الحاق شاتل و ایستگاه فضایی بین‌المللی زمانی روی داد که ایستگاه در بالای اقیانوس اطلس و درست در غرب کشور پرتغال بود. پس از این اتفاق ناسا اعلام کرد که بررسی‌های اولیه بروز صدمه به بدنه شاتل در مراحل پرتاب را نشان نمی‌دهد و شاتل و 6 سرنشین آن که به 5 سرنشین ایستگاه ملحق شدند نیز در سلامت کامل به سر می‌برند. البته بررسی تصاویری که توسط خدمه ایستگاه در زمان اتصال شاتل از آن تهیه شده اطلاعات دقیق‌تری را در خصوص وضعیت این سامانه فضایی در اختیار ایستگاه کنترل زمینی قرار خواهد داد.
اندکی پیش از اتصال شاتل به ایستگاه، فرمانده شاتل آن را 360 درجه چرخاند تا دو نفر از خدمه مستقر در ایستگاه بتوانند تصاویر دقیقی از بدنه اندیور را تهیه کرده و آنها را به منظور بررسی صدمات احتمالی به ایستگاه زمینی ارسال کنند. در هنگام پرتاب شاتل، تکه‌هایی از عایق تانک سوخت خارجی آن کنده شدند که به نظر نمی‌رسد به بدنه اندیور صدمه‌ای وارد کرده باشند. تنها موردی که تاکنون در این تصاویر به چشم می‌خورد یک برآمدگی در حدود 10 سانتی‌متر در قسمت فوقانی بال چپ شاتل است که هرچند نگرانی عمده‌ای را به وجود نمی‌آورد ولی مهندسین ناسا مشغول بررسی علت این اتفاق هستند و به همین دلیل از خدمه ایستگاه خواسته بودند تا پیش از الحاق شاتل تصاویر دقیقی را از این ناحیه نیز تهیه کنند. پیشتر نیز سرنشینان شاتل به کمک لیزر، دماغه و بال‌های شاتل که حساس‌ترین قسمت‌های آن در هنگام ورود مجدد به جو زمین هستند را بررسی کرده و مورد خاصی را مشاهده نکرده بودند.
به گزارش سازمان فضایی ایران، پس از فاجعه شاتل کلمبیا که در سال 2003 میلادی منجر به مرگ 7 فضانورد شد، اینگونه بررسی‌ها توسط خدمه تمامی پروازهای فضایی الزامی است.
6 سرنشین اندیور در طی یک هفته آینده به اتصال مدول Tranquility و سایر قطعات ایستگاه خواهند پرداخت. فضانوردان قرار است این مدول 7 متری را تا پنج‌شنبه شب به ایستگاه متصل کرده و سپس گنبدی که دارای 7 پنجره است را نیز به آن وصل کنند. پس از اتصال این دو قطعه که توسط کشور ایتالیا و با صرف هزینه 400 میلیون دلار ساخته شده‌اند، ساخت ایستگاه فضایی بین‌المللی 98درصد تکمیل می‌شود.
