موضوعی که در سطوح مختلف واکنش‌‌هایی را به همراه داشته اما با سکوت مسئولان قدیم و جدید این رشته همراه شده است. نکته و ابهام اصلی در این است که وزنه‌برداران دوپینگی صراحتا استفاده از مواد نیروزا و دوپینگ را رد می‌کنند و معتقدند که هرگز مبادرت به این کار نکرده و به شکل مشکوکی قربانی شده‌اند.
اولین واکنش این چنینی بعد از محرومیت محسن داودی وزنه‌بردار سنگین وزن تیم نوجوانان روی داد که پدر این وزنه‌بردار به شدت به این موضوع اعتراض و اعلام کرد که فرزندش تا پیش از حضور در اردوی تیم ملی پاک بوده و اگر هم داروی مکملی مصرف کرده با صلاحدید کادر فنی تیم ملی بوده است. وی حتی شکایت‌نامه‌ای را تنظیم کرد و از مسئولان خواستار رسیدگی به مشکل فرزندش شد. مورد دوم رشید شریفی، وزنه‌بردار سنگین‌وزن اصفهانی تیم ملی بزرگسالان بود که او هم با صراحت گفت: «من تمام کارها و برنامه‌هایم در اردوی تیم ملی طبق دستور مربیان بوده و به هیچ‌وجه خودسرانه کاری نکرده‌ام.»
حالا سومین وزنه‌بردار دوپینگی نیز با رد اتهامی که از سوی فدراسیون جهانی وزنه‌برداری به او وارد شده، می‌گوید: «به هیچ عنوان دوپینگ نکرده‌ام و متاسفم که مهره سوخته بازی آقایانی شدم که مرا برای همیشه محروم کردند تا خودشان در وزنه‌برداری بمانند.» امید نائیج اضافه می‌کند: «هیچ قرص و دارویی را به قصد دوپینگ مصرف نکرده‌ام چون خوب می‌دانم برای من ورزشکار، دوپینگ یعنی چه؛ یعنی خودکشی و کنار رفتن از صحنه ورزش. من هرگونه مکملی را هم که استفاده می‌کردم با نظر مستقیم اعضای کادر فنی تیم ملی بود.
هیچ‌گاه خودسرانه مکمل یا حتی قرص سرماخوردگی هم مصرف نکردم.» اما نکته مهم در وقایع اخیر وزنه‌برداری ایران حضور حسین رضازاده در راس اتفاقات شکل گرفته است. دوپینگی‌های وزنه‌برداری پیکان انتقادهای خود را متوجه وی ساخته‌اند و صراحتا می‌گویند وی مکمل‌ها و داروهای مصرفی در اردوی تیم ملی را انتخاب می‌کرده
و به آنها می‌داده است.
حرف‌های نائیج در این زمینه نیز قابل تامل است. او با اشاره به مشکوک بودن سفر رضازاده به مجارستان می‌گوید: «چطور ممکن است از میان این همه ورزشکار، من دوپینگی شوم و بقیه پاک باشند؟درست مانند سه سال قبل که از یک تیم 10 نفره، 9 نفر دوپینگی شدند و فقط نتیجه نمونه‌گیری یک نفر (حسین رضازاده) منفی شد.
آن زمان ایوانف با وجود اینکه یک فرد خارجی بود تمام تقصیرات را به گردن گرفت و به نقش خود برای دوپینگی‌شدن اعضای تیم ملی وزنه‌برداری اعتراف کرد. اما الان چه کسی حاضر به اعتراف و برملا کردن واقعیت‌هاست تا خیلی از مسائل و از جمله دوپینگی نبودن من ثابت شود؟»وزنه‌بردار محروم شده ایران تاکید می‌کند: «من قربانی شدم تا به واسطه آن خیلی‌های دیگر کارشان را ادامه دهند و بتوانند با فدراسیون جهانی وزنه‌برداری وارد زد و بند شوند.»
نائیج پیامی هم برای رئیس سازمان تربیت‌بدنی دارد: «یک قهرمان همیشه نمی‌تواند مدیر یا مربی خوبی هم باشد. باید کسی مسئول باشد که دلسوزانه کار کند. کاش مسئول امروز وزنه‌برداری ایران با کارشناسی دقیق‌تری انتخاب می‌شد.»
برخواه: موضوع مشکوکی است
در این میان حوادث اخیر بازتاب‌های دیگری هم دارد. محمدحسین برخواه، عضو سابق تیم ملی وزنه‌برداری ایران نیز تحلیل خود از این وقایع را چنین بیان می‌کند: «فاصله زمانی بین انجام تست دوپینگ از امید نائیج تا اعلام نتیجه آن از سوی فدراسیون جهانی بسیار مشکوک و غیرطبیعی است. هیچ دلیلی نداشت که موضوع دوپینگ امید نائیج حتی در صورت مثبت بودن با چهار ماه تاخیر اعلام شود. همه‌چیز به رقابت‌های قهرمانی باشگاه‌های آسیا در تابستان برمی‌گردد که اگر دوپینگی هم صورت گرفته بود باید حداکثر یک ماه بعد از زمان مسابقات نتیجه آن اعلام می‌شد.»
برخواه این نکته را هم اضافه کرد که در‌حال حاضر نمی‌توان کارها و ترفندهای ایوانف را برای وزنه‌برداران تکرار کرد. چراکه پیشرفت‌های آزمایشگاهی در تست دوپینگ جای کوچک‌ترین خطایی در این میان باقی نگذاشته است.
آذری: باید روش‌مان را عوض کنیم
سعید آذری، یکی از کارشناسان این رشته البته بدون اینکه بخواهد در این ماجرا به دنبال مقصر یا رد اتهام از قربانیان آن باشد به دنبال ارائه راهکاری برای خروج از بحران است. وی می‌گوید: «در وزنه‌برداری ایران، روش تمرینی و دارویی ورزشکاران ما روش بلغاری است که دیگر در جهان شیوه‌ای کهنه، بی‌استفاده و نخ‌نما شده است چراکه داروهای آن به راحتی ردیابی می‌شوند. ما برای برون‌رفت از شرایط کنونی باید روش‌مان را عوض کنیم. باید خودمان را با شرایط روز وزنه‌برداری به ویژه استفاده از روش چینی سازگار کنیم. مسئولان جدید فدراسیون وزنه‌برداری باید به این سمت حرکت کنند.»
آذری با انتقاد از شعار وزنه‌برداری پاک می‌گوید: «هر کس این شعار را بدهد که من وزنه‌برداری را پاکسازی خواهم کرد، دروغ می‌گوید. اکنون در دنیای وزنه‌برداری امکان ندارد که بدون علم دارو و استفاده از مکمل‌ها بر سکوهای جهان و المپیک ایستاد. اما این علم جدید اکنون فقط در اختیار چینی‌هاست که باید از آن استفاده کرد.»
