روزنامه اتریشی استاندارد گزارش داد، در حال حاضر چین و هند بزرگ‌ترین برنامه‌های روزآمدسازی تسلیحاتی را دنبال می‌کنند.
در حالی که چین صنعت هواپیماسازی خود را بازسازی کرده است (و بازار صادرات خود را در آفریقا شخم می‌زند)، هند پرسودترین بازار محسوب می‌شود.
در MRCA، برنامه تدارکات نیروی هوایی هند، رافائل داسو (Rafale von Dassault) فرانسه، جنگنده توفان اروپایی (Eurofighter Typhoon)، جت F-16C/D لاکهید مارتین، F/A-18E/F بوئینگ، جی ای اس 39 گریپن (JAS 39 Gripen) سوئدی – انگلیسی و میگ – 35 (MiG-35) روسیه مشغول رقابت با هم هستند.
فقط در این برنامه قرار است 250 میگ – 21 از رده خارج شده با 126 هواپیمای مدرن جایگزین شوند.
با این حال بحثی از پروژه آمریکایی موسوم به جنگنده‌های تهاجم مشترک اف-35) Joint-Strike-Fighters JSF F-35) در هند به میان نیامده است، زیرا لاکهید مارتین از این تحولات بسیار عقب است.
البته فقط دولت اوباما نیست که اصرار دارد از این برنامه عقب نماند، زیرا JSF قرار نیست فقط جایگزین F-15، F-16 و F-18 شود، بلکه برنامه‌ریزی‌هایی برای صادرات این هواپیماها نیز انجام شده است: ترکیه 116 فروند، استرالیا 100، کانادا 88، هلند 85 و نروژ و دانمارک هر کدام 45 فروند از این جت‌های آمریکایی را می‌خواهند که سری نخست آنها 2012 تحویل می‌شود.
علاوه بر این، انگلیس و ایتالیا که کشورهای خریدار جنگنده توفان اروپایی (Eurofighter) هستند، در مجموع 281 فروند JSF سفارش داده‌اند تا فقط به جنگنده‌هایی اروپایی متکی نباشند.
به همین خاطر طرح‌های تولید جنگنده توفان اروپایی (Eurofighter) روند نزولی را طی کرده است، زیرا انگلیس به جای 220 فروند، اکنون 160 فروند از این جنگنده را می‌خواهد. 24 فروند از جنگنده‌هایی که قرار بود به انگلیس فروخته شود، اکنون قرار است به عربستان ارسال شود و 48 فروند هم تحت لیسانس ساخته شود. 29 فروند گریپن سوئد هم به آفریقای جنوبی و 12 فروند به تایلند صادر می‌شوند.
