افزایش نرخ تورم در سال گذشته عامل افزایش هزینه خالص خانوارها بود. نرخ تورم در سال گذشته به بالاترین سطح سالهای اخیر افزایش پیدا کرد و در پایان اسفندماه به 4/25درصد رسید. بر اثر رشد تورم، هزینه خانوارها هم افزایش یافت که البته میزان افزایش آن از نرخ تورم کمتر است.
متوسط کل هزینه خالص سالانه یک خانوار شهری در سال 1387 توسط مرکز آمار ایران 9 میلیون و 421هزار تومان معادل ماهانه 785هزار تومان اعلام شده است. این رقم در سال 1386 حدود 8میلیون و 120هزار تومان معادل 676 هزار تومان در ماه بوده که بدینترتیب در سال 87 از رشد 9/15درصدی برخوردار شده است.
بنابر چکیده نتایج آمارگیری از هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال 1387، 89درصد از خانوارهای آمارگیری شده شهری از گاز لوله کشی، 79درصد از تلفن همراه و 33درصد از اتومبیل شخصی برخوردار بودهاند.
همچنین نحوه تصرف محل سکونت بدینترتیب است که 24درصد از خانوارهای شهری، در منازل اجاری و رهنی ساکن هستند. از کل هزینه سالانه خانوار شهری حدود 23درصد مربوط به هزینههای خوراکی و دخانی و 77درصد مربوط به هزینههای غیرخوراکی بوده است.
در بین هزینههای خوراکی و دخانی، بیشترین سهم با 24درصد مربوط به هزینه گوشت و در بین هزینههای غیرخوراکی بیشترین سهم با 43درصد مربوط به مسکن بوده است. براساس این گزارش متوسط درآمد اظهار شده سالانه یک خانوار شهری 88 میلیون و 219 هزار ریال بوده است که نسبت به سال قبل 13درصد افزایش داشته است.
منابع تامین درآمد خانوارهای شهری نشان میدهد 34درصد درآمد از مشاغل مزد و حقوق بگیری، 22درصد از مشاغل آزاد کشاورزی و غیرکشاورزی و 44درصد از محل درآمدهای متفرقه خانوار تامین شده است.
براساس بخش دیگری از این آمارگیری 30درصد از خانوارهای آمارگیری شده روستایی از گاز لوله کشی، 50درصد از تلفن همراه و 13درصد از اتومبیل شخصی برخوردار بودهاند. نحوه تصرف محل سکونت 5/6درصد از خانوارهای روستایی، اجاری و رهنی است که درسال 1386 این رقم 5/2درصد بوده است.
متوسط کل هزینه خالص سالانه یک خانوار روستایی 5میلیون و 399هزار تومان بوده است که نسبت به سال قبل 10درصد افزایش نشان میدهد. از کل هزینه سالانه خانوار روستایی 38درصد به هزینههای خوراکی و دخانی و 62درصد مربوط به هزینههای غیرخوراکی بوده است.
درباره طرح آمارگیری از هزینه سالانه خانوارهای شهری و روستایی
طرح آمارگیری هزینهها و درآمد یک خانوار با قدمتی نزدیک به 50 سال از مهمترین طرحهای آماری مرکز آمار ایران است.
هدف کلی این طرح، برآورد متوسط درآمد یک خانوار شهری و یک خانوار روستایی در سطح کشور و استانهاست. در سال 1387 تعداد خانوارهای آمارگیری شده در این طرح 19 هزار و 381 نمونه در نقاط شهری و 19 هزار و 707 نمونه در نقاط روستایی بود.