به گزارش آسوشیتدپرس این اقدام پس از آن صورت می‌گیرد که ناظران اروپایی و سایر منتقدان، می‌گفته‌اند دولت آمریکا را کنترل بیش از حد بر سیستمی دارد که صدها میلیون کاربر در سراسر جهان دارد. این منتقدان از جمله از تاخیر در ارائه آدرس‌ها به زبان‌های دیگر غیر از انگلیسی شکایت داشته‌اند.[اتحادیه اروپا: آیکان باید مستقل از آمریکا اداره شود]
بالاخره دولت امریکا چهارشنبه کوتاه آمد و ارتباطاتش را به طور کامل با سازمان اینترنتی، "مؤسسه اینترنتی برای اعداد و نام‌های اختصاص یافته" (ICANN) قطع کرد.
در عوض دولت آمریکا موافقت کرد از هیات‌های مشورتی متشکل از نمایندگان دولت‌ها و بخش خصوصی از همه جهان استفاده کند.[آشنایی با مجمع راهبری اینترنت]
این هیات‌ها به بازبینی تصمیم‌های ICANN خواهند پرداخت تا این تصمیم‌ها به صورت علنی گرفته شوند، بیانگر منافع عمومی باشد، باعث تقویت پایداری و ترغیب رقابت میان نام‌های دامنه شوند، که در دنباله‌های مستعار com. و سایر پسوندها قرار دارند.
تصمیمات ICANN می‌تواند بر نام‌های دامنه‌های در دسترس، اینکه آنها به چه زبانی هستند و اینکه قیمت آنها چقدر است، تاثیر بگذارد.
راد بکستروم، رئیس سابق امنیت سایبر آمریکا که در ماه جولای به عنوان مدیر کل ICANN انتخاب شد، [مدیر اجرایی جدید آیکان منصوب شد] در این باره گفت: "اینترنت که در مسیر طولانی 100 درصد آمریکایی بودن تا 100 درصد جهانی شدن است."
وزارت تجارت آمریکا تضمین کرده است تنها یک کرسی در این هیات‌ها به خود اختصاص خواهد داد و بقیه کرسی‌ها در هیات‌ها را رهبران انتخاب شده بوسیله ICANN و کمیته مشورتی مقامات دولتی آن پر خواهند کرد.[تغییر محیط حقوقی مساله‌اصلی حاکمیت اینترنت است]
اما توصیه‌های این هیات‌ها برای ICANN الزام‌آور نخواهند بود و وزارت تجارت آمریکا نظارت خود را بر دستکاری در پیچ و مهره‌های نام‌های دامنه‌ها بر اساس یک قرارداد جداگانه با ICANN حفظ خواهد کرد. آن قرارداد در سال 2011 به پایان می‌رسد.
قرارداد جدید که نقش وسیع‌تر ICANN در تعیین دستور‌االعمل‌ها و خط مشی‌ها پوشش می‌دهد از روز پنج‌شنبه اول اکتبر به به اجرا در آمد.
ICANN همچنین توافق کرد که یک سازمان غیرانتفاعی که مقر مرکزی آن در آمریکا- مارینا دل ری، کالیفرنیا- باقی بماند و دفترهایی در سراسر دنیا داشته باشد.
بکستروم گفت برخی از منتقدان خارجی ممکن است بگویند که اداره اینترنت هنوز حقیقتا جهانی نشده است، اما این توافق نهایتا باعث تقویت بین‌المللی‌شدن مستمر ICANN می‌شود.
بکستروم گفت: "دولت آمریکا می‌گوید؛ قبول، شما یک به سازمان با سهامداران متعدد هستید. تبریک می‌گویم. اکنون با مجموعه‌‌ای جدید از چالش‌ها روبه‌رو هستیم."
گرجه آمریکا دیگران در نظارت در این هیات‌های سهیم کرده است، اما انتظار می‌رود که مقامات وزرات تجارت آمریکا بیش از گذشته از فعال شوند. در گذشته آمریکا ندرتا از قدرت وتویش در تصمیمات ICANN استفاده می‌کرد و بازبینی رسمی و عمومی را که در توافق جدید پیشنهاد شده است را هدایت نمی‌کرد.
ICANN نظارت بر نام‌های دامنه‌های اینترنتی را بر اساس رشته‌ای از توافقاتی غیردقیق با دولت آمریکا به عهده دارد که ببشترین پشتیبانی مالی از توسعه اینترنت را عمل می‌‌‌آورد. این دوران در روز چهارشنبه به پایان رسید.
بسیاری از منتفدان ICANN و نظارت آمریکا بر آن از جمله ویویان ردینگ (Viviane Reding) کمیسیونر جامعه اطلاعاتی در اتحادیه اروپا پایان یافتن این دوران را فرصتی برای اصلاح مدیریت اینترنت می‌داند.[اتحادیه اروپا: آیکان باید مستقل از آمریکا اداره شود]
بر اساس مصالحه‌ای که در قرارداد جدید به عمل آمده است، هیات‌های نظارتی باید هر سه تا چهار سال گزارش‌هایی را منتشر کنند. تعیین ترکیب این هیات‌ها عمدتا بر عهده مدیر کل ICANN، یک آمریکایی، رئیس آن یک نیوزیلند، و رئیس کمیته مشورتی دولتی،در حال حاضر یک لتونیایی است.
ردینگ، در بیانیه‌ای چهارچوب جدید را ستود و گفت اکنون که دولت‌های دیگر دست بازتری در ICANN دارند باید از امتیاز این فرصیت استفاده کنند.
ICANN امیدوار است در ماه‌های آینده امیدوار است به تغییردادن روال‌ها برای افزودن پسوندهای نام دامنه بپردازد که احتمالا صدها هزار آدرس اینترنتی جدید را به وجود خواهد آورد. شروع این کار برای مدتی به تاخیر انداخته شده است که به خاطر اعتراضات در این مورد است که صاحبان نشان‌های تجاری ممکن است مجبور شوند هزاران نام‌های دامنه را صرفا برای حفظ حقوق مالکیت معنوی‌‌شان را بخرند.
ICANN همچنین در شرف اجازه دادن به این امر است که کل آدرس‌های اینترنتی برای اولین بار بتوانند به زبان‌های دیگر به غیر از زیان انگلیسی باشند، به این ترتیب آنلاین‌شدن برای افرادی که اکنون مجبورند برای رسیدن به وب‌سایت‌های به زبان خودشان باید انگلیسی تایپ کنند، ساده‌تر خواهد شد.
مقامات ICANN می‌گویند مدتی به زمان نیاز دارند تا به راه‌هایی برسند تا از شیادی جلوگیری کنند و به طور مناسبی پسوندهایی جدید به زبان‌های دیگر را تعیین کنند.
