به گزارش همشهری‌آنلاین، یک حضور بی‌ثمر دیگر در ترکیب اصلی؛ این، داستان مهدی طارمی است که بنا به سنت سیمونه اینزاگی بار دیگر در لیگ قهرمانان اروپا در ترکیب اصلی اینتر قرار گرفت و البته طی ۶۵دقیقه بازی مقابل لایپزیش، کاری از پیش نبرد. از همان ابتدای فصل، سرمربی نراتزوری نشان داده بود بیشتر مایل است از مهاجم ایرانی در مسابقات اروپایی استفاده کند، شاید به این دلیل که او بیشتر اهل دوندگی و پرس کردن است و در نبردهای نزدیک‌تر لیگ قهرمانان، بهتر می‌تواند به تیم کمک کند. هر چه هست، حالا آمار طارمی در لیگ قهرمانان به ۴۰۰دقیقه بازی رسیده، درحالی‌که او در لیگ ایتالیا فقط ۲۳۲دقیقه در میدان حاضر بوده. خبر بد اما این است که طارمی در تمام این ۶۳۲دقیقه تنها یک گل به ثمر رسانده که آن هم از روی نقطه پنالتی بوده است.
اوج‌گیری انتقادها
انتقادات از مهدی طارمی در ایتالیا از چندی قبل آغاز شده؛ این صدا به قدری بلند بود که به گوش خود مهاجم ایرانی هم رسید و او را به واکنش وا داشت: «همیشه سعی کرده‌ام نقدها را بشنوم و از آنها کمک بگیرم.» طارمی این حرف‌ها را پیش از بازی با لایپزیش زد، اما پس از این مسابقه فضا علیه او سنگین‌تر هم شد. اینتر این بازی را به سختی و با گل به‌خودی بازیکن حریف برد تا طبیعتا نگاه‌ها متوجه عناصر خط حمله تیم شود. انتقادها از طارمی هم خیلی زیاد بود، تا جایی که یکی از رسانه‌ها برای دفاع از او نوشت: «شاید پای تلویزیون اینطور به‌نظر برسد که طارمی در زمین هیچ کاری نمی‌کند، اما در میدان واقعا اینطور نیست و او با دوندگی و اعمال فشار به تیمش کمک می‌کند.» با این حال رسانه‌های دیگری هم هستند که طور دیگری فکر می‌کنند؛ ازجمله کالچو مرکاتا که با دادن نمره ۵ به مهدی، او را ضعیف‌ترین بازیکن اینتر در این بازی به شمار آورد و لقب «سردرگم» را برای تفسیر عملکرد این مهاجم برگزید. اصلا همین تعویض شدن طارمی در دقیقه ۶۵ هم نشان از رضایتبخش نبودن عملکرد او از نگاه کادرفنی دارد. شاید به همین دلایل است که دیروز در رسانه‌های آن کشور، شایعه قرار گرفتن طارمی در لیست مازاد اینتر در ژانویه منتشر شد.
این دو مشکل
آیا طارمی واقعا استعداد درخشیدن در تیمی بزرگ، ولو به عظمت اینتر را ندارد؟ شاید واقعا اینطور نباشد. مهاجم ایرانی از نظر فنی حقیقتا بازیکن بدی نیست، توانایی‌هایش را در پرتغال نشان داده و حتی در همین اینتر هم پرتلاش و گاهی مؤثر بوده، اما عجالتا به‌نظر می‌رسد طارمی ۲ مشکل بزرگ دارد. اول اینکه او در سن بالا به اینتر رسیده. بازیکنان در این سن معمولا باشگاه‌های بزرگ را ترک می‌کنند، نه اینکه تازه بیایند و قرار باشد با شرایط تطبیق پیدا کنند. همین تنگ بودن فرصت، انگار از اعتمادبه‌نفس طارمی کاسته و گاهی به‌نظر می‌رسد او از ضربه زدن به سمت دروازه رقبا هراس دارد. مشکل دوم هم ترافیک کشنده خط حمله اینتر است. بالاخره وقتی شما ستاره‌هایی مثل تورام و لائوتارو مارتینز را دارید، کمتر به طارمی فرصت می‌رسد و طبیعتا هر چه او کمتر بازی کند، اوج گرفتنش سخت‌تر خواهد بود. مجموعه این مسائل است که باعث شده برخی از خودشان بپرسند آیا ترک پورتو در این سن و سال و پذیرفتن چنین چالش سنگینی، یک ریسک بزرگ برای طارمی ۳۲ ساله نبود؟ احتمالا چرا، اما هنوز هم برای ناامیدی محض زود است.
نظر شما