به گزارش همشهری آنلاین، به نقل از دفتر رسانه ادارهکل هنرهای نمایشی، آمار تماشاگران و میزان فروش ماهانه نمایشهای «بمون بخون بخندون» و «هاگیر واگیر» که در تماشاخانه سنگلج روی صحنه رفتهاند، اعلام شد و به این ترتیب نمایش «بمون بخون بخندون» ۴ هزار تماشاگر داشته است. «بمون بخون بخندون» به کارگردانی سمیه مهری که از ۲۴ مهر تا ۲۰ آبان ۱۴۰۳ در سالنی با ظرفیت ۲۳۶ نفر به صحنه رفته است؛ توانست با ۲۲ اجرا و قیمت بلیت ۱۵۴ و ۱۱۰ هزار تومان، و میزبانی از ۳ هزار و ۹۷۸ تماشاگر، به فروشی معادل ۳۴۱ میلیون و ۱۰۵ هزارتومان دست پیدا کند. در این نمایش جواد انصافی و امیر پارسی بازی می کردند که در سال های دهه شصت و هفتاد تماشاگران زیادی در تلویزیون داشتند.
در آن سالها، اوستا و عبدلی شخصیتهای یک برنامه نمایشی بودند که بر اساس سیاه بازی، یکی از گونههای نمایش ایرانی، کار شده بود. اوستا یک حجره دار بازاری بود و عبدلی هم شاگرد او بود که مثل سیاه نمایش سیاهبازی، خرابکاری میکرد، زبان تندی داشت و هر حرفی در شکل شوخی و پنهان پشت کمعقلیاش به اوستا میگفت.
بازیگران این دو نقش جواد انصافی و امیر پارسی بودند که در آن سالها نمایشهایشان طرفداران زیادی داشت و شوخیهایشان خندههای زیادی میگرفت. جواد انصافی در باره شکل گرفتن این برنامه و این دو شخصیت و ارتباطشان با سیاهبازی در گفت وگویی با همشهری گفته است: «سالها پیش که محدودیت برای شبکههای تلویزیونی زیاد بود و نقش سیاهبازی مبارک و ارباب کمیبه حاشیه کشیده شده بود من و پارسی با هم حرف زدیم و به این نتیجه رسیدیم که قرار نیست رنگ صورت دلیلی شود برای اینکه برنامهای پخش نشود. از این رو ما فقط آمدیم رنگ سیاه صورت مبارک را تبدیل به سفید کردیم و مابقی حرکات، صوت، فرم، موسیقی همچنان باقی ماند. ارباب تبدیل به اوستا و مبارک هم تبدیل به عبدلی شد. نوع پوشش هم مانند عرقچین ارباب تبدیل به کلاه و کت و شلوار شد و عبدلی هم لباس وردست را به تن کرد و حجره هم محلی شد برای اتفاقات پیش آمده و اینگونه بود که زوج عبدلی و اوستا متولد شد.»
این دو حالا در نمایشی با عنوان «بمون، بخون و بخند» همبازی بودند که از ۲۴ مهر تا ۲۰ آبان در تماشاخانه سنگلج روی صحنه رفت. نویسنده و کارگردان این نمایش که البته هیچ ارتباطی با اوستا و عبدلی ندارد، سمیه مهری است و نمایش، مستندی است از اتفاقاتی که از دهه ۲۰ تا امروز برای تئاتر ایرانی رقم خورده است. مهری در گفت وگو با ایران فیلم پرس در باره این نمایش گفته: «خیلی زیاد توجه کردیم تا نمایش ما به تئاتر آزاد نزدیک نشود و فاصله بین این دو، زمین تا آسمان است. در این نمایش، اشک و آه داریم و قصههایی که برای تماشاچی بسیار تکاندهنده است. در نمایش ما هیچگونه شوخی زنندهای وجود ندارد و سعی کردیم به هر چیزی برای خندان مردن دست نزنیم. بازار ارزهای دیجیتال و تتر یکی از بخشهای جذاب بمون، بخون، بخندون است.» نمایش داستان ۲ بازیگر تئاتر است که قصد مهاجرت دارند، اما رازهای زندگی پدرشان را میفهمند و تصمیمات جدیدی برای زندگیشان میگیرند.
نظر شما