به گزارش خبرگزاری فرانسه دانشمندان با تحریک الکتریکی مداوم و استفاده از داروها توانستند این موش‌ها را قادر کنند یک هفته پس از فلج شدن، روی پاهای عقبی‌شان روی تسمه نقاله- با تحمل کامل وزن بدن- راه بروند.
به گزارش این دانشمندان که نتایج کارشان در جورنال Nature Neuroscience منتشر شده است، با اضافه کردن فیزیوتراپی، این جوندگان توانستند پس از چند هفته بدون تلوتلوخوردن تا 30 دقیقه راه بروند.
جالب توجه اینکه این حیوانات توانستند علیرغم فقدان انتقال پیام میان مغز و نخاع، حرکات‌شان را در در پاسخ به تحریکات‌شان تنظیم کنند، برای مثال هنگامی که تسمه نقاله معکوس می‌شد، آنها هم حرکت‌شان را معکوس می‌کردند.
گریگوری کورتین، استاد دانشگاه زوریخ در این باره توضیح داد: "این پدیده به معنای آن است که شبکه نخاعی تقریبا توانایی پردازش شناختی را دارد."
او افزود:" به عبارت دیگر نخاع می‌تواند تغییرات دنیای بیرون را درک کند، و این اطلاعات را به شیوه‌ای تفسیر کند که نحوه فعال کردن عضلات را تغییر دهد."
بررسی‌های قبلی نشان داده بود که شبکه‌های عصبی در طناب نخاعی می‌توانند به طور مستقل از مغز یا اندام‌های حسی حرکات محدودی در عضلات ایجاد کنند.
اما این برای اولین بار است که پژوهشگران توانسته‌اند حرکات طبیعی یا نزدیک به طبیعی را به حیوان دچار قطع نخاع بازگردانند.
قدم بعدی این دانشمندان است که وسائل تحریک‌کننده الکتریکی ایجاد کنند که بتوان درون بدن آن را کاشت.
کورتین در این باره گفت: "ما اکنون در حال طراحی پروتزهای عصبی، ردیف‌های از الکترودها که مانند یک پوست دوم میان مهره و طناب نخاعی قرار می‌گیرند، هستیم."
این وسیله که نواری به طول سه‌سانتی‌متر و با ضخامت یک صدم سانتی‌متر است، را "با حداقل آسیب‌رسانی" "minimally invasive" خوانده‌اند، زیرا به درون طناب نخاعی فروبرده نمی‌شود.
کورتین و همکارانش در حال حاضر این پروتز عصبی را روی موش‌ها آزمایش می‌کنند، و انتظار دارند که در چهار سال آینده وسیله مشابهی برای انسان‌ها بسازند.
این تکنیک جدید که برای کمک به بیماران با جراحات ناکامل اما شدید نخاعی طراحی شده است، مثل افرادی که تنها با کمک می‌توانند راه بروند.
کورتین گفت:" استفاده از این شیوه به احتمال زیاد، کارکرد آنها را بهبود خواهد بخشید."
او افزود:"مخلوط تحریک الکتریکی و فیزیوتراپی ممکن است برای بازگرداندن قابل‌توجه حرکت در بسیاری از بیماران کافی باشد، اما ااستفاده از ن داروها هم بسیار سودمند است."
این پژوهشگران در آزمایش بر روی موش‌هاٰ، از یک داروی به اصطلاح آگونیست سروترنرژیک، ترکیبی که اثرات واسطه عصبی سروتونین را تقلید می‌کند و گیرنده‌های این ماده را در دستگاه عصبی مرکزی و محیطی فعال می‌کند، استفاده کردند.
