگرام، دو بال برجام – تلگرام دولت روحانی چیده شد. تحریم‌های شدید، حداکثری و سختگیرانه ترامپ علیه‌ایران، پاس گل برای مخالفان داخلی روحانی بود تا او را به شکست بکشانند.
ترامپ در دولت نخست، رفتارهای عجیب و غریب، کم نداشت و آسیب‌های زیادی را متوجه کشورها و سازمان‌های متعددی کرد. برخی کشورها هم با انعطاف پذیری، پیش بینی و به روزسازی، توانستند از پدیده ترامپ به سلامت عبور کنند و منافع کشور و مردم خود را حفظ کردند.
حکومت‌ها و دولت‌ها ، اساسا برای شرایط غیرعادی و استثنایی ایجاد شده‌اند. چیزی شبیه تاسیس آتش نشانی و اورژانس و بیمارستان و ... . مردم به دولت‌ها مالیات می دهند تا از جمله در برابر سیل و طوفان و بیماری‌ها در امان بمانند. دولت‌ها با همه منابع مالی و انسانی و سازمانی، وظیفه دارند از مردم در برابر حوادث پیش بینی نشده، غیرمترقبه و غیرعادی، حمایت کنند.
حوادث غیرمترقبه وغیرعادی تنها به حوادث طبیعی محدود نمی شود بلکه حوادث سیاسی غیرعادی را هم شامل می شود از جمله جنگ و شورش و حملات مسلحانه و کودتا و ... و البته پدیده‌هایی چون ترامپ.
در نتیجه ، بازگشت ترامپ ربطی به شانس و بدشانسی پزشکیان ندارد. بیشتر به ضعف طرف خودی باز می‌گردد. در حالی که در چند سال اخیر او قصد خود را برای شرکت در انتخابات و بازگشت به کاخ سفید اعلام کرده بود و روی کاغذ حداقل۵۰ درصد شانس پیروزی داشت. یک بار قبلا هم او را تجربه کرده‌ایم.
بار نخست (سال ۲۰۱۷) هم که ترامپ پیروز انتخابات شد پدیده پیش بینی نشده‌ای نبود چرا که از چند سال قبل هم وارد کارزار انتخابات شده بود و وعده خروج از برجام را هم به صراحت تمام اعلام کرده بود اما در داخل، این تهدید بزرگ نادیده گرفته نشد.
ترامپ اکنون چهره‌ای شناخته شده‌ای است و قول داده آغازگر هیچ جنگی نباشد و بر خلاف دوره روحانی روابط ما با یکی از مهم ترین متحدان آمریکا در منطقه یعنی عربستان سعودی خصمانه نیست. بنابراین می‌تواند شانسی هم برای پزشکیان باشد خاصه اگر آتش جنگ را در غزه و اوکراین خاموش کند.
دولت پزشکیان می‌تواند با انعطاف پذیری، درک واقعیت‌های ایران، منطقه و جهان و با هدف حفاظت از منافع کشور و مردم و متحدان، تماس‌های مستقیم و غیرمستقیم را با ترامپ آغاز کند تا با کسب توافق برد - برد بر سر مسائل اختلافی از جمله تحریم‌ها و هسته‌ای، هم تهدید ترامپ را به فرصت تبدیل کند و هم مانع از آسیب پذیری ایران در این مرحله شود.
اتفاقات غیرعادی بخشی از عرصه سیاست و سیاست ورزی‌اند و ویژگی سیاستمداران و دولت‌ها در پیش بینی این اتفاقات و انعطاف پذیری لازم برای رویارویی متناسب با آنهاست.
نظر شما