در عرصه حمل‌و‌نقل عمومی تهران بیش از همه اتوبوسرانی و تاکسیرانی هستند که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند و نبود سوخت کافی حتی کار آن‌ها را مختل کرده است. در روزهایی که تاکسیرانی با کمبود سوخت CNG و بنزین مواجه شده، مدیرعامل جدید سازمان تاکسیرانی نسبت‌به این مساله موضع گرفته و در مورد مصایب سازمان تحت‌مدیریتش با همشهری‌مسافر گفت‌وگویی انجام داده که شما را به مطالعه این گفت‌و‌گو دعوت می‌کنیم.
مدیرعامل جدید سازمان نظارت بر تاکسیرانی که به‌تازگی کار خود را در این سازمان حمل‌و‌نقلی آغاز کرده، این روزها تمام توجه و حواسش به بحث سوخت تاکسی‌ها و مشکل قدیمی تاکسیرانان البته بعد از سهمیه‌بندی سوخت معطوف شده‌است. وقتی پای صحبت مهندس پیمان سنندجی می‌نشینیم، او از صحبت‌های تاکسیرانان و درد‌و‌دل آن‌ها درباره سوخت می‌گوید:
«نمی‌دانم بگویم درد‌و‌دل یا بگویم اعتراض! این روزها پای صحبت هر راننده تاکسی که می‌نشینم و یا صحبت‌هایی که به گوشم می‌رسد، همه ختم می‌شود به همین بحث سوخت». ظاهرا معضل سوخت خیلی جدی دامان تاکسیرانی و تاکسیرانان را گرفته‌است. اما مدیرعامل جدید سازمان تاکسیرانی درباره معضل سوخت در سازمان تحت‌مدیریتش به نکته ظریفی اشاره می‌کند:
«نه این‌که بگوییم سوخت نیست! سوخت هست(!) اما این سهمیه‌ها کفاف تاکسی‌ها را نمی‌دهد و این نکته معضل این روزهای سازمان ما و تاکسیرانان است». سنندجی که بعد از دریافت حکم مدیرعاملی سازمان نظارت بر تاکسیرانی با هیچ رسانه‌ای گفت‌و‌گو نکرده بود، این‌بار که پای منافع تاکسیرانان به میان آمد و متوجه معضل سوخت برای تاکسیرانان شد، ترجیح داد اولین گفت‌و‌گویش را این‌گونه آغاز کند و درباره سوخت تاکسی‌ها سخن بگوید.
مهندس سنندجی در یک کلمه تمام مشکلات تاکسیرانان را عنوان کرد: «سوخت هست، اما نیست!» یعنی این سهمیه کفاف تاکسی‌هایی را که روزانه حجم بزرگی از جابه‌جایی مسافر در پایتخت را بر‌عهده دارند، نمی‌دهد.
آقای مهندس، ترجیح داده بودید کمتر مصاحبه کنید، ولی این بار وقتی پای مشکل سوخت به میان آمد، اولین مصاحبه خود را انجام دادید.
وقتی می‌بینم بیشترین اعتراض‌های تاکسیرانان در خصوص همین مساله است و هر روز از مشکلی به‌نام تامین سوخت سخن می‌گویند، من نیز باید به‌عنوان مدیرعامل این سازمان در این باره صحبت می‌کردم.
یعنی این روزها تاکسیرانان هم این معضل را احساس می‌کنند؟
آن‌ها می‌گویند برای جابه‌جایی مسافر، برای این‌که کار خود را به نحو احسن انجام دهند، با مساله‌‌ای به نام کمبود سوخت مواجه‌اند که این موضوع به هیچ‌‌عنوان قابل‌چشم‌پوشی نیست. یعنی اصلا تاکسی یا هر وسیله نقلیه دیگری بدون سوخت قادر به خدمات‌رسانی نیست. ما هم نباید از کنار این مساله به راحتی عبور کنیم.
اما تاکسی‌ها به نسبت خودروهای سواری و معمولی سهمیه بیشتری دریافت می‌کنند.
