«در مورد بسته شدن این سرویس اگر کسی اعتراضی داشته باشد باید به سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی منتقل کند ولی از نظر بنده این یک فرصت حساب میشود و باید مردم کشور به سمت ایمیل ملی هدایت شوند به عبارتی تا زمانی که ما به خارجیها اعتماد کنیم توسعه فناوری اطلاعات در داخل نخواهیم داشت و این یعنی اینکه باید به دولت و کشور اعتماد کنیم.»
فرض را بر این میگیریم که هماکنون تمام کاربران ایرانی که دارای جیمیل هستند قصد دارند به توصیه ایشان عمل کرده و از جیمیل به سمت ایمیل ملی کوچ کنند.
نخستین نکته این است که آیا ایمیل ملی تحت دامنه داتآیآر، توان میزبانی حداقل 18 میلیون کاربر جیمیل در ایران را دارد؟ حتی اگر پاسخ مثبت باشد این سؤال مطرح میشود که آیا اساسا فرایند اعطای ایمیل ملی به همه شهروندان ایرانی بهصورت عمومی و رایگان آغاز شده است؟ متأسفانه پاسخ این سؤال براساس اظهارات مقامات رسمی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات منفی است چرا که این وزارت اعلام کرده است: ارائه این سرویس برای عموم مردم در دستور کار نیست.
اخیرا در تاریخ 17 آذر 1388 معاون شرکت فناوری اطلاعات ایران خبر داد: این شرکت تاکنون برای بیش از 3 هزار کاربر اینترنت کشور، پست الکترونیک ملی را فعال کرده است. این در حالی است که وزارت ارتباطات در تاریخ 21فروردین 1387 اعلام کرده بود تعداد کاربران ایمیل ملی 4500نفر است.
بدینترتیب با فرض صحت اظهارات این مقام مسئول در شرکت فناوری اطلاعات، تعداد کاربران ایمیل ملی طی 18 ماه گذشته حدود 33 درصد و معادل 1500 نفر کاهش نشان میدهد که این امر برای طرحی با نام ایمیل ملی به منزله شکستی آشکار تلقی میشود.
اما نکته بسیار مهم دیگر این است که اساسا دریافت ایمیل ملی تنها یک بخشنامه دولتی برای مدیران است و اجباری برای سایر کارکنان دولت و طبیعتا سایر اقشار مردم برای دریافت ایمیل ملی از نظر قانونی وجود ندارد.
به عبارت بهتر، بستن جیمیل روی عموم و تشویق مردم به دریافت ایمیل ملی، امری غیرقانونی است که هیچ مبنای عقلی، منطقی و قانونی ندارد. تازه مدیران دستگاههای دولتی نیز بعد از پیمودن هفت خوان رستم قادر خواهند بود ایمیل ملی دریافت کنند،
چرا که پروسه ثبت ایمیل ملی کاملا کاغذ محور بوده و بعد از پر کردن فرمهای مخصوص و تأیید بالاترین مقام سازمانی و ارسال به وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و گذشت مدت زمان مشخص، امکان دریافت این نوع سرویس برای معدودی از مدیران وجود دارد.
در حال حاضر متأسفانه بسیاری از سرویس دهندههای بزرگ اینترنتی مانند گوگل و یاهو و برخی شرکتهای مشابه کاربران ایرانی را از دریافت بسیاری از خدمات اینترنتی محروم کردهاند، سرعت پایین اینترنت، سامانه نابسامان پالایش سایتها، قطع و اختلال متناوب شبکه، گرانی بیش ازحد اینترنت در ایران که تا 10برابر متوسط جهانی میرسد باعث شده تا کاربران مظلوم اینترنت در ایران بیشترین صدمات و ضررها را متحمل شوند.
امروز فناوری اطلاعات و اینترنت بهعنوان بستر توسعه مطرح است و رشد علمی و شکوفایی دانش بدون دسترسی سهل و آسان به اینترنت بهخصوص اینترنت پر سرعت امکان پذیر نیست. محرومکردن شهروندان از سادهترین فناوریها و سرویسهای اینترنتی مانند ایمیل فقط میتواند فرایند توسعه علمی وفناوری کشور را کند نماید.