کشوری که نه به واسطه امکانات خوب و مناسب بلکه به خاطر موفقیت‌های بسیار در رده نوجوانان به عنوان میزبان رقابت‌های جام جهانی نوجوانان انتخاب شد، در حالی که بسیاری از شهرهای آن از حداقل‌های یک زندگی مدرن شهری امروزی به‌دورند. ولی همین کشور برای نوجوانان ایرانی و فوتبال ایران به یادماندنی خواهد بود، همان گونه که برای فوتبال بزرگسالان ایران جام جهانی 1998 فرانسه یا ملبورن استرالیا فراموش‌شدنی نیست.
تیم ملی فوتبال نوجوانان ایران
نتایج ارزشمندی که تیم ملی فوتبال نوجوانان در رقابت‌های جام جهانی نوجوانان در کشور نیجریه کسب کرد برای همیشه در کارنامه فوتبالیست‌های نوجوان ایرانی ثبت خواهد شد؛ هر چند این تیم در مرحله یک شانزدهم مسابقات جام جهانی در برابر تیم ملی اروگوئه نتیجه را واگذار کرد و روند صعودی این تیم در همین مرحله متوقف شد. غلبه بر گامبیا، قهرمان قاره آفریقا، قاره‌ای که افتخارات زیادی در رده فوتبال نوجوانان و جوانان دارد،یا پیروزی بر هلند که به عنوان مهد فوتبال پایه‌ای قاره اروپا و نایب‌قهرمان قاره سبز مطرح است و تساوی در برابر کلمبیا، باتجربه‌ترین تیمی که در رقابت‌های دوره‌های مختلف جام جهانی حضور داشته است و در نهایت صدرنشینی در گروه دشواری که شاید تا پیش از آغاز رقابتها کمتر کسی چنین موفقیتی را برای نوجوانان ایرانی و فوتبال ایران تصور می‌کرد؛ همه اینها باعث شد نیجریه نامی به یادماندنی برای فوتبال نوجوانان ایرانی باشد.
تیم ایران همچنین می‌توانست با اندکی دقت و جسارت و خودباوری بیشتر از سد اروگوئه نیز عبور کند و به مراحل بالاتر گام بگذارد. پیش از این هیچ یک از تیم‌های فوتبال ایران در عرصه رقابت‌های جهانی موفق به صعود از مرحله مقدماتی نشده بودند. همین حضور در مرحله
یک شانزدهم جام جهانی نیز برای نوجوانان ایرانی و فوتبال ایران می‌تواند موفقیت بزرگی باشد.
بازی تیم ملی فوتبال نوجوانان ایران و هلند
این موفقیت بدون برنامه و زحمت به دست نیامد. نوجوانان ماه‌ها اردوهای مختلف را گذراندند و با برگزاری دیدارهای تدارکاتی با آمادگی خوبی گام به رقابتها گذاشتند و در مصاف‌های خود نیز با برنامه‌ریزی و هماهنگی توانستند به نتایج ارزشمندی دست پیدا کنند.
این رقابتها برای ایرانی‌ها دستاوردهای بزرگی داشت. موفقیت در یک میدان بزرگ که سال‌هاست برای فوتبال ایران به یک آرزو تبدیل شده ، آن هم برای نوجوانانی که می‌توانند آینده فوتبال ایران را بسازند، بسیار ارزشمند است؛ نوجوانانی که اگر در دایره فراموشی و فوتبال پرحاشیه بزرگسالان ایران به فراموشی سپرده نشوند، می‌توانند فردای فوتبال ایران را متحول سازند.
فراموش نکنیم بازیکنانی چون فرناندو تورس، رونالدینیو، الساندرو دل‌پیه‌رو، جیان لوئیجی بوفون و ده‌ها فوتبالیست دیگر برای اولین بار از همین رقابتها به جهان فوتبال معرفی شدند و پس از آن با قرار گرفتن در مسیر صحیح مدارج فوتبال را تا بالاترین سطح پیمودند، موضوعی که کمتر برای ورزش ایران اتفاق می‌‌افتد.
تیم ملی نوجوانان ایران در مصاف با کلمبیا
ورزش ایران در رشته‌های مختلفی چون والیبال، فوتبال، بسکتبال، کشتی، وزنه‌‌برداری و... در رده‌های پایه تاکنون در سطح آسیا و حتی جهان به افتخارات بزرگی دست یافته است و این نشان می‌دهد ایران استعدادهای فراوانی در رشته‌های مختلف دارد؛ ولی این استعدادها و بازیکنان نوجوانی که در رده پایه به موفقیت‌هایی دست یافته‌اند به دلایل مختلف از دایره ورزش ایران کنار رفته‌اند و جز تعداد کمی از آنها نتوانسته‌اند در دایره وسیع ورزش باقی بمانند.
فراموش کردن نوجوانان، کمبود امکانات ورزشی و نبود باشگاه‌های حرفه‌ای برای جذب و پرورش این نوجوانان باعث می‌شود بسیاری از آنها در همان ابتدای راه عطای ورزش را به لقایش ببخشند.تیم ملی فوتبال نوجوانان می‌تواند یک استثنا در ورزش ایران باشد؛ این تیم می‌تواند برای سال‌های سال و برای رده‌های بالاتر، چون جوانان و امید، حفظ شود. بی‌شک بازیکنانی چون کاوه رضایی، پیام میرصادقیانی، ایمان شیرازی، سعید لطفی و... می‌توانند آینده فوتبال ایران را که اکنون در تب و تاب کمبود ستاره‌ها می‌سوزد، بسازند.
فوتبالی که چندین سال است جز حسرت حاصلی برای خیل هواداران نداشته است به شدت نیازمند نوجوانان مستعد و آینده‌داری است که می‌توانند از دل همین رقابتها و مسابقات دیگر ظهور کنند.
