فریبا خانی: «هر چیزی میتواند روی ما تأثیر بگذارد، حتی یک مشت خاک!»
این یکی از جملههای «تونی کرگ»، مجسمهساز انگلیسیآلمانی است که اینروزها در موزهی هنرهای معاصر تهران، نمایشگاهی از آثارش به نام «ریشهها و سنگها» برپاست.
او سالهاست در آلمان به فعاليت هنري ميپردازد و ميگويند كه از برترينهاي مجسمهسازي امروز دنياست. توني كرگ بعد از سفر به كشورمان، تصميم گرفت در ايران هم نمايشگاهي از آثارش برپا كند.
به موزهي هنرهاي معاصر ميروم. باحجمهاي مواجي روبهرو ميشوم كه از پلاستيك، شيشه، چوب و فلز ساخته شدهاند. او مجسمهسازي است كه اساس كارش روي ماده است. در برخي از كارهايش به پرترههايي بر ميخوريم كه در زواياي خاصي ديده ميشوند، محو ميشوند و تغيير زاويه ميدهند.
توني کرگ در آکادمي هنر دوسلدورف و دانشگاه هنر برلين تدريس کرده، رئيس آکادمي هنر دوسلدورف بوده و در آموزش و نقش عمدهاي در شکلدادن به ايدههاي نسلهايي از هنرمندان آلمان داشته است.
يكي از كارهاي زيباي او جمعيت است كه با تكههاي پلاستيكي دورريز ساخته شده است.
راهنماي موزه ميگويد: «او به دانشجويانش گفت كه به رودخانهي راين بروند و هر چه پيدا ميكنند بياورند. بعد اين اثر را ساخت و نامش را جمعيت گذاشت.»
وارد فضاي حلزوني موزهي هنرهاي معاصر شدهايم. ساختماني كه بيش از چهل سال قدمت دارد و يكي از موزههاي هنري برتر جهان است. اين موزهي حلزوني شكل با آثار حجمي توني كرگ اتمسفر خاصي پيدا كرده است.
از سالنهاي يك به يك رد ميشويم. همراه ما، هنرجويان رشتهي معماري يك هنرستان هم مشغول بازديد هستند و راهنماي موزه براي آنها توضيح ميدهد.
ابتدا، راهنماي موزه دربارهي سبك و سياق ساختمان موزه توضيح ميدهد و ميگويد كه اين موزه به سبك مينيماليستي ساخته شده است. در اين سبك معمار ميخواهد بيننده، موادي را كه در ساخت بنا به كار رفته ببيند. به بتنها رنگ زرد اضافه كردهاند كه با رنگ كوير همخواني داشته باشد. اين موزه شبيه بادگيرهاي ايراني است كه در كوير ساخته ميشد. در واقع موزهاي مدرن با نگاه به معماري قديم ايراني ساخته شده است.
او به هنرجويان توضيح ميدهد: «اين موزه يك باغ مجسمه دارد كه آثار مهمي از «جاكومتي»، «هنري مور»، «رنه مگريت» و... در آن قرار دارد.» دربارهي گنجينهي بسيار مهم موزه هم توضيح ميدهد.
نكتهي مهم و جالب برايم اين است كه هنرجويان چهقدر با دقت به آثار نگاه ميكنند و به صحبتهاي راهنما گوش ميدهند و اين موزه برايشان جدي است.
راهنماي موزه ميگويد: «اين هنرمند در يك آزمايشگاه بيوشيمي كار ميكرده است و اين موضوع روي كارش تأثير دارد. او خواص مواد را ميداند. كارهايش تحت تأثير آشنايي او با علم شيمي است. او نگاه ويژهاي به پلاستيك دارد و از پلاستيك براي ساخت خيلي از كارهايش استفاده ميكند.»
او در آغاز جواني نيز عكاسي ميكرد و پرفورمنسهاي زيادي هم اجرا كرده است.
راهنما در پاسخ به اين سؤال كه چرا برچسبهاي «نام اثر» اينقدر با آثار فاصله دارند، ميگويد: «چيدمان كار و نوع فاصلهي برچسبها با اثر، بهدرخواست خود هنرمند بوده، چون نميخواهد اثرش تحتتأثير برچسبها قرار بگيرد.»
در يكي از سالنها فيلم مستندي دربارهي اين هنرمند بهنمايش درميآيد كه ميتوانيد آنجا كمي وقت صرف كنيد تا بيشتر با او آشنا شويد.
كرگ دربارهي كارش ميگويد: «اولين علاقهي من در ساختن تصاوير و اشيا، خلق اشيايي بوده و هنوز هم هست كه در جهان طبيعي يا كاربردي وجود ندارند و ميتوانند اطلاعات و عواطفي را در مورد اين جهان و در مورد هستيِ خود من منعكس و منتقل كنند.»
توني كرگ قرار است يك اثر براي ايران هم بسازد. او از سنگ مرمرايراني براي اين اثر استفاده ميكند.
براي دريافت اطلاعات بيشتر از نمايشگاه ميتوانيد با موزهي هنرهاي معاصر تهران با شمارهي 02188989374 تماس بگيريد.
نظر شما