به گزارش همشهری آنلاین حوالی ساعت ۱۱ دیروز در استادیوم کاظمی، سکوت خاص پیش از آغاز یک روز مهم. کم کم بازیکنان با خودروی شخصی از راه میرسند و وارد لباسکنی میشوند. امروز کلید کار به فرد جدیدی تحویل داده میشود، فردی از میان تیم. یک چهره تاریخی که با همان لحن گرم و صمیمانه، به دیدار بازیکنان میرود.
بعد از دستیاری علی دایی، برانکو ایوانکوویچ، گابریل کالدرون، یحیی گلمحمدی، اوسمار ویهرا و کارلوس گاریدو، آقا کریم به مرد شماره یک تبدیل شده و همه چشمها، اول از همه به اوست. بنابراین حتی اگر دوست نداشته باشد، نگاهها به او تغییر میکند و همه به چشم «سرمربی» باقری را میبینند؛ کسی که (فعلا) تصمیمگیر اول و آخر خواهد بود.
دقایقی بعد رضا درویش و هیئت همراه هم میآیند. معارفه است و زمان صحبتهای جدید.
*یک میهمان ویژه هم در راه است، رئیس سابق- خوان کارلوس گاریدو. او با پالتوی مشکی و لبخندی روی صورت وارد رختکن میشود و شاگردانش را در آغوش میگیرد، یکی دو ثانیه با چند جمله کوتاه. اما یکی از شاگردانش، جایگاهی ویژه در آغوشش دارد، احتمالا نامش را حدس میزنید: وحید امیری. امیری بازیکن ثابت تیم گاریدو بود و تا زمانی که دچار مصدومیت شد، جایگاهش را از دست نداد. او وحید را رهبر داخل زمین میدانست و تلاش، رفتار و عملکردش را میستود. بنابراین قابل پیشبینی بود که زمان بیشتری را برای خداحافظی با موردعلاقهترین فوتبالیست خود در ایران سپری کند و بعد از حدود سی ثانیه، این وداع را به پایان برساند.
فضا احساساتی است، البته کمی. مدیر تیم پرسپولیس از تلاشهای گاریدو تمجید میکند و سپس از گاریدو میخواهد چیزی بگوید اما گاریدو ناراحتتر از آن است که حرفی بزند. او ناگهان زیر گریه میزند. مرد گنده، چند بازیکن را منقلب میکند و اشک دو سه نفر را در میآورد… لحظاتی پس از این شوک احساسی او با لبخندی تلخ رختکن پرسپولیس را ترک میکند تا به باشگاه برود و سپس به پرواز بعد از ظهر برسد.
نظر شما