خودتان می‌گویید به‌نسبت خودروهای معمولی سهمیه بیشتری دریافت می‌کنند. این جمله یعنی این‌که آن‌ها خودروی معمولی نیستند. آن‌ها روزانه مسافران زیادی را جابه‌جا می‌کنند و مسیرهایی را طی می‌کنند که خودروهای معمولی هم اگر چنین مسیرهایی را طی می‌کردند، حتما با مشکل کمبود سوخت مواجه می‌شدند.
شما می‌گویید سهمیه تاکسی‌ها به اندازه کافی نیست؟
این دقیقا تمام صحبت من و تاکسیرانان است. ببینید، تاکسی‌ها در طول روز مسیرهای خاصی را طی می‌کنند. به‌طور مثال تاکسی‌های فرودگاه ناچارند روزانه مسیری را طی کنند که شاید لازم باشد چند باک سوخت‌گیری کنند. این موضوع در مورد سایر تاکسی‌های درون‌شهری هم صدق می‌کند و باید روزانه مسیرهایی را طی کنند که مثلا شیب فراوانی دارند و به‌تبع آن سوخت فراوانی نیز مصرف می‌شود.
پس با این حساب سهمیه‌بندی درستی برای تاکسی‌ها انجام نشده است؟
من کمی این جمله را تصحیح می‌کنم و می‌گویم سوخت هست، اما این سهمیه کفاف یک تاکسی که استهلاک زیادی دارد را نمی‌دهد. در‌واقع هم‌اکنون در فرم سهمیه‌بندی سوخت تاکسی‌ها مبنایی یکسان وجود دارد، در صورتی که این موضوع اشتباه است و نباید مبنایی یکسان برای سهمیه‌بندی درنظر گرفت.
به طور میانگین سوختی که برای تاکسی‌ها درنظر گرفته شده، در یک روز چه‌قدر است؟
میزان سوخت که کاملا مشخص است و همه از آن خبر دارند، اما بر اساس کارهای کارشناسی انجام‌شده، این میزان سوخت به طور میانگین تنها برای 7ساعت کاری یک تاکسی در شبانه‌روز کافی است.
سازمان تاکسیرانی محاسبه‌ای دقیق ندارد که به‌طور‌مثال تشخیص دهد تاکسی‌ها در یک‌روز کاری به چند‌لیتر سوخت نیاز دارند؟
البته از زمانی که من این پست را در دست گرفتم، گروه‌هایی را مشغول رسیدگی به این کار کردم تا یک کار کارشناسی برای خطوط و تاکسی‌های شاغل در این خطوط انجام شود. این کار کارشناسی به‌زودی به پایان می‌رسد و آن‌وقت ما اطلاعات دقیقی در خصوص میزان لیتر مصرفی یک‌تاکسی در یک خط به‌خصوص حتی با درنظر گرفتن میزان جابه‌جایی‌اش خواهیم داشت. در این صورت مستند می‌توانیم حرف بزنیم و مشکلات تاکسیرانان را بررسی کنیم.
اما اکثر تاکسی‌ها دوگانهسوز هستند و آن‌هایی که از بیرون به قضیه نگاه می‌کنند، حتما با خود می‌گویند تاکسی هیچ‌وقت سوخت کم نمی‌آورد.شما با این موضوع موافق نیستید؟
واقعیت این است که رانندگان خودروهای گاز‌سوز از این نوع سوخت مصرفی هم رضایت ندارند و البته دلایلی دارند که به اعتقاد بنده کاملا درست و قابل‌تامل است.
چه دلایلی؟
سوخت گاز علاوه‌بر معضلاتی مانند افت فشار و شلوغی ایستگاه‌ها، از نظر فنی هم جای بحث دارد. خودروهای دوگانهسوز عمدتا با مشکلی مانند خرابی پیستون‌ها مواجه هستند و این خود دلایل خاصی دارد که شاید این‌جا اصلا مجالی برای پرداختن به این موضوع فنی نباشد. بهتر است در یک جمله بگویم که خرابی ماشین‌ها باعث شده تا رانندگان ترجیح بدهند بیشتر از سوخت بنزین استفاده کنند.
