به نوشته ال موندو، به این تردیدها به ویژه زمانی دامن زده میشود که رائول کاسترو برادر فیدل ،رییس جمهور موقت کوبا و وزیر دفاع کنونی به جای برادر ارشدش ریاست مهم ترین مراسم سالگرد در کوبا را، پنجاهمین سالگرد تاسیس نیروهای انقلابی مسلح کوبا ،عهده دار میشود.
به گفته مقامات کوبایی در حدود 300 هزار نفر در میدان جمهوری گرد هم آمده بودند،اطراف میدان عظیم با تصاویر یزرگی از خوسه مارتی قهرمان ملی کوبا و ال چه گوارا چریک آرژانتینی و همرزم کاسترو تزیین شده بود.در واقع تصویر ال چه به گونهای قرار داده شده بود که هر بینندهای گمان میبرد او منتظر حضور فیدل در میدان محل برگزاری مراسم رژه است.تصویر بزرگ و نوستالژیکی از کاسترو نیز زینت بخش پشت جایگاه ویژه بود.
سخنان مقامات کوبایی که مدام از بهبود وضعیت کاسترو می گویند، بیش از پیش حضور رهبر کوبا در مراسم رژه نمادین پنجاهمین سالگرد آغاز انقلاب را محتمل جلوه میداد.
کاسترو نیز پس از واگذاری قدرت به برادرش از طرفداران خویش خواسته بود که مراسم هشتادمین سالگرد تولدش را از 13 اوت به 2 دسامبر به تعویق اندازند.رژه چند هزار نفری که بزرگترین رژهای بود که در 10 سلال اخیر برگزار میشد.فرصت مناسبی بود تا کاسترو مجددا با پوشیدن اونیفورم سبز زیتونی در انظار حاضر شود.شایعه حضور کاسترو در مراسم رژه به حدی بود که بسیاری حتی پس از آنکه رائول کاسترو سان دیدن از واحدهای نظامی را آغاز کرد بسیاری انتظار حضور برادر بزرگتر وی را میکشیدند.
در روزهای مانده به مراسم رژه شایعات زیادی درباره تدابیر ویژهای که برای حضور کاسترو اندیشیده شده بود،برسر زبانها افتاد.بسیاری در باره ایجاد مسیر ویژهای برای دسترسی کاسترو از طریق ماشیت به تریبون صحبت میکردند و برخی نیز میگفتند از زمان رژه به منظور رعایت حال رهبر کوبا کاسته شده است.
با این وجود در چهره بسیاری از کوباییهایی که صبح زود خانه خود را به مقصد محل برگزاری رژه ترک کرده بودند، میشد علائمی از ناامیدی را دید.البته بسیاری از کنار این مساله با خوشبینی گذشتند.لاساروی 40 ساله درباره نیامدن کاسترو به مراسم رژه گفت:"عدم حضور او مهم نیست،زیرا همه ما فیدل هستیم."او افزود:"ملت نیز حضور او در انظار را در چنین شرایطی نمیخواهد ما همگی سلامتی او را میخواهیم."
یک دکتر جوان نیز گفت: "مردم او (کاسترو) را خوب میشناسند،اگر کمترین احتمالی برای آمدن وی به مراسم وجود میداشت، او میآمد و حال که او نیامده این مساله نشانگر آن است که امکان حضورش فراهم نبوده است.
یکی از تحلیل گران اروپایی نیز در این باره میگوید: اصل قضیه در پیامی نهفته است که کاسترو روز سه شنبه برای حاضران در مراسمی که به مناسبت یادبود او برپا میشد، ارسال کرده است.
کاسترو در این پیام از مدعوین عذر خواهی کرده و گفته بود که به دلیل توصیه پزشکان حضور او میسر نخواهد بود. او در این بیانیه افزوده بود:طبق نظر پزشکان از شرایط مناسبی برای حضور در چنین مراسم با شکوهی برخوردار نیستم.بنابراین تصمیم گرفتم از این طریق با شما ارتباط برقرار کنم.این تحلیل گر اروپایی معتقداست :این پیام کاسترو و اظهارات اخیر مقامات کوبایی، همگی دلالت بر عدم حضور کاسترو در مراسم رژه داشت.
کوبای پس از کاسترو از نظر دولتمردان کوبایی
روز جمعه اول دسامبر اما کارلوس لاگه معاون رییس جمهور کوبا در اظهاراتی ضمن آرزوی بهبود کاسترو ،برای نخستین بار و به وضوح درباره آینده کوبای بدون کاسترو سخن گفت.او در بخشی از سخنانش گفته بود:پس از کاسترو مساله جانشینی مطرح نخواهد بود و هر چه باشد تداوم است.
رائول کاسترو نیز در سخنانی کاملا مغایر با مبانی سیاست خارجه کوبای تحت حاکمیت فیدل در مراس رژه نظامی گفته بود:"از این فرصت استفاده میکنم و آمادگی خود را با مذاکرات میان کوبا وایالت متحده آمریکا جهت حل اختلافات فی ما بین اعلام میکنم.البته رائول کاسترو پیشنهاد خود به آمریکا را مشروط کرد:"ما تحمل خدشه دار شدن استقلال کشورمان را نداریم و تنها به شرط گفتو گوهای دوجانبه براساس احترام متقابل پشت میز مذاکره خواهیم نشست.
لحن متفاوت رائول کاسترو در قیاس با لحن خصمانهای که فیدل علیه آمریکا به کار میبرد،شگفتی بسیاری از کوباییها را برانگیخته است. این دومین باری است که دولت کوبا پس از بیماری کاسترو پیامی اینچنین مسالمت جویانه خطاب به سیاستمداران آمریکایی ارسال میکند.
در میانه ماه اوت سال جاری فرد دوم دولت کوبا با لحنی تقریبا مشابه در سخنانی که در روزنامه گرانما (ارگان رسمی حزب کمونیست کوبا) انتشار یافت، دولت آمریکا را مخاطب قرار داد. تام کیسی سخنگوی دولت آمریکا در واکنش به اظهارات آن زمان دولتمردان کوبایی ضمن آنکه رائول کاسترو را در قیاس با برادر بزرگترش یک فیدل ملایم خوانده بود اعلام کرده بود که ایالات متحده قصد حمله به کوبا را ندارد. اما اظهاراتی که اخیرا از سوی رائول کاسترو در مراسم رژه سالگرد انقلاب کوبا بیان شد، تعجب همگان را برانگیخت به ویژه آنکه بیماری کاسترو این باور را در ذهن بسیاری برانگیخته که کوبا در حال گذراندن حساسترین دوران تاریخی خود است.