در حالی که بعضی مدرسهها محکم به تخته سفید در کلاس چسبیدهاند، بقیه به جلو گام برمیدارند.[نقش فناوری اطلاعات و ارتباطات در خود کنترلی دانشآموزان]
تا پیش از این که «کاثرین مک کالی» مدیر بخش فنآوری، پروژکتورهای سه بعدی و عینکها را به مدرسه «ابی» (Abbey) بیاورد؛ درس علوم برای دانشآموزان خیلی هیجانانگیز نبود.
حالا یادگیری کارکرد قلب میتواند به شیوهای متفاوت و جذابتر انجام شود چون با این فنآوری اعضای بدن انگار که از صفحه نمایش میپرند بیرون.
پروژکتور موردنظر خیلی شبیه نمونه های معمول در بیشتر مدرسههاست، جز این که این مدل یک تراشه سه بعدی دارد.
بالا رفتن نمره
پروژکتورهای سه بعدی از نظر قیمت مشابه نمونههای استاندارد هستند با این تفاوت که مدرسه باید عینک مخصوص هم تهیه کند.
در مدرسههای ایلینویز، تاثیر استفاده از آموزش سه بعدی بررسی شده تا مشخص شود دقیقاً چه تاثیری بر نحوه یادگیری بچهها دارد.[در جستجوی مدارسی که یاد می گیرند]
«تریسی ماساماتو»، رئیس محتوای سه بعدی از شرکت «جی تی ام» که این پژوهش را انجام داده می گوید:
«معلم ها پیش از هر چیز دیگری به این اشاره کردند که این شیوه آموزشی رعایت نظم و انظباط را به همراه داشت و این مسئله آنها را شگفت زده کرده؛ موضوع دیگری که معلمان خاطرنشان کردهاند این است که همه دانشآموزان از پس امتحان برآمدهاند.مسئلهای که به گفته معلمها بیسابقه است.» [چطور معلمی کارآمد در کلاس باشیم؟]
براساس این پژوهش دانشآموزانی که در برنامه آموزش سه بعدی شرکت کردهاند از نظر نمره 35% پیشرفت داشتهاند.