این علاقه با دستورهای دینی که یادگیری را بر هر مسلمانی واجب می‌داند آمیخته شد و باوری را پدید آورد که در آن علم‌آموزی همواره نیک و پسندیده است و در رأس ارزش‌ها قراردارد.
پس از ورود اسلام و مطرح شدن سنت وقف، مردم به این موضوع از زوایای مهم‌تری نیز توجه کردند و از این رو برخی افراد بخش عمده‌ای از دارایی خود را در امور خیریه و به ویژه تأسیس و ساخت مدرسه صرف کردند.
سنت حسنه وقف و مدرسه‌سازی که تاریخچه‌ای دیرین دارد، در سال‌های اخیر نیز با رشد مطلوبی روبرو بوده و هر جا که بودجه یا امکانات کفاف ساخت یا تأسیس مدرسه‌ای را نمی‌داده کمک و همیاری مردم و خیرین به عنوان راه حلی مکمل و البته مؤثر در مناطق و مقاطع مختلف، مفید واقع شده است.
لیکن گویا معضل کمبود مدارس و به عبارتی دقیق‌تر کمبود مدارس مطلوب با افزایش جمعیت همچنان به عنوان مشکلی اساسی مطرح و حل نشده باقی مانده است. در این زمینه به رغم فعالیت‌های آموزش و پرورش و کمک خیرین باز هم موضوعاتی همچون عدم بازسازی و یا نوسازی مدارس فرسوده و چند شیفت بودن آنها در برخی مناطق، به ویژه در مناطق جنوبی و پر جمعیتی مثل منطقه ما، هر ساله با نزدیک شدن به آغاز سال تحصیلی، دوباره به بحث داغ و تکراری رسانه‌ها تبدیل می‌شود و شاهدی است بر اینکه هنوز وضعیت آموزشی و امکانات مدارس ما تا وصول به حد مطلوب فاصله زیادی در پیش دارد.
بدیهی است که با ادامه روند فعلی و عدم توجه کافی به این مسئله، با گذشت هر سال تحصیلی مشکلات و نارسایی‌ها در امر آموزش و پرورش نوجوانان و جوانان شکل جدی‌تری به خود خواهد گرفت و حل این معضل فرهنگی دشوارتر خواهد شد.
شاید توجه ییشتر مسئولان امر به این موضوع و استفاده از راهکارهای مناسبی همچون تقویت بیشتر آموزش و پرورش، خصوصی‌سازی‌های برنامه‌ریزی شده و دقیق، احیای بیشتر سنت‌های حسنه‌ای چون مدرسه‌سازی و از همه مهم‌تر همیاری و مشارکت مردم و خیرین در این زمینه، البته با حمایت ویژه دولت وسازمان‌ها و مؤسسات ذیربط، بتواند از جدی‌تر شدن این مشکل جلوگیری کند و وضعیت مدارس و اماکن آموزشی ما را به جایگاهی که شایسته و درخور فرهنگ و تمدن ایرانی است، بازگرداند.
همشهری محله - 15