گفتید مشکلاتی مانند افت فشار و شلوغی جایگاه‌هایCNG هم وجود دارد. در این باره بیشتر صحبت می‌کنید؟
شاید بزرگ‌ترین مشکل تاکسیرانان این باشد که آن‌ها به‌ناچار و در حرکتی اشتباه بعد از ورود به جایگاه‌های سوختCNG با خودروهای معمولی در یک‌صف حضور دارند. به‌هرحال این موضوع لطمه‌های جبران‌ناپذیری به بدنه سازمان وارد می‌کند.
مشکلاتی مانند کمبود ناوگان در سطح شهر؟
دقیقا. تاکسی‌ها باید در صفوف طولانی گرفتار شوند و این خود بزرگ‌ترین لطمه را بعد از رانندگان به مسافرانی وارد می‌کند که باید زمان زیادی انتظار بکشند. از سوی دیگر نمی‌توان از رانندگان هم انتظار داشت که چنین فشاری را چه از نظر اقتصادی و چه از نظر سختی کار تحمل کنند.
یعنی برای تاکسی‌ها جایگاهی جداگانه درنظر گرفته نشده؟
متاسفانه هیچکس تا به این لحظه در این باره صحبتی انجام نداده و تاکسیرانان ناچارند با خودروهای معمولی در صفی بسیار طولانی گرفتار شوند. متاسفانه این معضل حتی برای تاکسی بانوان هم وجود دارد و بانوان تاکسیران باید در همان صفوفی به نوبت بایستند که سایر رانندگان و خودروها در آن حضور دارند.
شما برای حل این معضل اقدامی انجام داده‌اید؟
در این مدت‌زمان کوتاهی که به سازمان تاکسیرانی آمده‌ام،با مسئولان بلندپایه شرکت گاز‌خودرو مذاکراتی انجام داده‌ام و خواستار جداسازی جایگاه سوختCNG برای تاکسیرانان شده‌ام.
با این وصف تا چه اندازه به حل این معضل امیدوار هستید؟
تا این لحظه که مذاکرات خوب پیش رفته‌است. امیدوارم به‌زودی این مشکل بزرگ از سر راه تاکسیرانان برداشته شود و سازمان تاکسیرانی موفق به دریافت جایگاه و پمپ
اختصاصی شود.
از بحث سوختCNG دور شویم و برگردیم به همان بحث بنزین که زمزمه‌های گران شدن آن به گوش می‌رسد.فکر می‌کنید گرانی بنزین چه تاثیراتی می‌تواند در سازمان تحت‌مدیریت شما داشته باشد؟
هدف اول ما در سازمان نظارت بر تاکسیرانی سامان‌دهی و رضایت مسافر است، اما اگر چنین موضوعی اتفاق بیفتد، ابتدا این مسافران هستند که سنگینی ماجرا را به‌دوش خواهند کشید و لطمه می‌خورند. در همین شرایط کنونی ما به اندازه کافی با چنین سهمیه‌بندی تحت‌فشار هستیم و سوخت برای‌مان به یک‌معضل تبدیل شده، ولی اگر چنین اتفاقی بیفتد دیگر مشخص نیست باید چه کاری انجام بدهیم.
آقای مهندس، فکر می‌کنید مشکل سهمیه‌بندی سوخت برای تاکسی‌ها چه زمانی سامان‌دهی خواهد شد؟
فعلا تمام تلاش ما برای سامان‌دهی این مساله است، چون علاقه‌ای به وعده و وعید دادن ندارم. فقط می‌گویم ما برای این موضوع کار کارشناسی‌شده‌ای انجام داده‌ایم که به زودی آن را اعلام می‌کنیم. سپس با مسئولان مربوطه پای میز مذاکره خواهیم نشست.
همشهری مسافر
