همشهری آنلاین - هلن صدیق بنای: اگر شما از آن دسته از افراد و بچه‌هایی هستید که فکر می‌کنید مسیر رفتن به مدرسه سخت، کسل کننده و دشوار است، باید نگاهی به مسیر مدرسه بچه‌های سایر نقاط دنیا انداخت.
تمام دانش‌آموزان برای سال تحصیلی جدید و رفتن به مدرسه در حال آماده شدن هستند. مسیر خانه تا مدرسه یکی از جالب‌ترين و شايد هم خاطره‌انگیز‌ترین مسیر زندگي هر فرد باشد.
پدرو مادرها هميشه بر آن هستند که فرزندشان را در نزدیک‌ترین مدرسه محل زندگی خود ثبت‌نام كرده تا مسیر براي آنان راحت و نگراني خودشان كمتر شود. شايد با نگاه به اين تصاوير بدون هيچ توضيحي متوجه شوندكه كودكاني هستند كه در سراسر دنيا برای رفتن به مدرسه، مسیرهای خطرناك و به نوعي غیرقابل تصور را طي مي‌کنند. مسيرهايي كه ممكن است حتی به از دست دادن جان آنان تمام شود.
يكي از دلايلي كه در بعضی از مناطق جهان، دانش آموزان ترک تحصیل می‌كنند، خطرناک بودن مسیر مدرسه است. بسیاری از آنان گاه در حسرت و آرزوي رفتن به مدرسه مي‌مانند و بعضي از دانش آموزان و اوليا نيز براي رفتن و رسيدن به مدرسه از جان مايه مي‌گذارند كه جاي شگفتي بسيار است. در شرايط آب و هوايي بد، عبور از موانع دشوار، صعود و فرود‌هاي خطرناك، بودن در شرايط جنگي و....تصاوير را ببينيد تا مفهوم و واقعيت تلخ زندگي اين كودكان را دريابيد.
49 کودک بايد در امتداد یک جاده کوهستانی باریک در يكي از مناطق دور افتاده چين به مدت دو ساعت برای رسیدن به مدرسه خود راه بروند.
همراهي يك بلد راه مطمئن با بچه‌ها در اين راه‌هاي خطرناك و نا امن كوهستاني كه گاهي تنها به اندازه يك جاي پا براي عبور دارند، نگراني پدر و مادرها و كاركنان مدارس را كمتر مي‌كند. گاهي اين بلد راه خود مدير، معلم يا ناظم مدرسه است.
بسياري از دانش آموزان اندونزیایی برای رسیدن به مدرسه پادانگ، بايد از این پل معلق و آسیب دیده در منطقه رد شوند. اين پل فرو ريخته كه توسط يك كابل آويزان نگه داشته شده است، سی متر بالاتر از رودخانه لیبک قرار دارد. عبور از اين پل خود يك ماجراجویی بزرگ است كه سالهاست پایان ندارد. تازه بعد از آن اين دانش‌آموزان بايد هفت مایل از راه یک جنگل انبوه مناطق گرمسیری راهپيمايي كنند.
هر ترم، مسئولين روستا و معلمان به روستای پیلی در شمال غرب چین رفته واقدام به جمع آوری 80 کودک، نوجوان و جوان مدرسه‌ای مي‌كنند كه در آن روستا زندگی می‌کنند. بعد از جمع‌اوري آنان اين دانش‌آموزان بايد 125 مايل مسير پر از خطر از طريق كوه و رودخانه عبور كنند تا به مدرسه برسند. در واقع اين مسير يك سفري سخت كه دو روز طول مي‌كشد تا آنان به مدرسه برسند. سین کیانگ اویغور يك منطقه خودمختار است كه راه‌هاي خطرناك پر از سنگ‌هاي عظيم، آب‌هاي تند يخي، پل‌هاي زنجيره‌اي 650 فيتي و تك تخته‌اي و كوهستان صعب‌العبور دارد. راه‌هايي كه بايد توسط اين كودكان و دانش‌اموزان در هر ترم طي شود.
كودكان روستاي ژانگ جیوان در جنوب چین برای رفتن به مدرسه باید از این نردبان‌هاي بلند چوبی و خطرناک بالا بروند که احتمال هر خطری برایشان وجود دارد. در واقع آنها يك كوه عمودي را هر روز صعود كرده و فرود مي‌ايند.
مسیرسنگلاخ و یخبندان دانش آموزان در منطقه زانسکار هند برای رفتن به مدرسه طي مي‌كنند. اين مسيري از رشته کوه‌های هیمالیاست و كودكان بايد اين مسير سخت را طي كنند تا به مدرسه شبانه‌روزی خود برسند.
ترس، هیجان و اضطراب هنگام مدرسه رفتن با عبور از ارتفاعات بسيار بالا، گذر از پل‌هاي آسيب ديده‌ي روي رودخانه‌ها، گذر از رودخانه‌هاي تند و يخي، پياده روي در ارتفاعات و مسيرهاي كم عرض، سنگي و سخت همه و همه خاطرات جالب از دوران كودكي و مسير مدرسه اين کودکان هستند. آيا شما هم چنين خاطراتي داريد؟
- برگرفته از؛ earthporm
نظر شما