همشهری آنلاین - یکتا فراهانی: در صحرای گرم و وسیع قرهکوم در ترکمنستان، در نزدیکی روستای ۳۵۰ نفری دروازه، حفرهای به عرض ۲۳۰ فوت وجود دارد که بیش از ۵۰ سال است آتشگرفته است. اگرچه از نظر فنی دهانه گاز دروازه دروازا نامیده میشود، اما مردم محلی این دهانه را بهعنوان "دروازههای جهنم" میشناسند. بهگونهای که درخشش آتشین آن را میتوان کیلومترها در اطراف دید.
برای جلوگیری از یک فاجعه زیستمحیطی بالقوه، شوروی این حفره را آتش زد و تصور کرد که در عرض چند هفته دیگر نمیسوزد. اما گودال آتشین هنوز قدرتمندانه میسوزد. اعتقاد بر این است که دکل حفاری شوروی هنوز در جایی در آنسوی «دروازههای جهنم» وجود دارد.
مکانی محبوب برای کمپینگ
در حال حاضر به طرز شگفتانگیزی آتش این جهنم بر پاست و مردم هنوز به صحرا سفر میکنند تا شاهد این مکان در تمام شکوه فروزان آن باشند. میتوان گفت صحرای نزدیک به مکانی محبوب برای کمپینگ وحشی تبدیل شده است.
بیشتر بخوانید :
- حفاری گاز در سرمای سرخس!
- اگر یک سنسور گاز متان داشتیم این اتفاق نمیافتاد | کارگران معدن طبس چقدر حقوق میگرفتند؟
منبع زیرزمینی متان
در واقع بیش از ۵۰ سال است که دروازههای جهنم، گودالی آتشین در صحرای قراقوم ترکمنستان، با کمک منبع زیرزمینی متان در حال سوختن است. این حفاری نفت در دوران شوروی یک جهنم تصادفی را پشت سر گذاشت که برای حل موقت مشکلات محیطزیست طراحی شده بود. این دروازه فقط به یک منظره شعلهور چالشبرانگیز تبدیل شده است
اما چه چیزی این شعله را حفظ میکند و آیا انسان میتواند آن را برای همیشه خاموش کند؟
تجربه یکی از ماندگار ترین اسرار در زمینه محیط زیست
به گزارش سایت Riazor، جهان یکی از ماندگار ترین اسرار را در زمینه محیط زیست تجربه می کند. در حین حفاری یک مخزن گاز طبیعی، زمین زیر دکل جابهجا و حفرهای به قطر ۷۰ متر و عمق ۳۰ متر ایجاد شد. نشت متان نیز بهسرعت در حال افزایش بود و بهاینترتیب؛ خطر بزرگی برای روستاهای همجوار به شمار میآمد.
فرضیات و برآوردهای روسیها هم اشتباه بود. این دهانه باید منقرض میشد، اما به دلیل ذخایر بزرگ متان که از سطح زمین نفوذ میکند، بیش از پنج دهه است که بهشدت در حال سوختن بوده است.
خاطره دکل اصلی حفاری
در اطفای حریق یا مهار آن در طول این سالها موفقیت چندانی حاصل نشده است. خاطره دکل اصلی حفاری که به شکل اسکلت فلزی سیاه شده آن توسط دهانه پوشیده شده بود، نمادی از تأثیر مخرب دخالت انسان است
پارادوکس شعلهور: گردشگری و اثرات زیستمحیطی
در واقع دروازههای جهنم یک پارادوکس است. ضمن آنکه این نماد خطرات استخراج سوختهای فسیلی است که همچنان بهروشنی میسوزد، اما این سایت درعینحال گردشگران زیادی را هم به خود جذب میکند. یعنی سالانه با دریافت حدود ۱۰۰۰۰ بازدیدکننده، تجربه فوقالعادهای را ارائه و هنوز هم افراد زیادی را مسحور خود میکند.
خطر نشت متان!
این دهانه جدا از اینکه یک جاذبه گردشگری است، یک فاجعه زیستمحیطی در انتظار وقوع است. نشت متان که بیست و پنج برابر بیشتر از دیاکسیدکربن در ایجاد تغییرات آبوهوایی مؤثر است، روزانه رخ میدهد. بااینحال، بعضی گازهای گلخانهای قادر به سوزاندن نیستند؛ بنابراین، باید دید که شکلگیری این دهانه چگونه بر گرمشدن زمین تأثیر میگذارد.
یک کنجکاوی زمینشناسی
باتوجهبه اینکه دروازههای جهنم هم یک کنجکاوی زمینشناسی و هم یک مشکل زیستمحیطی است، برای ترکمنستان تا حدودی دشوار است و نمیداند که دقیقاً چهکار میتواند انجام دهد؛ آیا باید به کسب درآمد کلان از گردشگری ادامه دهد یا تلاشهای مالی برای تعطیلکردن این نمایش شعلهور؟
اما آیا بشر واقعاً میتواند دروازههای جهنم را خاموش کند؟
نظر شما