ماندم چون ‌خواستم بمانم

دنبال یک حسین سلیمانی پیر نگردید، دنبال یک حسین سلیمانی بگردید که در 13 سالگی وارد دنیای سینما شد و امروز 26 ساله است. ط

13 سال است که در دنیای سینما و تلویزیون مشغول فعالیت است. دنبال یک حسین سلیمانی پیر نگردید، دنبال یک حسین سلیمانی بگردید که در 13 سالگی وارد دنیای سینما شد و امروز 26 ساله است. بازیگری برای او با فیلم «مهر مادری» شروع شد، اما به همین جا ختم نشد. او علاوه بر بازیگری به دستیاری کارگردانی، عکاسی، دستیاری تهیه و ساختن فیلم‌ کوتاه هم سرک کشیده‌است. او این روزها علاوه بر بازی در مجموعه تلویزیونی «دوران کهن» ساخته کمال تبریزی، مجری طرح فیلم تلویزیونی «اتوبوس» هم هست؛ کاری که به گفته خودش بسیار دشوار است. مجری طرح بودن برای او یعنی سروکله زدن با زمان و برنامه‌ریزی درست برای یک گروه؛ کاری که دشوار است اما او دوست دارد.

به بهانه این کار به سراغ سلیمانی رفتیم تا با او درباره تولد و کارهایش حرف بزنیم.

• وقتی واژه تولد را می‌شنوید یاد چه می‌افتید؟

تولد در واقع ظهور نعمت‌های خداوند است. تولد یک اتفاق خوب است. یکی از نعمت‌های خداوند است که دنیای تازه‌ای را برای یک شخص، موجود و حتی شی‌‌ء آماده می‌کند.

• من معتقدم یک نفر ممکن است چند بار متولد شود. شما چه‌طور؟

- صد در صد با این حرف موافقم. هروقت اتفاق خوبی برای یک انسان بیفتد، منهای تاریخ تولد، آن روز می‌تواند تولد دوباره او باشد.

• شما چند بار سوای تاریخ شناسنامه متولد شده‌اید؟

شاید بتوانم بهترین تولدم را ورود به سینما بدانم یا قبول شدنم در دانشگاه. ورود به سینما در حقیقت روزی بود که حسین سلیمانی دوباره متولد شد.

• خوب پس بیایید در مورد مهم‌ترین تولدتان حرف بزنیم. آن روزها را به یاد دارید؟

سال 1375 برای بازی در «مهر مادری‌» انتخاب شدم. کار اردیبهشت سال 1386 کلید خورد. کمال تبریزی به عنوان کارگردان از حدود 3هزار نوجوان تست گرفت. از این بین 300 نفر انتخاب شدند و در نهایت 13 نفر از این بین گلچین شدند. مجدداً 3 نفر انتخاب شدند و 2 نفر نامزد نهایی بودند که من هم جزو‌شان بودم. در گروه بین این‌که من بازیگر این نقش باشم یا آن یک نفر بحث بود. برخی مخالف بازی من و برخی دیگر موافق بازی کردن من در این نقش بودند که در نهایت من قبول شدم.

• به عبارت دیگر دوباره متولد شدید.

[می خندد] بله. مرحله انتخاب 45 روز طول کشید.

• تولد سختی بود؟

یادم هست که دلشوره داشتم. تولد بعدی من قبول شدنم در دانشگاه بود که خیلی خوشحال شدم.

• چه آدم‌هایی دراین روند به شما کمک کردند؟

باید از فاطمه معتمد‌آریا نام ببرم که بزرگ‌ترین کمک را به من کرده و من همیشه با او مشورت می‌کنم. کمال تبریزی هم به من بسیار کمک کرده و من بسیار دوستش دارم.

• به روند کاری شما که نگاه می‌کنم، می‌بینم از بازیگری شروع کردید یعنی از جلوی دوربین شروع کردید و امروز به دستیاری کارگردان و مجری طرح یعنی پشت دوربین رسیدید. این روند را بر چه اساسی طی کردید؟

آمدن من در سینما خیلی اتفاقی بود، اما ماندنم در این هنر کاملاً انتخابی است. زمانی که وارد این حوزه شدم شناختی از این کار نداشتم اما بعدها که بازیگری برایم جدی شد، شروع کردم به مطالعه کردن و دیدن فیلم. سال 1382 تصمیم گرفتم کارهای دیگری را هم در سینما تجربه کنم و یاد بگیرم.

• یک تولد دیگر.

بله. با فاطمه معتمد‌آریا صحبت کردم. او مرا خیلی تشویق کرد و راهنمایی خیلی خوبی هم به من کرد. کارم را با دستیارسومی حسین قناعت در «کارگاه لطفی‌» شروع کردم، بعد در «یک قدم تا خدا»‌ ساخته علی عطشانی دستیار دوم شدم و به دستیاری کارگردان و مشاور انتخاب بازیگر در فیلم سینمایی «روایت‌های ناتمام» به کارگردانی پوریا آذربایجانی رسیدم. می‌خواهم بگویم که من این مراحل را پله پله طی کردم.

• چرا بازیگری را ادامه ندادید؟ به عبارت دیگر چرا وارد حوزه اجرایی شدید؟

- نمی‌خواستم فقط تجربه بازیگری داشته باشم. دوست داشتم فضاهای دیگری را هم در سینما و تلویزیون تجربه کنم.

• *کار تلویزیونی «اتوبوس» هم در ادامه این تجربه بود؟

دوستان به من گفتند که تهیه کننده ای در مشهد می خواهد فیلم تلویزیونی کار کند با توجه به این‌که قبلاً تجربه این کار را داشتم وارد این پروژه شدم .

این کار از این شاخه به آن شاخه پریدن نیست. وقتی که قرار است فقط بازیگر باشید نمی‌دانید که آیا فردا کار دارید یا نه، اما کار در پشت صحنه تضمینی برای آینده کاری است.

• پس گام‌های بلندتان را برداشته‌اید برای کارگردانی؟

هم می‌نویسم، هم کارگردانی می‌کنم. چند فیلم کوتاه ساخته ام. دوست دارم که تجربیات تازه‌ای در عرصه سینما و تلویزیون داشته باشم. می‌خواهم تجربه عملی داشته‌باشم، صرف این‌که بخوانم و ببینم برایم کافی نیست. برای همین دوست دارم زمانی که کارگردانی یک کار را برعهده می‌گیرم هم از تولید سررشته داشته‌باشم هم از بازیگری.