پنج سال پیش در چنین روزی، زلزله ویرانگری به قدرت 6.5 ریشتر در شهرهای بم و بروات واقع در استان کرمان به وقوع پیوست که 30 هزار کشته بر جای گذاشت. حدود دو هزار کودک پدر و مادر خود را طی این زلزله از دست دادند و تقریبا دو برابر این تعداد از داشتن یکی از والدین خود محروم شدند.
به منظور یادآوری سالگرد زلزله غم انگیز در شهرهای بم و بروات، آقای کریستین سالازار فولکمن، نماینده یونیسف در ایران ضمن مروری بر فعالیت های یونیسف طی پنج سال گذشته در این شهرها گفت: طی زلزله بم، یونیسف یکی از گسترده‌ترین عملیات اضطراری خود را در ایران انجام داد. تجربه این تلاش بزرگ بشردوستانه هرگز فراموش نخواهد شد، ضمن اینکه ابن چالش به ما آموخت تا برای آمادگی هرچه بیشتر در مواجهه با چنین شرایطی همواره تلاش کنیم.
زلزله بم در واقع چالش دشواری را نیز پیش روی خدمات اضطراری کشور ایران قرار داد. طی این زلزله دو بیمارستان شهر بم و همچنین 23 مرکز بهداشتی این شهر ویران شدند. بیش از نیمی از کارکنان بهداشت جان باختند. تقریبا تمامی مدارس خراب شدند و تعداد زیادی از معلمان و دانش آموزان مفقود شده یا جان خود را از دست دادند. آب رسانی مختل شد و تجهیزات زیربنایی آن به کلی آسیب دید.
آقای سالازار گفت: "ما توانستیم با ارسال فوری تجهیزات حاوی بسته‌های دارویی و پزشکی، پتو، زیراندازهای نایلونی و غیره طی 24 ساعت اولیه وقوع زلزله به آسیب دیدگان این حادثه کمک کنیم. در عین حال واکنش دولت ایران به زلزله بسیار گسترده‌تر بود."
وی افزود: یونیسف در هفته‌های دوم و سوم بعد از زلزله نقش مهم‌تری را ایفا کرد. به عنوان مثال یونیسف وزارت بهداشت را برای نوسازی زنجیره سرد نگهداری واکسن‌ها و داروهای خاص جهت پیشگیری از طغیان بیماری‌ها در میان کودکان یاری کرد.
یونیسف ایران همچنین به بازسازی سیستم آب و فاضلاب شهرهای بم و بروات توجه فراوانی کرد. به منظور پیشگیری از بیماریهای ناشی از آلودگی آب، یونیسف به نصب مخازن آب و توزیع قرص‌های تصفیه آب بین مردم پرداخت. یونیسف همچنین به بازسازی شبکه آبرسانی شهر کمک کرد، تقریبا هفتاد درصد از کل لوله‌هایی که جهت احیای این شبکه بین سالهای 1387 - 1383 در این شهرها نصب شد توسط یونیسف تهیه گردید.
سالازار در ادامه گفت: یکی از مهم‌ترین کارهایی که یونیسف از همان ابتدا در بم انجام داد، برنامه بازپیوند خانواده‌ها با همکاری سازمان بهزیستی کشور بود. یونیسف جهت برپا کردن مدارس موقتی حدودا یک ماه بعد از وقوع زلزله از دولت ایران حمایت کرد. ارائه حمایت‌های روانی- اجتماعی به کودکان، والدین و معلمان همچنین یکی دیگر از فعالیت های یونیسف در بم بود.
" کودکانی که والدین خود را بعد از زلزله گم کرده بودند شناسایی شدند. همگی آنان به والدین خود و یا یکی از اعضای خانواده بازگردانده شدند. ارائه حمایت‌های روانی- اجتماعی نیز به همان اندازه لازم و ضروری بودند. این حمایت‌ها به کودکان کمک کرد تا افکار خود را از آسیب های حاصله از زلزله دور کنند و به خانواده‌ها و معلمان کمک کرد تا با این آسیب‌ها و خسارات کنار آمده و به زندگی نسبتا معمولی خود بازگردند.
فعالیت‌های اصلی یونیسف در بم در سال 1385 به پایان رسید. اگرچه هنوز هم به عنوان بخشی از پروژه "شهر دوستدار کودک" که تا پایان سال 1388 ادامه خواهد داشت در ساخت یک مرکز اجتماعی محلی، یک مدرسه و چندین زمین بازی برای کودکان مشارکت دارد.
